Przejdź do zawartości

Laurent Fabius: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Renaud (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
20 280 edycji
merytoryczne, kat.
dr red.
Linia 14: Linia 14:
|odznaczenia = {{order|LH|WO}} {{order|NOZF|KW}} {{order|AT-OZRA|WOWZ}} {{order|AT-OZRA|WOWS}} {{order|OQ|O}} {{order|NOZ|KW}} {{order|OOP|KKG}} {{order|OZRP|KW}} {{order|OIH|KW}} {{order|OGR|KWR}} {{order|OMRI|KW}}
|odznaczenia = {{order|LH|WO}} {{order|NOZF|KW}} {{order|AT-OZRA|WOWZ}} {{order|AT-OZRA|WOWS}} {{order|OQ|O}} {{order|NOZ|KW}} {{order|OOP|KKG}} {{order|OZRP|KW}} {{order|OIH|KW}} {{order|OGR|KWR}} {{order|OMRI|KW}}
}}
}}
'''Laurent Fabius''' (ur. [[20 sierpnia]] [[1946]] w [[Paryż]]u) – [[Francja|francuski]] [[polityk]]. W latach 1984–1986 [[premierzy Francji|premier Francji]]. Dwukrotnie przewodniczący [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]], jeden z liderów [[Partia Socjalistyczna (Francja)|Partii Socjalistycznej]], od 2012 do 2016 [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Francja)|minister spraw zagranicznych]] w dwóch rządach [[Jean-Marc Ayrault]]. W 2015 przewodniczył [[Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, Paryż 2015|konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu]] (COP21), podczas której przyjęto paryskie porozumienie klimatyczne. Od 8 marca 2016 przewodniczący [[Rada Konstytucyjna|Rady Konstytucyjnej]].
'''Laurent Fabius''' (ur. [[20 sierpnia]] [[1946]] w [[Paryż]]u) – [[Francja|francuski]] [[polityk]]. W latach 1984–1986 [[premierzy Francji|premier Francji]]. Dwukrotnie przewodniczący [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenia Narodowego]], jeden z liderów [[Partia Socjalistyczna (Francja)|Partii Socjalistycznej]], od 2012 do 2016 [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Francja)|minister spraw zagranicznych]] w dwóch rządach [[Jean-Marc Ayrault|Jean-Marca Ayraulta]]. W 2015 przewodniczący [[Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, Paryż 2015|konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu]] (COP21), podczas której przyjęto paryskie porozumienie klimatyczne. Od 8 marca 2016 przewodniczący [[Rada Konstytucyjna|Rady Konstytucyjnej]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Laurent Fabius jest synem André Fabiusa (1908-1984), antykwariusza, pochodzącego z rodziny żydów aszkenazyjskich, któzy przeszli na katolicyzm poczas drugiej wojny światowej, oraz Louise Strasburger-Mortimer (1911-2010), pochodzącej z USA. Absolwent paryskich [[École Normale Supérieure (Paryż)|École Normale Supérieure]] i [[Instytut Nauk Politycznych w Paryżu|Instytutu Nauk Politycznych]], a także [[École nationale d’administration]]. Pracował jako audytor we francuskiej [[Rada Stanu (Francja)|Radzie Stanu]].
Laurent Fabius jest synem André Fabiusa (1908–1984), antykwariusza pochodzącego z rodziny [[Żydzi aszkenazyjscy|Żydów aszkenazyjskich]], którzy przeszli na katolicyzm podczas II wojny światowej, oraz Louise Strasburger-Mortimer (1911–2010), pochodzącej z USA. Absolwent paryskich [[École Normale Supérieure (Paryż)|École Normale Supérieure]] i [[Instytut Nauk Politycznych w Paryżu|Instytutu Nauk Politycznych]], a także [[École nationale d’administration]]. Pracował jako audytor we francuskiej [[Rada Stanu (Francja)|Radzie Stanu]].


Zaangażował się także w działalność [[Partia Socjalistyczna (Francja)|socjalistów]]. W drugiej połowie lat 70. stał się jednym z najbliższych współpracowników [[François Mitterrand]]a.
Zaangażował się także w działalność [[Partia Socjalistyczna (Francja)|socjalistów]]. W drugiej połowie lat 70. stał się jednym z najbliższych współpracowników [[François Mitterrand]]a.

Wersja z 22:05, 26 mar 2018

Laurent Fabius
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1946
Paryż

Premier Francji
Okres

od 17 lipca 1984
do 20 marca 1986

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Pierre Mauroy

Następca

Jacques Chirac

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Krzyż Wielki I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Krzyż Wielki II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Oficer Narodowego Orderu Quebecu (Kanada) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Laurent Fabius (ur. 20 sierpnia 1946 w Paryżu) – francuski polityk. W latach 1984–1986 premier Francji. Dwukrotnie przewodniczący Zgromadzenia Narodowego, jeden z liderów Partii Socjalistycznej, od 2012 do 2016 minister spraw zagranicznych w dwóch rządach Jean-Marca Ayraulta. W 2015 przewodniczący konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (COP21), podczas której przyjęto paryskie porozumienie klimatyczne. Od 8 marca 2016 przewodniczący Rady Konstytucyjnej.

