Przejdź do zawartości

Alfred Brendel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, archiwacja linku, dodano przypis
drobne techniczne
Linia 63: Linia 63:
[[Kategoria:Doktorzy honoris causa]]
[[Kategoria:Doktorzy honoris causa]]
[[Kategoria:Laureaci Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Ferruccio Busoniego]]
[[Kategoria:Laureaci Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Ferruccio Busoniego]]
[[Kategoria:Laureaci Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Imperium Brytyjskiego]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Imperium Brytyjskiego]]
[[Kategoria:Odznaczeni cywilnym Orderem Pour le Mérite]]
[[Kategoria:Odznaczeni cywilnym Orderem Pour le Mérite]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1931]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1931]]
[[Kategoria:Laureaci Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning]]

Wersja z 12:19, 3 gru 2020

Alfred Brendel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1931
Loučná nad Desnou

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Order „Pour le Mérite” za Naukę i Sztukę
Strona internetowa

Alfred Brendel, KBE (ur. 5 stycznia 1931 w Loučná nad Desnou, Czechosłowacja) – austriacki pianista, pedagog, pisarz i poeta, jeden z największych pianistów XX wieku[1], wybitny wykonawca utworów Mozarta, Beethovena i Schuberta.

Życiorys

Urodził się na terenie dzisiejszych Czech, na Morawach. W wieku 6 lat wyprowadził się z rodziną do Zagrzebia (w dawnej Jugosławii), gdzie uczyła go gry na fortepianie Sofija Deželić. W 1943 przeprowadził się z rodzicami do Grazu, do Austrii. Studiował tam w konserwatorium w klasie fortepianu Ludoviki von Kaan. Później uczestniczył w kursach mistrzowskich m.in. u Edwina Fischera.

W 1949 otrzymał czwartą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Ferruccio Busoniego w Bolzano, we Włoszech.

W 1970 przeprowadził się do Wielkiej Brytanii. W 1989 został uhonorowany przez królową angielską tytułem szlacheckim (KBE). W 1991 roku otrzymał order Pour le Mérite[2].

Występował w największych salach koncertowych na wszystkich kontynentach. Nagrywał dla firm płytowych Vox, Turnabout, Vanguard, EMI[3].

Otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Londyńskiego (1978), Uniwersytetu Oksfordzkiego (1983), Uniwersytetu Yale’a (1992), Uniwersytetu McGilla (2011), Uniwersytetu w Cambridge (2012) i Uniwersytetu w Yorku (2018)[4].

Dyskografia Brendela jest ogromna[5][6]. Pianista utrwalił m.in. wszystkie koncerty fortepianowe Mozarta i komplet sonat Beethovena. Podziwiany jest też za nagrania utworów Schuberta.

W 2008 roku zakończył swoją karierę pożegnalnym tournée, odwiedzając m.in. warszawską Filharmonię Narodową 27 kwietnia[7].

W październiku 2018 roku, zaproszony przez polskiego pianistę i pedagoga Grzegorza Manię, prowadził wykład pt. „Jak grać Mozarta” w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie, w ramach drugiej części projektu Gradus ad Parnassum[8].

Alfred Brendel publikował też eseje dotyczące muzyki i poezję. Jest ojcem wiolonczelisty Adriana Brendela[9].

Przypisy

  1. Alfred Brendel: 80. urodziny mistrza fortepianu. dw.com. [dostęp 2018-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-03)].
  2. Alfred Brendel [online], orden-pourlemerite.de [dostęp 2020-01-29] (niem.).
  3. Encyklopedia muzyczna PWM, część biograficzna, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, s. 410, Kraków 1979
  4. Alfred Brendel awarded Honorary Degree. University of York, Department of Music, 18.01.2018. [dostęp 2018-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  5. Alfred Brendel. Discogs. (ang.).
  6. Mozart: Piano Concertos – Alfred Brendel. Universal Music Polska. [zarchiwizowane z tego adresu].
  7. Alfred Brendel w Filharmonii Narodowej. onet.pl, 25 kwietnia 2008. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-03)].
  8. Gradus ad Parnassum – Akademia Mistrzowskiej Pianistyki 2018. zelenski.krakow.pl. [dostęp 2018-10-13].
  9. Adrian Brendel. Discogs. (ang.).

Linki zewnętrzne