Przejdź do zawartości

Zadar: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Miasta starożytnego Rzymu → Kategoria:Miasta w starożytnym Rzymie (przy użyciu QRC)
Linia 101: Linia 101:


[[Kategoria:Zadar| ]]
[[Kategoria:Zadar| ]]
[[Kategoria:Miasta starożytnego Rzymu]]
[[Kategoria:Miasta w starożytnym Rzymie]]
[[Kategoria:Miasta w żupanii zadarskiej]]
[[Kategoria:Miasta w żupanii zadarskiej]]

Wersja z 09:40, 10 gru 2016

Zadar
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Chorwacja

Żupania

zadarska

Burmistrz

Božidar Kalmeta

Powierzchnia

194 km²

Populacja (2006)
• liczba ludności
• gęstość


82 680
426 os./km²

Nr kierunkowy

(+385) 023

Kod pocztowy

23 000

Tablice rejestracyjne

ZD

Położenie na mapie Chorwacji
Mapa konturowa Chorwacji
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city}
Strona internetowa
Zadar
Ratusz
Panorama miasta
Brama Porta Terraferma
Przystań w Zadarze
Centrum Zadaru: kościoły św. Donata i św. Marii, morskie organy oraz układ planetarny przy nadmorskim deptaku

Zadar (wł. Zara) – miasto w Chorwacji (Dalmacja), nad Morzem Adriatyckim. Od 1991 należy do niepodległej Chorwacji. Zamieszkuje je ok. 82 tys. mieszkańców (2005).

Jest to centrum gospodarcze oraz kulturalne północnej Dalmacji i jednocześnie piąte co do wielkości miasto kraju. Stolica administracyjna Żupani zadarskiej.

Znajduje się tu port handlowy i rybacki, stocznia oraz port lotniczy. Zadar jest ważnym ośrodkiem przemysłowym (przemysł spożywczy, chemiczny i włókienniczy) oraz kulturalnym (wyższa szkoła pedagogiczna, liczne zabytki i muzea).

Historia

Historia miasta sięga IV w. p.n.e. Na terenie dzisiejszego Zadaru istniała osada iliryjskiego plemienia Liburnów. 300 lat później miasto, nazywane wówczas Jadrea, znalazło się pod panowaniem rzymskim. Za czasów panowania Cezara i Augusta umocniono je, otaczając murami obronnymi z basztami i trzema bramami, wytyczono forum, wzniesiono świątynie i bazyliki, amfiteatr, a także akwedukt i cmentarz. Po zniszczeniu Salony zostało wybrane na centrum administracji bizantyjskiej w Dalmacji. Około przełomu VI i VII w. w mieście urodził się przyszły papież Jan IV. W VIII w. wokół Zadaru, pozostającego pod zwierzchnictwem Bizancjum, zaczęli się osiedlać przybyli z północy Słowianie. W średniowieczu miał on status wolnego miasta i dopiero w X w. uznał zwierzchność królów chorwackich. Później znajdował się pod panowaniem weneckim. Na XV w. i XVI w. przypada bujny rozwój życia kulturalnego miasta, z którego pochodziło wielu wybitnych literatów, twórców kultury i sztuki (m.in. Petar Zoranić, jeden z pierwszych poetów piszących po chorwacku).

Po okresie panowania weneckiego Zadar znalazł się w granicach habsburskiej Austrii. Po I wojnie światowej nie wszedł w skład Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, ale stał się włoską enklawą wraz z kilkoma przyległymi, niewielkimi miejscowościami (oprócz Zadaru m.in. Bokanjac, Arbanasi, Crno, część miejscowości Diklo) – w sumie 104 km². W okresie II wojny światowej Zadar stał się stolicą powiększonych terytoriów włoskich w Dalmacji (m.in. ze Splitem włącznie; odstąpionych przez marionetkowe Niepodległe Państwo Chorwackie); po upadku Benito Mussoliniego Chorwaci próbowali zająć miasto, ale ubiegły ich oddziały Wehrmachtu; do 1944 miasto było pod kontrolą Włoskiej Republiki Socjalnej. W październiku 1944, po wycofaniu wojsk niemieckich i ucieczce włoskich urzędników, Zadar zajęli partyzanci jugosłowiańscy. Od 1947 oficjalnie znalazł się w granicach Jugosławii, a od 1991 Chorwacji.

Mapa Zadaru w okresie przynależności do Włoch w latach 1920–1947

Zabytki i turystyka

Turystyka w Zadarze rozwija się od ponad stu lat – w 1899 powstało tu pierwsze biuro podróży Liburnija, istniejące nieprzerwanie do dziś. Znajduje się tu bardzo interesujące Muzeum Archeologiczne ze zbiorami z czasów starożytnych i średniowiecza[1]. W chorwackich folderach turystycznych stawiane bywa na równi z Dubrownikiem oraz Wenecją. Miasto znane jest ze słynnego wiśniowego likieru Maraschino. Niedaleko przystani promowej w nadbrzeże wbudowane są organy, które wydają niski dźwięk, gdy nadchodzi fala. Dlatego odnosi się wrażenie, że ten dźwięk pochodzi z morza.

Najciekawsze zabytki:

Inne

Miasto odgrywa ważną rolę w transporcie[potrzebny przypis], gdyż zbiegają się tu drogi z Rijeki i Zagrzebia na południe kraju.

W mieście znajduje się hala sportowa „Jazine”, a także wybudowana w 2008 roku hala im. Krešimira Ćosića.

Urodzili się tu piłkarze: Danijel Subašić i Luka Modrić.

Miasta partnerskie

  1. Dorothy Stannard: Podróże marzeń. Chorwacja. przygot. ed. pol. Bogdan Rudnicki; red. prow. Joanna Zaborowska; tłum. Maciej Falski. Warszawa: Mediaprofit Sp. z o.o., 2007, s. 201. ISBN 978-83-60174-64-7. Cytat: Muzeum Archeologiczne – najstarsze tego typu w Chorwacji.

Linki zewnętrzne