Przejdź do zawartości

Carl Friedrich von Weizsäcker: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Thnnf (dyskusja | edycje)
294 edycje
drobne techniczne
Linia 5: Linia 5:
Urodził się w Kilonii, jako syn dyplomaty [[Ernst von Weizsäcker|Ernsta von Weizsäckera]]. Jego młodszym bratem był [[Richard von Weizsäcker]], późniejszy [[prezydenci Niemiec|prezydent RFN]] i zjednoczonych Niemiec. Jego synem jest [[Ernst Ulrich von Weizsäcker]].
Urodził się w Kilonii, jako syn dyplomaty [[Ernst von Weizsäcker|Ernsta von Weizsäckera]]. Jego młodszym bratem był [[Richard von Weizsäcker]], późniejszy [[prezydenci Niemiec|prezydent RFN]] i zjednoczonych Niemiec. Jego synem jest [[Ernst Ulrich von Weizsäcker]].


W latach [[1929]]-[[1933]] Weizsäcker studiował fizykę, matematykę i astronomię w [[Berlin]]ie, [[Getynga|Getyndze]] i [[Lipsk]]u, był uczniem [[Werner Heisenberg|Wernera Heisenberga]] i [[Niels Bohr|Nielsa Bohra]]. W [[1933]] uzyskał doktorat, w [[1936]] habilitował się. W latach [[1942]]-[[1944]] wykładał fizykę teoretyczną w [[Strasburg]]u. W czasach Trzeciej Rzeszy uczestniczył w badaniach nad niemiecką bronią atomową. W [[1945]] roku został internowany w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. W latach [[1946]]-[[1957]] pracował jako kierownik działu w Instytucie Maxa Plancka w Getyndze. W latach 1957-1969 wykładał filozofię na uniwersytecie w Hamburgu. W latach [[1970]]-[[1980]] kierował [[Instytut Maxa Plancka|Instytutem Maxa Plancka]].
W latach [[1929]]-[[1933]] Weizsäcker studiował fizykę, matematykę i astronomię w [[Berlin]]ie, [[Getynga|Getyndze]] i [[Lipsk]]u, był uczniem [[Werner Heisenberg|Wernera Heisenberga]] i [[Niels Bohr|Nielsa Bohra]]. W [[1933]] uzyskał doktorat, w [[1936]] habilitował się. W latach [[1942]]-[[1944]] wykładał fizykę teoretyczną w [[Strasburg]]u. W czasach Trzeciej Rzeszy uczestniczył w [[Uranverein|badaniach]] nad niemiecką bronią atomową. W [[1945]] roku został internowany w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. W latach [[1946]]-[[1957]] pracował jako kierownik działu w Instytucie Maxa Plancka w Getyndze. W latach 1957-1969 wykładał filozofię na uniwersytecie w Hamburgu. W latach [[1970]]-[[1980]] kierował [[Instytut Maxa Plancka|Instytutem Maxa Plancka]].
Był członkiem Rady Naukowej [[Instytut Nauk o Człowieku|Instytutu Nauk o Człowieku]].
Był członkiem Rady Naukowej [[Instytut Nauk o Człowieku|Instytutu Nauk o Człowieku]].
W [[1989]] został laureatem [[Nagroda Templetona|Nagrody Templetona]].
W [[1989]] został laureatem [[Nagroda Templetona|Nagrody Templetona]].

Wersja z 04:12, 1 lut 2021

Carl Friedrich von Weizsäcker w roku 1993

Carl Friedrich Freiherr von Weizsäcker (ur. 28 czerwca 1912 w Kilonii – zm. 28 kwietnia 2007 w Söcking) - niemiecki fizyk i filozof. Był ostatnim żyjącym członkiem grupy pracującej nad bronią atomową dla III Rzeszy. Twórca wzoru Weizsäckera, odkrywca tzw. cyklu węglowego.

Urodził się w Kilonii, jako syn dyplomaty Ernsta von Weizsäckera. Jego młodszym bratem był Richard von Weizsäcker, późniejszy prezydent RFN i zjednoczonych Niemiec. Jego synem jest Ernst Ulrich von Weizsäcker.

W latach 1929-1933 Weizsäcker studiował fizykę, matematykę i astronomię w Berlinie, Getyndze i Lipsku, był uczniem Wernera Heisenberga i Nielsa Bohra. W 1933 uzyskał doktorat, w 1936 habilitował się. W latach 1942-1944 wykładał fizykę teoretyczną w Strasburgu. W czasach Trzeciej Rzeszy uczestniczył w badaniach nad niemiecką bronią atomową. W 1945 roku został internowany w Wielkiej Brytanii. W latach 1946-1957 pracował jako kierownik działu w Instytucie Maxa Plancka w Getyndze. W latach 1957-1969 wykładał filozofię na uniwersytecie w Hamburgu. W latach 1970-1980 kierował Instytutem Maxa Plancka. Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Nauk o Człowieku. W 1989 został laureatem Nagrody Templetona.


Twórczość

  • 1943 - Zum Weltbild der Physik
  • 1948 - Die Geschichte der Natur
  • 1957 - Atomenergie und Atomzeitalter
  • 1959 - Christlicher Glaube und Naturwissenchaft
  • 1963 - Bedingungen des Friedens
  • 1964 - Die Tragweite der Wissenschaft
  • 1969 - Der ungesicherte Friede
  • 1971 - Die Einheit der Natur ("Jedność przyrody", tłum. K. Napiórkowski i in., wyd pol. 1978)
  • 1977 - Das Garten des Menschlichen
  • 1986 - Die Verantwortung der Wissenschaft im Atomzeitalter
  • 1989 - Deutlichkeit. Beiträge zu politischen und religiösen Gegenwartsfragen
  • 1990 - Wahrnehmung der Neuzeit
  • 1992 - Der Garten des Menschlichen
  • 1994 - Der bedrohte Friede - heute
  • 1997 - Bedingungen des Friedens
  • 2002 - Aufbau der Physik
  • 2002 - Zum Weltbild der Physik


Laureaci Nagrody Templetona
XX wiek
XXI wiek
Laureaci Nagrody Erazma
1950–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carl_Friedrich_von_Weizsäcker&oldid=62215541”