Przejdź do zawartości

Amy Johnson: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy
Nie podano opisu zmian
Linia 14: Linia 14:
|edukacja = Boulevard Municipal Secondary School
|edukacja = Boulevard Municipal Secondary School
|Alma Mater = University of Sheffield
|Alma Mater = University of Sheffield
|małżeństwo = [[Jim Mollison]] (1932-1938)
|małżeństwo = [[Jim Mollison]] (1932–1938)
|odznaczenia = [[Plik:UK OBE 1917 civil BAR.svg|40px|link=Order Imperium Brytyjskiego|Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego]]
|odznaczenia = [[Plik:UK OBE 1917 civil BAR.svg|40px|link=Order Imperium Brytyjskiego|Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego]]
|commons = Category:Amy Johnson
|commons = Category:Amy Johnson
Linia 22: Linia 22:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Urodziła się w rodzinie zamożnego fabrykanta. Ukończyła ekonomię na uniwersytecie w [[Sheffield]] i podjęła pracę w [[Londyn]]ie jako sekretarka w kancelarii prawnej. Tam zainteresowała się też lotnictwem i w [[1929]] uzyskała licencję pilota w londyńskim [[aeroklub]]ie (''London Aeroplane Club''). Ponadto jako pierwsza kobieta uzyskała kwalifikacje mechanika lotniczego.
Urodziła się w rodzinie zamożnego fabrykanta. Ukończyła ekonomię na uniwersytecie w [[Sheffield]] i podjęła pracę w [[Londyn]]ie jako sekretarka w kancelarii prawnej. Tam zainteresowała się też lotnictwem i w 1929 uzyskała licencję pilota w londyńskim [[aeroklub]]ie (''London Aeroplane Club''). Ponadto jako pierwsza kobieta uzyskała kwalifikacje mechanika lotniczego.
[[Plik:Amy Johnson jason india.jpg|thumb|220px|left|Amy Johnson i jej „Jason” w [[Indie|Indiach]]]]
[[Plik:Amy Johnson jason india.jpg|thumb|220px|left|Amy Johnson i jej „Jason” w [[Indie|Indiach]]]]
Sławę przyniósł jej lot z [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] do [[Australia|Australii]] w [[1930]], którego podjęła się jako pierwsza kobieta. Wystartowała [[5 maja]] [[1930]] z [[Croydon]], a ukończyła rajd [[24 maja]], lądując w [[Darwin]] po przebyciu 11 000 [[Mila (jednostka długości)|mil]]. Mimo że nie pobiła 15-dniowego rekordu tej trasy, witano ją jak gwiazdę, otrzymała też za ten lot nagrodę [[Harmon Trophy]]. Jej samolot [[De Havilland DH.60 Moth|De Havilland Gipsy Moth]], o znakach G-AAAH i nazwie własnej „Jason”, znajduje się obecnie w Muzeum Nauki w [[Londyn]]ie.
Sławę przyniósł jej lot z [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] do [[Australia|Australii]] w 1930, którego podjęła się jako pierwsza kobieta. Wystartowała 5 maja 1930 z [[Croydon]], a ukończyła rajd 24 maja, lądując w [[Darwin]] po przebyciu 11 tys. [[Mila (jednostka długości)|mil]]. Mimo że nie pobiła 15-dniowego rekordu tej trasy, witano ją jak gwiazdę, otrzymała też za ten lot nagrodę [[Harmon Trophy]]. Jej samolot [[De Havilland DH.60 Moth|De Havilland Gipsy Moth]], o znakach G-AAAH i nazwie własnej „Jason”, znajduje się obecnie w Muzeum Nauki w [[Londyn]]ie.


W dniu [[1 stycznia]] [[1931]] rozpoczęła lot z [[Londyn]]u przez [[Berlin]] i [[Moskwa|Moskwę]] do [[Pekin]]u. W wyniku trudnych warunków pogodowych zabłądziła i [[4 stycznia]] awaryjnie lądowała w miejscowości [[Amelin (województwo mazowieckie)|Amelin]] koło [[Krasnosielc]]a. Stamtąd przewieziono ją do [[Warszawa|Warszawy]], a do [[Londyn]]u wróciła przez [[Moskwa|Moskwę]]<ref>{{Cytuj |autor = Maria Weronika Kmoch |tytuł = MAŁA OJCZYZNA: Angielska lotniczka w północnomazowieckiej wsi |data dostępu = 2020-05-06 |url = http://www.kurpiankawwielkimswiecie.pl/2017/10/maa-ojczyzna-angielska-lotniczka-w.html}}</ref>.
W dniu 1 stycznia 1931 rozpoczęła lot z [[Londyn]]u przez [[Berlin]] i [[Moskwa|Moskwę]] do [[Pekin]]u. W wyniku trudnych warunków pogodowych zabłądziła i 4 stycznia awaryjnie lądowała w miejscowości [[Amelin (województwo mazowieckie)|Amelin]] koło [[Krasnosielc]]a. Stamtąd przewieziono ją do [[Warszawa|Warszawy]], a do [[Londyn]]u wróciła przez [[Moskwa|Moskwę]]<ref>{{Cytuj |autor = Maria Weronika Kmoch |tytuł = MAŁA OJCZYZNA: Angielska lotniczka w północnomazowieckiej wsi |data dostępu = 2020-05-06 |url = http://www.kurpiankawwielkimswiecie.pl/2017/10/maa-ojczyzna-angielska-lotniczka-w.html}}</ref>.


