Buldog angielski

{{{nazwa}}}

Wymiary
Masa	Psy: 25 kg, Suki: 22,7 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa II, sekcja 2, wzorzec nr 149
AKC	Non-sporting
ANKC	Grupa 7 – (Non-Sporting)
CKC	Grupa 6 – (Non-sporting)
KC(UK)	Utility
NZKC	Non-sporting
UKC	Grupa 8 – Companion Dog
Wzorce rasy
[{{{www KC(UK)}}} KC(UK)]

{{Pies infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | opis grafiki = | www NZKC = | www AKC = | www CKC = | www ANKC = | inne wzorce = | kraj patronacki = | kraj pochodzenia = | www KC(UK) = | www FCI = | wysokość = | www UKC = | nazwa = | alt grafiki = | inne nazwy = | commons = Nieznane pola: "www_CKC", "galeria_commons", "www_AKC", "kraj_pochodzenia", "kraj_patronacki", "www_FCI", "inne_nazwy", "www_UKC", "wzrost", "www_NZKC", "www_KC(UK)", "opis", "rasa_psa" oraz "www_ANKC".

Buldog angielski – rasa psa zaliczana do grupy molosów, wyhodowana w XVIII wieku w Anglii, użytkowana jako pies do towarzystwa i odstraszający. Typ dogowaty.

Rys historyczny

Buldogi angielskie to stara rasa wywodząca się z linii buldogów. Buldogi wyodrębniły się z mastifów około 1100 lat temu.

Na początku XVIII wieku w Anglii, w wyniku krzyżówek powstała ta rasa, niepodobna wyglądem do dawnego buldoga i spełniająca inne zadania. Od połowy XIX wieku sylwetka buldoga angielskiego uległa znacznej zmianie, upodabniając się do obecnego wzorca. Buldog stał się znacznie wyższy, szerszy, masywniejszy, o dużej głowie, zachowując krótką kufę z odkładającymi się do tyłu uszami w tzw. płatek róży. Z czasem zaczęto też odchodzić od fałd skórnych, pozostawiając tylko jedną, za nosem.

Przodkami buldoga angielskiego były rzymskie molosy. Jest on jakby zmniejszoną wersją bojowych psów z Cesarstwa Rzymskiego. Między XIII a XVIII w Anglii organizowano wątpliwą rozrywką dla tłumów jaką były walki psów ze zwierzętami. Gdy pogłowie niedźwiedzi, jeleni i dzików zmalało zaczęto wprowadzać do walk byki. Ku uciesze tłumów zadaniem psa było złapanie byka za ucho, bądź nos i przytrzymanie przy ziemi. Duże psy były jednak bardziej narażone na rogi byka, którymi starał się on obronić przed atakiem psa. Zaczęto więc prowadzić selekcję psów pod względem pokroju. Hodowla buldoga była ściśle związana ze sportem szczucia byków. Należy jednak wspomnieć, że dolewka krwi alaunta uznanego w 1406 roku za najlepszego psa do chwytania i utrzymywania byka spowodowała zmianę wyglądu psów. Mniejszy pies miał większe szansę przeżycia, był zazwyczaj bardziej zwrotny i szybki. Psy, które powstawały w wyniku krzyżówek, były zwinne, szybsze i wytrzymalsze niż rzymskie psy, a zarazem posiadały atrybut w postaci płaskiej części twarzowej. Ta cecha była ważną rolę, gdyż umożliwiała psu zarówno pochwycenie nozdrzy byka, jak i swobodne oddychanie. Dokładnie nie wiadomo, kiedy doszło do rozdzielenia mastifów i buldogów. Wiadomo jednak, że podczas selekcji psów do walk zwierząt (bear-baiting i bull-baiting) zwracano głównie uwagę na wolę walki psa, a nie jego cechy zewnętrzne. Pierwsze wzmianki o psie nazywanym ówcześnie bulldogges, pojawiły się już w 1500 roku kiedy u Cocke Sorrellsa. Kiedy to dekretem z 1835 roku zabroniono szczucia byków, powoli zaczęła rasa ewaluować i wygląd buldoga stopniowo ulegał zmianom. Stał się on masywniejszy, ze skróconym pyskiem, bardzo masywną i dużą głową z silnymi szczękami i jednocześnie przodozgryzem. Popularność i uwielbienie dla buldoga zmieniało się podczas ewaluowania rasy. Najpierw uważany był za najlepszego psa do walk z bykami, jednak po zakazaniu tej rozrywki stał się on psem awanturników, złodziei i przestępców. W roku 1818 w piśmie "The british field Sports" ukazał się artykuł o buldogach. Przeczytać w nim można mało pochlebny opis zwierzęcia, które potem miało się stać narodowym psem Brytanii: "Buldog, używany i chętny do najmniej szlachetnych celów, jest najdoskonalszym łotrem wśród psów. Ma on naturę pospolitego przestępcy. Nie ma z niego żadnego pożytku i nie zasługuje sobie na ludzkie traktowanie, wyrozumiałość czy też litość. Wytępienie całej rasy byłoby olbrzymią korzyścią dla ludzkości."