Życiorys

Laurent Fabius jest synem André Fabiusa (1908–1984), antykwariusza pochodzącego z rodziny Żydów aszkenazyjskich, którzy przeszli na katolicyzm podczas II wojny światowej, oraz Louise Strasburger-Mortimer (1911–2010), pochodzącej z USA. Absolwent paryskich École Normale Supérieure i Instytutu Nauk Politycznych, a także École nationale d’administration. Pracował jako audytor we francuskiej Radzie Stanu.

Zaangażował się także w działalność socjalistów. W drugiej połowie lat 70. stał się jednym z najbliższych współpracowników François Mitterranda.

Od 1977 zajmował różne funkcje w administracji terytorialnej. Do 1995 nieprzerwanie był zastępcą mera Le Grand-Quevilly w Normandii, następnie przez pięć lat merem tej miejscowości. W 2000 ponownie objął stanowisko zastępcy mera.

W 1978 po raz pierwszy został wybrany do Zgromadzenia Narodowego. Od tego czasu w każdych kolejnych wyborach skutecznie ubiegał się o reelekcję w departamencie Seine-Maritime, rezygnując z mandatu poselskiego na czas sprawowania urzędów w administracji rządowej. Od 1989 do 1991 zasiadał w Grupie Socjalistów w Parlamencie Europejskim. Pracował w Komisji ds. Instytucjonalnych[1].

W latach 1981–1983 w pierwszych gabinetach Pierre’a Mauroy był młodszym ministrem (wiceministrem) ds. budżetu. W trzecim rządzie tego premiera do 1984 sprawował urząd ministra badań naukowych i przemysłu. W okresie od 19 lipca 1984 do 20 marca 1986 stał na czele francuskiego rządu, będąc najmłodszym premierem w historii V Republiki.

W 1988 po raz pierwszy został przewodniczącym niższej izby francuskiego parlamentu, funkcję tę pełnił do 1992. Dwukrotnie bez powodzenia ubiegał się o przywództwo w Partii Socjalistycznej, przegrywając z Lionelem Jospinem. W 1992 ostatecznie objął stanowisko pierwszego sekretarza partii, zrezygnował jednak z niego już w kolejnym roku po słabych wynikach PS w wyborach parlamentarnych.

Po sukcesie socjalistów cztery lata później Laurent Fabius po raz drugi stanął na czele Zgromadzenia Narodowego. W 2000 opuścił tę funkcję, obejmując tekę ministra gospodarki, finansów i przemysłu w zrekonstruowanym gabinecie Lionela Jospina. Urząd ten sprawował do 2002, od tego czasu ponownie zasiada w parlamencie.

Przed referendum z 2005, wbrew oficjalnego stanowisku PS, publicznie wzywał do odrzucenia tzw. Konstytucji dla Europy[2]. Ubiegał się o nominację swojego ugrupowania na wybory w 2007, przegrał jednak wewnątrzpartyjną rywalizację m.in. z Ségolène Royal.

16 maja 2012 objął urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault[3]. Utrzymał to stanowisko także w drugim rządzie tego samego premiera (od 21 czerwca 2012), uzyskując wcześniej w wyborach parlamentarnych mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji. 2 kwietnia 2014 ponownie powołany na ministra spraw zagranicznych (i rozwoju międzynarodowego) w rządzie Manuela Vallsa[4]. Pozostał nim również w utworzonym w sierpniu 2014 drugim rządzie tegoż premiera. Zakończył urzędowanie 11 lutego 2016[5] w związku z ogłoszonymi przez prezydenta planami powołania go na przewodniczącego Rady Konstytucyjnej (funkcję tę objął 8 marca 2016[6]).

Odznaczenia

W 1991 został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[7], a w 2012 Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[8].

Skład rządu Laurenta Fabiusa

Laurent Fabius, 2007

Przypisy

  1. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2012-08-24].
  2. ↑ Juliusz Urbanowicz: Stany Rozdzielone Europy. „Wprost” nr 45/2004. [dostęp 2012-08-24].
  3. ↑ Décret du 16 mai 2012 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 17 maja 2012. [dostęp 2014-10-19]. (fr.).
  4. ↑ Sapin aux Finances, Cazeneuve à l'Intérieur, Royal à l'Ecologie... le gouvernement de Manuel Valls. francetvinfo.fr, 2 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-02]. (fr.).
  5. ↑ Départs et arrivées: les principaux points du remaniement. lemonde.fr, 11 lutego 2016. [dostęp 2016-02-14]. (fr.).
  6. ↑ Fabius devient officiellement président du Conseil constitutionnel. lefigaro.fr, 8 marca 2016. [dostęp 2016-03-09]. (fr.).
  7. ↑ Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1991–2005 – wykaz osób odznaczonych). prezydent.pl. [dostęp 2012-08-23].
  8. ↑ M.P. z 2013 r. poz. 276

Bibliografia

Premierzy Francji
Burbonowie
Monarchia lipcowa
II Republika
II Cesarstwo
/Rząd Tymczasowy
III Republika
Francja Vichy/
Rząd Tymczasowy
IV Republika
V Republika
Trzeci rząd Pierre’a Mauroy (1983–1984)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Rząd Laurenta Fabiusa (1984–1986)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Rząd Lionela Jospina (1997–2002)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Laurent_Fabius&oldid=52994800”