Przejdź do zawartości

Praski zamach stanu 1948: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
1946, a nie 1948. Nie wykazuje rezygnacji.
Znacznik: Wycofane
m Anulowanie wersji 62185858 autorstwa Goldsztajn (dyskusja) brak źródła
Znacznik: Anulowanie edycji
Linia 3: Linia 3:
|epoka = czasy najnowsze
|epoka = czasy najnowsze
|konflikt = [[zimna wojna]]
|konflikt = [[zimna wojna]]
|grafika =
|grafika = Demise ministru.jpg
|opis grafiki = Dwunastu niekomunistycznych ministrów rządu Czechosłowacji podaje się do dymisji, 20 lutego 1948
|opis grafiki = Dwunastu niekomunistycznych ministrów rządu Czechosłowacji podaje się do dymisji, 20 lutego 1948
|czas = 21–25 lutego 1948
|czas = 21–25 lutego 1948

Wersja z 14:33, 29 sty 2021

Praski zamach stanu
zimna wojna
Ilustracja
Dwunastu niekomunistycznych ministrów rządu Czechosłowacji podaje się do dymisji, 20 lutego 1948
Czas

21–25 lutego 1948

Miejsce

Czechosłowacja

Przyczyna

dążenia czechosłowackich komunistów popieranych przez ZSRR do zdobycia pełni władzy w kraju

Wynik

przejęcie władzy w Czechosłowacji przez komunistów

Strony konfliktu
Prezydent Czechosłowacji

Czeska Partia Narodowo-Społeczna
Partia Ludowa
Partia Demokratyczna
Czeska Partia Socjaldemokratyczna
(frakcje antykomunistyczne)
Wsparcie:
 Wielka Brytania

Premier Czechosłowacji

Komunistyczna Partia Czechosłowacji
Czeska Partia Socjaldemokratyczna
(frakcje prokomunistyczne)
Wsparcie:
 ZSRR

Dowódcy
Edvard Beneš
Petr Zenkl
Jan Šrámek
Jozef Lettrich
Bohumil Laušman
Klement Gottwald
Rudolf Slánský
Zdeněk Fierlinger
brak współrzędnych
Manifestacja komunistyczna na Rynku Staromiejskim w Pradze w czasie przewrotu
Portrety Klementa Gottwalda i Józefa Stalina oraz flagi Czechosłowacji i ZSRR w czasie zjadu Komunistycznej Partii Czechosłowacji w 1947 roku

Praski zamach stanu 1948 (cz. Únor 1948) – faktyczne przejęcie całości władzy w Czechosłowacji przez Komunistyczną Partię Czechosłowacji (KSČ), z poparciem ZSRR, dokonane w dniach 20–25 lutego 1948 roku w Pradze. Przy zachowaniu fasady demokracji parlamentarnej i pozorów systemu wielopartyjnego wprowadzona została dyktatura partii komunistycznej, kierowanej przez Klementa Gottwalda. Dotychczasowe partie niekomunistyczne zostały przekształcone w niesamodzielne ugrupowania satelickie KSČ, a ich kierownictwa przejęte przez osoby podporządkowane Komunistycznej Partii Czechosłowacji. Przewrotowi towarzyszyły czystki personalne i aresztowania przeciwników partii komunistycznej przez podporządkowaną KSČ Státní bezpečnost. Bezpośrednio po przewrocie w niewyjaśnionych okolicznościach zginął minister spraw zagranicznych Jan Masaryk. Tysiące osób udało się na emigrację.

9 maja 1948 roku parlament przyjął nową konstytucję, określającą nowo powstałą Republikę Czechosłowacką jako demokrację ludową, 30 maja odbyły się wybory parlamentarne, w których dopuszczono głosowanie wyłącznie na jedną listę Frontu Narodowego Czechów i Słowaków (KSČ, partie i organizacje satelitarne). 7 czerwca 1948 roku prezydent Republiki Edvard Beneš podał się do dymisji, 14 czerwca 1948 roku stanowisko prezydenta objął Klement Gottwald.

Szok wywołany na Zachodzie przejęciem władzy w Czechosłowacji przez komunistów przyspieszył konsolidację bloku zachodniego w sytuacji rozwijającej się zimnej wojny. Konsekwencją było energiczne wdrażanie Planu Marshalla, skuteczne przeciwdziałanie próbom dojścia do władzy partii komunistycznych we Francji i Włoszech, konsolidacja zachodnich stref okupacyjnych Niemiec w Trizonię, a następnie powołanie Republiki Federalnej Niemiec, wreszcie budowa zachodniego systemu bezpieczeństwa zbiorowego poprzez utworzenie NATO.

System polityczny władzy partii komunistycznej w Czechosłowacji ukształtowany w lutym 1948 roku przetrwał z modyfikacjami do swego upadku w 1989 roku, w czasie Jesieni Ludów.

Bibliografia