W 1860 roku buldogi uzyskały status prawny, wkraczając na ringi wystaw. Pierwszą była wystawa w Birmingam, podczas której stworzono oddzielną klasę dla buldogów. Jednak psy prezentowane podczas tej i następnych wystaw różniły się od siebie eksterierem. Pojawiały się egzemplarze małe i zupełnie sporych rozmiarów, z uszami stojącymi lub wiszącymi i z różnej długości kufą.

W 1875 roku powstał New Bulldog Club, który wydał w tym samym roku pierwszy wzorzec rasy, powstał 1892 British Bulldog Club. Przez lata hodowcy i kynolodzy pracowali nad wizerunkiem psa poprzez selektywną hodowlę, która doprowadziła do powstania buldoga w jego obecnej formie.

Klasyfikacja FCI

W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy II – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcja 2.1 – Molosy typu mastifa. Psy tej rasy nie podlegają próbom pracy.

Wygląd

Budowa

Głowa buldoga angielskiego – szkic wykonany na wystawie w Sopocie

Dość duży, masywny pies, o skróconej kufie, z mala falda nosowa i wysuniętej trufli nosowej poza linie faldy. Z natury odważny, ciekawski, otwarty do otoczenia, choć wygląd może wydawać się groźny, z natury buldogi są łagodne i przyjacielskie do ludzi i innych zwierząt.

Szata i umaszczenie

Sierść: Delikatna, krótka, przylegająca i gładka (wrażenie twardości spowodowane jest tylko krótkością i zwartością sierści), nie szorstka. Jednolita lub z maską, zawsze czysta i lśniąca. Odcienie: pręgowana, czerwona w rozmaitych odcieniach, płowa itp. Łaciata: każdy z tych kolorów w postaci łat na białym tle. Maść czarna, czarna podpalana, cielista jest wysoce niepożądana.

Sport i Zabawa

Buldog nie jest psem pracującym, jednak coraz częściej zdarzają się osobniki wysoce odporne na warunki atmosferyczne oraz wysiłek. Poprzez skróconą kufę i krepa budowę ciała, psy tej rasy dość często maja problemy z oddychaniem przy wysokich temperaturach, nie zalecane jest spacerować z takim psem w czasie upalnego lata. W czasie zabawy to właściciel powinien ustalić limit igraszek, psy tej rasy z powodu szczerych chęci i wielkiemu zaangażowaniu w zabawę, po prostu się zapominają, i nie zważając na swoje zmęczenie kontynuują zabawę, która może zakończyć się przykrym incydentem, dość często w czasie zabawy zapominają o delikatności, i wyczuciu, dlatego ważnym jest by to właściciel psa wyznaczał granice zabawy.

Wrażenie Ogólne

Krótkowłosy, dość przysadzisty, raczej nisko-nożny, mocny, o dobrze rozbudowanym, zwartym tułowiu. Głowa stosunkowo duża w proporcji do wielkości psa, ale ani ona, ani żadna inna partia ciała nie zakłócają ogólnej harmonii, nie dają wrażenia deformacji, ani nie wpływają na sprawność ruchu. Kufa stosunkowo krótka, szeroka, tępa i lekko, ale nie przesadnie zadarta. Tułów stosunkowo krótki, zwarty, jakakolwiek nadwaga niepożądana. Kończyny mocne, masywne, krzepkie. Zad wysoki i mocny. Wszelkie objawy trudności w oddychaniu w najwyższym stopniu niepożądane.

Waga

Pies: 25 kg. Suka: 23 kg.

Zachowanie i charakter

Buldog angielski jest psem wesołym, z natury łagodnym, spokojnym i kochającym właściciela. Zdarzają się jednak egzemplarze pobudliwe i nerwowe. Bywa on również wyjątkowo cierpliwy i kochającym dzieci psem domowym, niestety dość często nie zdającym sobie sprawy ze swojej siły, i masy. Są czujne, nie wymagają zbyt dużo ruchu i z reguły nie są hałaśliwe. Bywają dominujące, i wymagające stanowczego traktowania ze strony właściciela, jednak nie może być to bicie, czy szarpanie, ponieważ na agresje bez wahania buldog odpowie agresja.

Zdrowie i pielęgnacja

Okolice oczu i fałdy na nosie, oraz odbytu wymagają regularnej pielęgnacji, buldog poprzez swoja krotka i zwarta sylwetkę nie jest w stanie sam wykonać sobie toaletę okolic intymnych, do właściciela należy zadbanie także o te rejony ciała ukochanego pupila. Dość często miewają problemy skórne, oraz alergiczne.

{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Bibliografia

• John Gallagher, The Guide to Owning an English Bulldog, Anglia / Waterlooville, T.F.H. Publications, 1999 ISBN 978-0-7938-2014-6.
• Imelda Angehrn, English Bulldog (Gebundene Ausgabe), Szwajcaria, Wydawnictwo Kynos, 2000 ISBN 978-3-924008-90-1.
• ZKwP, XIV Międzynarodowa Wystawa Psów Rasowych, Szczecin, 17-18.06.2006.
• Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Historia rasy (ang.)
• Bulldog History: the extinction (ang.)