Antoni Beszta-Borowski: Różnice pomiędzy wersjami

Błogosławiony
Antoni
Antoni Beszta-Borowski
	prezbiter; męczennik
Data i miejsce urodzenia	9 września 1880 ; Borowskie Olki
Data i miejsce śmierci	15 lipca 1943 ; Las Pilicki w pobliżu Bielska Podlaskiego
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	13 czerwca 1999; Warszawa; przez Jana Pawła II
Szczególne miejsca kultu	Bielsk Podlaski, wieś Borowskie Olki, Uhowo

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:44, 1 lis 2017

Antoni Beszta-Borowski (ur. 9 września 1880 we wsi Borowskie Olki, zm. 15 lipca 1943 w lesie pilickim) – duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego, Wikariusz Generalny Diecezji Pińskiej.

Uczył się w Surażu i w Białymstoku, potem studiował w Seminarium Duchownym w Wilnie gdzie 17 sierpnia 1904 przyjął święcenia kapłańskie. Pracę duszpasterską rozpoczął w Wilnie w kościele św. Rafała, następnie pracował w Surwiliszkach, Kuźnicy i Prużanie. Od 1920 roku był duszpasterzem w Bielsku Podlaskim pełniąc obowiązki proboszcza i dziekana bielskiego (od 1927 roku).

Po wybuchu II wojny światowej bp. Kazimierz Bukraba mianował Antoniego Besztę-Borowskiego Wikariuszem Generalnym Diecezji Pińskiej.

15 lipca 1943 został aresztowany przez Niemców i tego samego dnia rozstrzelany w lesie w pobliżu Bielska Podlaskiego wraz z 49 innymi osobami. Uprzednio był przestrzegany przed mającym nastąpić aresztowaniem, ale nie chciał opuścić swoich parafian.

13 czerwca 1999 został beatyfikowany przez Jana Pawła II wraz z grupą polskich męczenników II wojny światowej.

Jego relikwie zostały złożone w bocznym ołtarzu w bazylice Narodzenia NMP i Św. Mikołaja w Bielsku Podlaskim. We wsi Borowskie Olki, gdzie się urodził, znajduje się krzyż-pomnik poświęcony jego czci.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 '''Antoni Beszta-Borowski''' (ur. [[9 września]] [[1880]] we wsi [[Borowskie Olki]], zm. [[15 lipca]] [[1943]] w [[las pilicki|lesie pilickim]]) – duchowny katolicki, [[błogosławiony]] [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]], Wikariusz Generalny Diecezji Pińskiej.
-Uczył się w [[Suraż]]u i w [[Białystok|Białymstoku]], potem studiował w Seminarium Duchownym w [[Wilno|Wilnie]] gdzie 17 sierpnia 1904 przyjął [[Sakrament święceń|święcenia kapłańskie]]. Pracę duszpasterską rozpoczął w Wilnie w kościele św. Rafała, następnie pracował w Surwiliszkach i [[Prużana|Prużanie]]. Od 1920 roku był duszpasterzem w [[Bielsk Podlaski|Bielsku Podlaskim]] pełniąc obowiązki proboszcza i dziekana bielskiego (od 1927 roku).
+Uczył się w [[Suraż]]u i w [[Białystok|Białymstoku]], potem studiował w Seminarium Duchownym w [[Wilno|Wilnie]] gdzie 17 sierpnia 1904 przyjął [[Sakrament święceń|święcenia kapłańskie]]. Pracę duszpasterską rozpoczął w Wilnie w kościele św. Rafała, następnie pracował w Surwiliszkach, [[Kuźnica (województwo podlaskie)|Kuźnicy]] i [[Prużana|Prużanie]]. Od 1920 roku był duszpasterzem w [[Bielsk Podlaski|Bielsku Podlaskim]] pełniąc obowiązki proboszcza i dziekana bielskiego (od 1927 roku).
 Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] [[biskup|bp.]] [[Kazimierz Bukraba]] mianował Antoniego Besztę-Borowskiego Wikariuszem Generalnym Diecezji Pińskiej.