UNDOF: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
→Dowódcy UNDOF: Zmiana FC |
→Dowódcy UNDOF: Zmiana opisu przypisu 5. |
||
Linia 128: | Linia 128: | ||
| [[13 sierpnia]] [[2012]] - |
| [[13 sierpnia]] [[2012]] - |
||
| {{Flaga|IND}} [[Indie]] |
| {{Flaga|IND}} [[Indie]] |
||
| MGen [[Iqbal Singh Singha]]<ref>[http://www.un.org/en/peacekeeping/missions/undof/documents/golan/Golan%20Journal%20132.pdf |
| MGen [[Iqbal Singh Singha]]<ref>[http://www.un.org/en/peacekeeping/missions/undof/documents/golan/Golan%20Journal%20132.pdf Golan Journal No 132, strona 12]</ref>. |
||
|- |
|- |
||
|} |
|} |
Wersja z 08:41, 4 lis 2012
Siły Rozdzielająco-Obserwacyjne ONZ (ang. United Nations Disengagement Observer Forces, UNDOF) – siły pokojowe powołane przez ONZ po przyjęciu rezolucji nr 350 Sekretarza Generalnego ONZ, podpisane przez siły Izraela i Syrii na Wzgórzach Golan 31 maja 1974 r. Rezolucja ta mówiła o zawieszeniu broni i zakończeniu walk po wojnie Jom Kippur w 1973 r. Wojska UNDOF jako jedyne siły militarne mogły przebywać w określonej w rezolucji strefie.
Historia
6 października 1973 r. wybuchła wojna na Bliskim Wschodzie po tym jak Egipt zaatakował Izrael na Półwyspie Synaj, zaś Syria zaatakowała Izrael od strony Wzgórz Golan. Wojna ta została nazwana Jom Kippur (dzień pojednania), gdyż w tym dniu Żydzi obchodzili święto o tej nazwie. Pierwszy personel sił UNDOF składał się z Polaków, Kanadyjczyków, Austriaków i Peruwiańczyków.
Położenie geograficzne
Strefa rozdzielenia (buforowa) mierzy długość 80 km i szerokość od pół do 10 km[1]. Przygraniczna strefa leżąca po stronie izraelskiej jest znana jako linia Alfa, zaś po stronie syryjskiej linia Bravo.
UNDOF dziś
Na przestrzeni lat skład i liczebność sił UNDOF się nieznacznie zmieniały, dziś w tym regionie obecne są siły (alfabetycznie): Austrii - AUCON, Chorwacji - CROCON - tworzących razem AUSBATT, Indii - INDCON, Japonii - JCON - tworzących LOGBATT, Kanady - CANCON (niegdyś wchodzącej w skład LOGBATT, której znaczne siły zostały wycofane w marcu 2006 r. i zastąpione wojskami indyjskimi, obecnie pozostało 2 oficerów, którzy zajmują stanowiska w sztabie) oraz Filipin - PHILBATT, którzy w dniu 22 października 2009 r. przejęli obowiązki od Polaków stacjonujących przez 35 lat na Wzgórzach Golan w Syrii.
Do czerwca 2008 roku w skład batalionu AUSBATT wchodzili żołnierze Słowacji - SLOVCON.
Do marca 2009 r. z polskiego kontyngentu wydzielano 10-osobową grupę żołnierzy wchodzącą w skład Posterunku 22, to jest jedynego posterunku po stronie Izraelskiej (zlokalizowanego 3 km na północ od Camp Ziouani). 2 marca 2009 r. pozycja 22 została przekazana dla AUSBATT.
Struktura UNDOF:
- UNDOF HQ i HQ MP
- AUSBATT (AUCON oraz CROCON)
- CANCON
- PHILBATT
- LOGBATT (INDCON, J-CON)
Polskie wojska, w sile ok. 360 osób, pełniły tam rolę operacyjną, tzn. w głównej mierze zajmując się obserwacją i patrolowaniem strefy AOS (Area of Seperation). Polski Kontyngent Wojskowy składał się z dowództwa i logistyki, trzech kompanii (Falcon, Scorpion i SVC - zabezpieczenia) oraz elementu wydzielanego do kwatery głównej (wybranych stanowisk w sztabie UNDOF oraz plutonu (FHQ Coy) wchodzącego w skład kompanii będącej do dyspozycji FC). Po stronie Izraelskiej w obozie Camp Ziouani stacjonowało dowództwo kontyngentu wraz z kompanią zabezpieczenia, natomiast pozostałe 2/3 sił PKW, to jest pierwsza i druga kompania piechoty oraz drugi pluton FHQ Coy na których spoczywały główne obowiązki mandatowe, oraz kadra kwatery rozlokowane były w Syrii.
Na obecną chwilę w Camp Ziouani stacjonuje dowództwo i kompania zabezpieczenia PHILBATT, większość Indyjskiego i Japońskiego kontyngentu oraz jedna drużyna międzynarodowego plutonu Żandarmerii wojskowej.
Po stronie syryjskiej działania operacyjne wykonują także żołnierze austriaccy i chorwaccy. Dowództwo UNDOF znajduje się po stronie syryjskiej w obozie Camp Faouar, gdzie przebywa Dowódca Sił UNDOF.
Powrót do kraju, pierwszej grupy żołnierzy ostatniego polskiego kontyngentu stacjonującego na Wzgórzach Golan miał miejsce 11 października 2009r, drugiej - 29 października, a 14. osobowej grupy likwidacyjnej - 18 listopada 2009 r. Dwaj ostatni Polscy żołnierze - oficerowie Marynarki Wojennej powrócili do kraju 9 kwietnia 2010 zamykając całkowicie kartę historii o służbie Polskich Wojsk w tym zakątku świata. Jeden z nich Cdr Tadeusz BICZ kilkukrotnie pełnił obowiązki Szefa Sztabu UNDOF.[1].
W lutym 2009 r. minister obrony Bogdan Klich zapowiedział wycofanie polskich żołnierzy ze Wzgórz Golan[2].
Dowódcy UNDOF
W okresie od 12 stycznia 2007 - 11 lutego 2007 obowiązki FC (ang. FC - Force Commander) pełnił Szef Sztabu UNDOF - płk Andrzej OSTROWSKI.
Szefowie Sztabu UNDOF
- ↑ Golan Journal No 121, strona 4
- ↑ Rząd rezygnuje z misji wojskowych
- ↑ UNDOF HQ Military Staff List
- ↑ Nota biograficzna
- ↑ Golan Journal No 132, strona 12
Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna UNDOF
- Mapa
- UNDOF HQ - Camp Faouar
- UNDOF - Camp Ziouani
- Austrian Army - UNDOF (Wikipedia-German)
- Wspomnienia żołnierza z misji na Wzgórzach Golan
- Niezależna Strona o Misjach