Przejdź do zawartości

Tomasz Wachowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne w obrębie infoboksu
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 11: Linia 11:
|przyczyna śmierci = [[rozstrzelanie]]
|przyczyna śmierci = [[rozstrzelanie]]
|miejsce spoczynku = zbiorowa mogiła
|miejsce spoczynku = zbiorowa mogiła
|zawód = rewizor mięsa
|zawód = trychinoskopista
|rodzice = Piotr i Julia z d. Grześko
|rodzice = Piotr i Julia z d. Grześko
|małżeństwo = Maria (z d. Zimniak), Jadwiga (z d. Paczkowska)
|małżeństwo = Maria (z d. Zimniak), Jadwiga (z d. Paczkowska)

Wersja z 18:45, 2 kwi 2020

Tomasz Wachowski
{{{alt grafiki}}}
Tomasz Wachowski w 1939
Data i miejsce urodzenia

12 września 1899
Zbąszyń

Data i miejsce śmierci

21 października 1939
Leszno

Przyczyna śmierci

rozstrzelanie

Miejsce spoczynku

zbiorowa mogiła

Zawód, zajęcie

trychinoskopista

Rodzice

Piotr i Julia z d. Grześko

Małżeństwo

Maria (z d. Zimniak), Jadwiga (z d. Paczkowska)

Dzieci

Irena, Henryk

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Wielkopolski Krzyż Powstańczy

Tomasz Wachowski (ur. 12 września 1899 w Zbąszyniu, zm. 21 października 1939 w Lesznie) – polski żołnierz, powstaniec wielkopolski, kawaler Krzyża Walecznych[1], pośmiertnie odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, prezes Związku Powstańców Wielkopolskich[2].

Życiorys

Syn Piotra, maszynisty kolejowego, i Julii z d. Grześko. Pracował w przemyśle mięsnym jako trychinoskopista w leszczyńskiej Rzeźni Miejskiej[3]. W 1919 biorąc udział w powstaniu wielkopolskim został ciężko ranny pod Wolsztynem i był leczony w tamtejszym szpitalu polowym. Jako żołnierz 26 pułku Ułanów Wielkopolskich był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej w 1920. Działacz Koła Związku Powstańców Wielkopolskich w Lesznie. Inwalida wojenny, członek oddziału leszczyńskiego Zarządu Związku Inwalidów Wojennych. Żonaty od 1927 z Marią (z d. Zimniak) zmarłą w 1933 (mieli córkę Irenę). Drugi raz ożenił się z Jadwigą (z d. Paczkowską) zmarłą w 1970, z którą miał syna Henryka.

Przed wybuchem II wojny światowej był wytypowany jako jeden ze „szczególnie niebezpiecznych dla Rzeszy” (niem. Sonderfahndungsbuch Polen) przez V kolumnę miejscowych Niemców. Według odpisu niemieckiego wykazu wydanych kar śmierci Tomasz Wachowski w rubryce zawierającej informacje obciążające wpisane ma: Prezes Związku Powstańców[4]. Rozstrzelany podczas publicznej egzekucji przeprowadzonej w ramach Operacji Tannenberg pod murem więzienia w Lesznie.

Pochowany w nieoznakowanej zbiorowej mogile, poza murem cmentarnym na alei do Borowej Karczmy. 21 października 1945 odsłonięto tablicę upamiętniającą to wydarzenie o treści „Tu spłynęła krew pomordowanych w dniu 21.10.1939 r. przez zwyrodniałego najeźdźcę niemieckiego obywateli miasta Leszna”[5]. W każdą rocznicę egzekucji pod murem więzienia odbywa się uroczysty apel poległych[5]. 21 października 1986 odsłonięto też tablicę z nazwiskami ofiar mordu na zbiorowej mogile.

Zobacz też

Przypisy

  1. Jerzy Zielonka: Biogramy ofiar egzekucji (21.X.1939). [w:] „Egzekucja 21.X.1939” [on-line]. Zarząd Miasta 1994. [dostęp 2011-07-17].
  2. Jerzy Zielonka: Zbrodnia w Lesznie (21.X.1939 r). [w:] „Egzekucja 21.X.1939” [on-line]. Zarząd Miasta 1994. [dostęp 2011-07-17].
  3. Janusz Zemer, nagranie z 2011. Irena-Sikorska, Poznańskie Archiwum Historii Mówionej
  4. Jerzy Zielonka: Egzekucja 20 października 1939 r[oku]. Kościan: Leszno: "Aga" : na zlec. ZML, 1994, s. 23. ISBN 83-82570-91-4.
  5. a b Zbigniew Gryczka: Pomniki i tablice pamiątkowe. Leszno w XX wieku. Ilustrowany magazyn regionalny.. [dostęp 2011-07-17].

Bibliografia

  • Jerzy Zielonka: Egzekucja 21 października 1939 r[oku]. Kościan: Leszno: „Aga” : na zlec. ZML, 1994. ISBN 83-82570-91-4.
  • Kalendarium miasta Leszna. Leszno: Urząd Miasta, 1996. ISBN 83-906806-3-7.
  • K. Radziwończyk, Akcja Tannenberg grup operacyjnych Sipo i SD w Polsce. Jesień 1939, Przegląd Zachodni 1966, nr 5, s. 103