Lucjan Szczepański: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków |
drobne merytoryczne |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
'''Lucjan Szczepański''' (ur. [[8 lutego]] [[1909]] w [[Kępno|Kępnie]]{{r|KOR}}, zm. [[1940]] w [[Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie|Charkowie]]) - [[Polacy|polski]] żołnierz [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego II RP]], jedna z ofiar [[Zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]]{{r|LKAT|KAD|CAL}}. |
'''Lucjan Szczepański''' (ur. [[8 lutego]] [[1909]] w [[Kępno|Kępnie]]{{r|KOR}}, zm. [[1940]] w [[Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie|Charkowie]]) - [[Polacy|polski]] żołnierz [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego II RP]], jedna z ofiar [[Zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]]{{r|LKAT|KAD|CAL}}. |
||
Był synem Pawła i Marii Szczepańskich{{r|LKAT|KOR}}. Po odbyciu służby wojskowej przeniesiony do rezerwy w stopniu podporucznika ze starszeństwem od 1 stycznia 1933 r{{r|OGR}} i został nauczycielem w [[Kórnik]]u{{r|KOR}}. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] brał udział w [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] jako dowódca 6 [[Kompania|kompanii]]{{r|OGR}} w [[72 Pułk Piechoty (II RP)|72 Pułk Piechoty]]{{r|KAD}}. 3 września odniósł rany w [[Konopnica (powiat wieluński)|Konopnicy]]{{r|OGR}}. Po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] był więźniem obozu w [[Starobielsk]]u, z którego według relacji por. Ottona Bisanza wywieziony został 21 kwietnia 1940 r{{r|LKAT}}. Zamordowany w [[Charków|Charkowie]]{{r|KAD}}. |
Był synem Pawła i Marii Szczepańskich{{r|LKAT|KOR}}. Po odbyciu służby wojskowej przeniesiony do rezerwy w stopniu podporucznika ze starszeństwem od 1 stycznia 1933 r{{r|OGR}} i został nauczycielem w [[Kórnik]]u{{r|KOR}}. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] brał udział w [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] jako dowódca 6 [[Kompania|kompanii]]{{r|OGR}} w [[72 Pułk Piechoty (II RP)|72 Pułk Piechoty]]{{r|KAD}}. 3 września odniósł rany w [[Konopnica (powiat wieluński)|Konopnicy]]{{r|OGR}}. Po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] był więźniem obozu w [[Starobielsk]]u, z którego według relacji por. Ottona Bisanza wywieziony został 21 kwietnia 1940 r{{r|LKAT}}. Zamordowany w [[Charków|Charkowie]]{{r|KAD}}. 5 października 2007 roku został pośmiertnie awansowany przez Prezydenta RP [[Lech Kaczyński|Lecha Kaczyńskiego]] do stopnia [[porucznik]]a{{r|AWA}}. |
||
{{Przypisy|przypisy = |
{{Przypisy|przypisy = |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
<ref name=CAL>{{cytuj stronę | url = https://web.archive.org/web/20160404204220/http://www.radaopwim.gov.pl/media/pliki/Ksiega_Cmentarna_Charkow.pdf | tytuł = Listy Katyńskie | data = 2003 | praca = {{ISBN|83-916663-5-2}} | opublikowany = [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]], Oficyna Wydawnicza RYTM | strony = 531 | data dostępu = 2013-06-06}}</ref> |
<ref name=CAL>{{cytuj stronę | url = https://web.archive.org/web/20160404204220/http://www.radaopwim.gov.pl/media/pliki/Ksiega_Cmentarna_Charkow.pdf | tytuł = Listy Katyńskie | data = 2003 | praca = {{ISBN|83-916663-5-2}} | opublikowany = [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]], Oficyna Wydawnicza RYTM | strony = 531 | data dostępu = 2013-06-06}}</ref> |
||
<ref name=KOR>{{cytuj pismo | autor = Marek Serwatkiewicz | tytuł = Mieszkańcy Gminy kórnik i osoby związane z kórnikiem zamordowani w obozach jenieckich w ZsRR w 1940 r. | czasopismo = Kórniczanin | wolumin = nr 8/2010(340) | strony = 17 | issn = 0867-3225 | data = 24 kwietnia 2010 r. | url = http://kornik.pl/publikacje/pdf/10/k_8_2010.pdf}}</ref> |
<ref name=KOR>{{cytuj pismo | autor = Marek Serwatkiewicz | tytuł = Mieszkańcy Gminy kórnik i osoby związane z kórnikiem zamordowani w obozach jenieckich w ZsRR w 1940 r. | czasopismo = Kórniczanin | wolumin = nr 8/2010(340) | strony = 17 | issn = 0867-3225 | data = 24 kwietnia 2010 r. | url = http://kornik.pl/publikacje/pdf/10/k_8_2010.pdf}}</ref> |
||
<ref name=AWA>Postanowienie nr 112-48-07 Prezydenta RP z dnia 5 października 2007 r. o nadaniu stopni generalskich w: {{Monitor Polski|2007|85|885}}.</ref> |
|||
}} |
}} |
||
Wersja z 20:21, 6 paź 2017
podporucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Główne wojny i bitwy |
Lucjan Szczepański (ur. 8 lutego 1909 w Kępnie[1], zm. 1940 w Charkowie) - polski żołnierz piechoty Wojska Polskiego II RP, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej[2][3][4].
Był synem Pawła i Marii Szczepańskich[2][1]. Po odbyciu służby wojskowej przeniesiony do rezerwy w stopniu podporucznika ze starszeństwem od 1 stycznia 1933 r[5] i został nauczycielem w Kórniku[1]. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej jako dowódca 6 kompanii[5] w 72 Pułk Piechoty[3]. 3 września odniósł rany w Konopnicy[5]. Po agresji ZSRR na Polskę był więźniem obozu w Starobielsku, z którego według relacji por. Ottona Bisanza wywieziony został 21 kwietnia 1940 r[2]. Zamordowany w Charkowie[3]. 5 października 2007 roku został pośmiertnie awansowany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego do stopnia porucznika[6].
- ↑ a b c Marek Serwatkiewicz. Mieszkańcy Gminy kórnik i osoby związane z kórnikiem zamordowani w obozach jenieckich w ZsRR w 1940 r.. „Kórniczanin”. nr 8/2010(340), s. 17, 24 kwietnia 2010 r.. ISSN 0867-3225.
- ↑ a b c Adam Moszyński: Lista Katyńska. Warszawa: Omnipress, 1989, s. 324. ISBN 83-85028-81-1.
- ↑ a b c Polscy oficerowie i policjanci zamordowani przez NKWD i pochowani w Katyniu, Miednoje i w Charkowie oraz obywatele RP z tzw. Ukraińskiej Listy Katyńskiej. KATEDRA POLOWA WOJSKA POLSKIEGO (poz. 14763). s. 295. [dostęp 2013-06-06].
- ↑ Listy Katyńskie. [w:] ISBN 83-916663-5-2 [on-line]. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. s. 531. [dostęp 2013-06-06].
- ↑ a b c W. Kochański: Lucjan Szczepański. 2010-03-25. [dostęp 2013-06-06].
- ↑ Postanowienie nr 112-48-07 Prezydenta RP z dnia 5 października 2007 r. o nadaniu stopni generalskich w: M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885.