Do pomysłu powróciła w lipcu [[1931]]. Pobiła rekord przelotu na trasie z [[Anglia|Anglii]] do [[Japonia|Japonii]], lecąc samolotem [[De Havilland Puss Moth]] z drugim pilotem [[Jack Humphreys|Jackiem Humphreysem]].
Do pomysłu powróciła w lipcu 1931. Pobiła rekord przelotu na trasie z [[Anglia|Anglii]] do [[Japonia|Japonii]], lecąc samolotem [[De Havilland Puss Moth]] z drugim pilotem [[Jack Humphreys|Jackiem Humphreysem]].


W lipcu [[1932]] ustanowiła rekord samotnego przelotu z [[Anglia|Anglii]] do [[Kapsztad]]u w [[Południowa Afryka|Południowej Afryce]], także na DH Puss Moth. W maju [[1936]] ponownie pobiła ten rekord samolotem [[Percival Gull]].
W lipcu 1932 ustanowiła rekord samotnego przelotu z [[Anglia|Anglii]] do [[Kapsztad]]u w [[Południowa Afryka|Południowej Afryce]], także na DH Puss Moth. W maju 1936 ponownie pobiła ten rekord samolotem [[Percival Gull]].


W [[1933]] z Mollisonem wykonała przelot bez międzylądowania z Pendine Sands w południowej [[Walia|Walii]] do [[Stany Zjednoczone|USA]] samolotem [[De Havilland Dragon Rapide]]. Lot zakończył się rozbiciem samolotu z braku paliwa w [[Bridgeport (Connecticut)|Bridgeport]] w stanie [[Connecticut]]. W następnym roku Johnson i Mollison przelecieli bez międzylądowania w rekordowym czasie do [[Indie|Indii]] samolotem [[De Havilland DH.88|De Havilland DH.88 Comet]].
W 1933 z Mollisonem wykonała przelot bez międzylądowania z Pendine Sands w południowej [[Walia|Walii]] do [[Stany Zjednoczone|USA]] samolotem [[De Havilland Dragon Rapide]]. Lot zakończył się rozbiciem samolotu z braku paliwa w [[Bridgeport (Connecticut)|Bridgeport]] w stanie [[Connecticut]]. W następnym roku Johnson i Mollison przelecieli bez międzylądowania w rekordowym czasie do [[Indie|Indii]] samolotem [[De Havilland DH.88|De Havilland DH.88 Comet]].


Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] wstąpiła do kobiecej jednostki transportowej [[Air Transport Auxiliary]], dostarczającej samoloty z fabryk do jednostek [[Royal Air Force|RAF]]<ref>{{Cytuj |autor = Janusz Ziółkowski |tytuł = Te wspaniałe kobiety ... |data dostępu = 2020-05-15 |isbn = 83-7322-607-9 |miejsce = Toruń |oclc = 53404480}}</ref>. W dniu [[5 stycznia]] [[1941]], pilotując samolot [[Airspeed Oxford]] na lotnisko Kidlington koło [[Oksford]]u, zaginęła. Okoliczności jej śmierci nie są do końca jasne. Ciała nigdy nie odnaleziono.
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] wstąpiła do kobiecej jednostki transportowej [[Air Transport Auxiliary]], dostarczającej samoloty z fabryk do jednostek [[Royal Air Force|RAF]]<ref>{{Cytuj |autor = Janusz Ziółkowski |tytuł = Te wspaniałe kobiety ... |data dostępu = 2020-05-15 |isbn = 83-7322-607-9 |miejsce = Toruń |oclc = 53404480}}</ref>. W dniu 5 stycznia 1941, pilotując samolot [[Airspeed Oxford]] na lotnisko Kidlington koło [[Oksford]]u, zaginęła. Okoliczności jej śmierci nie są do końca jasne. Ciała nigdy nie odnaleziono.


== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==
W [[1932]] poślubiła brytyjskiego lotnika [[Jim Mollison|Jima Mollisona]], który oświadczył się jej po 8 godzinach od spotkania, w czasie wspólnego lotu. Para rozwiodła się w [[1938]].
W 1932 poślubiła brytyjskiego lotnika [[Jim Mollison|Jima Mollisona]], który oświadczył się jej po 8 godzinach od spotkania, w czasie wspólnego lotu. Para rozwiodła się w [[1938]].


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 21:13, 16 cze 2021

Amy Johnson
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1903
Kingston upon Hull

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 1941
ujście Tamizy

Przyczyna śmierci

utonięcie (katastrofa lotnicza)

Zawód, zajęcie

pilotka

Narodowość

angielska

Edukacja

Boulevard Municipal Secondary School

Alma Mater

University of Sheffield

Małżeństwo

Jim Mollison (1932–1938)

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego

Amy Johnson (ur. 1 lipca 1903 w Kingston upon Hull, zm. 5 stycznia 1941) – angielska pilotka[1].

Życiorys

Urodziła się w rodzinie zamożnego fabrykanta. Ukończyła ekonomię na uniwersytecie w Sheffield i podjęła pracę w Londynie jako sekretarka w kancelarii prawnej. Tam zainteresowała się też lotnictwem i w 1929 uzyskała licencję pilota w londyńskim aeroklubie (London Aeroplane Club). Ponadto jako pierwsza kobieta uzyskała kwalifikacje mechanika lotniczego.

Amy Johnson i jej „Jason” w Indiach

Sławę przyniósł jej lot z Wielkiej Brytanii do Australii w 1930, którego podjęła się jako pierwsza kobieta. Wystartowała 5 maja 1930 z Croydon, a ukończyła rajd 24 maja, lądując w Darwin po przebyciu 11 tys. mil. Mimo że nie pobiła 15-dniowego rekordu tej trasy, witano ją jak gwiazdę, otrzymała też za ten lot nagrodę Harmon Trophy. Jej samolot De Havilland Gipsy Moth, o znakach G-AAAH i nazwie własnej „Jason”, znajduje się obecnie w Muzeum Nauki w Londynie.

W dniu 1 stycznia 1931 rozpoczęła lot z Londynu przez Berlin i Moskwę do Pekinu. W wyniku trudnych warunków pogodowych zabłądziła i 4 stycznia awaryjnie lądowała w miejscowości Amelin koło Krasnosielca. Stamtąd przewieziono ją do Warszawy, a do Londynu wróciła przez Moskwę[2].

Do pomysłu powróciła w lipcu 1931. Pobiła rekord przelotu na trasie z Anglii do Japonii, lecąc samolotem De Havilland Puss Moth z drugim pilotem Jackiem Humphreysem.

W lipcu 1932 ustanowiła rekord samotnego przelotu z Anglii do Kapsztadu w Południowej Afryce, także na DH Puss Moth. W maju 1936 ponownie pobiła ten rekord samolotem Percival Gull.

W 1933 z Mollisonem wykonała przelot bez międzylądowania z Pendine Sands w południowej Walii do USA samolotem De Havilland Dragon Rapide. Lot zakończył się rozbiciem samolotu z braku paliwa w Bridgeport w stanie Connecticut. W następnym roku Johnson i Mollison przelecieli bez międzylądowania w rekordowym czasie do Indii samolotem De Havilland DH.88 Comet.

Podczas II wojny światowej wstąpiła do kobiecej jednostki transportowej Air Transport Auxiliary, dostarczającej samoloty z fabryk do jednostek RAF[3]. W dniu 5 stycznia 1941, pilotując samolot Airspeed Oxford na lotnisko Kidlington koło Oksfordu, zaginęła. Okoliczności jej śmierci nie są do końca jasne. Ciała nigdy nie odnaleziono.

Życie prywatne

W 1932 poślubiła brytyjskiego lotnika Jima Mollisona, który oświadczył się jej po 8 godzinach od spotkania, w czasie wspólnego lotu. Para rozwiodła się w 1938.

Przypisy

  1. Johnson Amy - SAMOLOTY.PL - wszystko o lataniu [online], www.samoloty.pl [dostęp 2020-05-15].
  2. Maria Weronika Kmoch, MAŁA OJCZYZNA: Angielska lotniczka w północnomazowieckiej wsi [online] [dostęp 2020-05-06].
  3. Janusz Ziółkowski, Te wspaniałe kobiety ..., Toruń, ISBN 83-7322-607-9, OCLC 53404480 [dostęp 2020-05-15].

Linki zewnętrzne