Przejdź do zawartości

Hlińska Przełęcz (Tatry Zachodnie): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Przełęcz infobox}} + WP:SK
m MalarzBOT: poprawki (kod mapy => kod mapy + wariant mapy)
Linia 9: Linia 9:
|data zdobycia =
|data zdobycia =
|pierwsze wejście =
|pierwsze wejście =
|kod mapy = POL Tatry
|kod mapy = Tatry
|wariant mapy = POL
|stopniN = 49 |minutN = 12 |sekundN = 7.3
|stopniN = 49 |minutN = 12 |sekundN = 7.3
|stopniE = 19 |minutE = 52 |sekundE = 33.8
|stopniE = 19 |minutE = 52 |sekundE = 33.8

Wersja z 21:26, 11 lis 2012

Hlińska Przełęcz
Ilustracja
Hlińska Przełęcz. Z prawej strony zbocze Kamienistej. Widok ze zboczy Starorobociańskiego Wierchu
Państwo

 Polska /  Słowacja

Wysokość

1907 m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry

Sąsiednie szczyty

Kamienista, Smreczyński Wierch

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

Hlińska Przełęcz (słow. Hlinské sedlo) – przełęcz w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Kamienistą (2121 m) i Smreczyńskim Wierchem (2066 m). Znajduje się na wysokości 1907 m n.p.m. i zbudowana jest ze skał krystalicznych. Od polskiej strony jej zbocza opadają do Dolinki (odgałęzienie Doliny Pyszniańskiej), od strony słowackiej do Zawratu Kokawskiego, będącego odgałęzieniem Doliny Hliny. Nazwa przełęczy pochodzi od Doliny Hliny. Ze względu na swoją wysokość i niewygodne podejścia przełęcz ta nie była używana jako droga na drugą stronę Tatr.

Przez przełęcz nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Znajduje się na terenie podlegającym ścisłej ochronie. W Hlińskiej Przełęczy znajduje się najgłębszy w całych Tatrach rów grzbietowyHliński Rów.

Bibliografia

  1. Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  2. Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
Widok z Ornaku