Kayaba Ka-1: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Tokyotown8 (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne |
m WP:SK, dr.red |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|moc silnika = 176,5 kW (240 KM) |
|moc silnika = 176,5 kW (240 KM) |
||
|ciąg silnika = |
|ciąg silnika = |
||
|rozpiętość = |
|rozpiętość = |
||
|wydłużenie = |
|wydłużenie = |
||
|średnica wirnika = 12,2 m |
|średnica wirnika = 12,2 m |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
|długość kadłuba = |
|długość kadłuba = |
||
|szerokość kadłuba = |
|szerokość kadłuba = |
||
|wysokość = |
|wysokość = |
||
|powierzchnia nośna = |
|powierzchnia nośna = |
||
|profil skrzydła = |
|profil skrzydła = |
||
|masa własna = 775 kg |
|masa własna = 775 kg |
||
Linia 66: | Linia 66: | ||
}} |
}} |
||
'''Kayaba Ka-1''' – [[wiatrakowiec]] [[Cesarska Armia Japońska|Cesarskiej Armii Japońskiej]] z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]] będący kopią [[Stany Zjednoczone|amerykańskiej]] maszyny Kellett KD-1. |
'''Kayaba Ka-1''' – [[wiatrakowiec]] [[Cesarska Armia Japońska|Cesarskiej Armii Japońskiej]] z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]] będący kopią [[Stany Zjednoczone|amerykańskiej]] maszyny Kellett KD-1. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Jeszcze przed rozpoczęciem wojny na Pacyfiku, w 1939 roku do Japonii trafił egzemplarz amerykańskiego wiatrakowca Kellett KD-1. Sprowadziła go Cesarska Armia Japońska, która zamierzała poddać go badaniom pod kątem ewentualnego wykorzystania jako aparatu obserwacyjnego, korygującego ogień artylerii. Niestety maszyna już podczas jednego z pierwszych próbnych lotów uległa katastrofie. Niezrażona niepowodzeniem armia przekazała wrak firmie K.K. Kayaba Seisakusho zajmującej się badaniami nad tego typu aparatami latającymi, |
Jeszcze przed rozpoczęciem [[wojna na Pacyfiku|wojny na Pacyfiku]], w 1939 roku do Japonii trafił egzemplarz amerykańskiego wiatrakowca Kellett KD-1. Sprowadziła go Cesarska Armia Japońska, która zamierzała poddać go badaniom pod kątem ewentualnego wykorzystania jako aparatu obserwacyjnego, korygującego ogień artylerii. Niestety maszyna już podczas jednego z pierwszych próbnych lotów uległa katastrofie. Niezrażona niepowodzeniem armia przekazała wrak firmie K.K. Kayaba Seisakusho zajmującej się badaniami nad tego typu aparatami latającymi, powierzając jej zadanie zbudowania podobnego wiatrakowca. W Kayaba Seisakusho zbudowano wiatrakowiec, oznaczony jako Ka-1. Poza zastosowaną jednostką napędową, którą był licencyjny silnik rzędowy, chłodzony powietrzem Argus As 10C, sama konstrukcja nie różniła się od amerykańskiego oryginału. |
||
W swój dziewiczy lot wiatrakowiec wzbił się 26 maja 1941 roku. W tym samy roku maszyna trafiła do jednostek artylerii. W sumie wyprodukowano 240 egzemplarzy. Badano również możliwość wykorzystania Ka-1 w roli maszyny przeznaczonej do zwalczania okrętów podwodnych. W tym celu maszyna uzbrajana była w dwie głębinowe bomby o masie 60 kg każda. Próby w tym zakresie przeprowadzano na [[lotniskowiec|lotniskowcu]] eskortowym Akitsu Maru, brak jednak informacji o jakichkolwiek sukcesach tej wersji wiatrakowca. |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
{{Bibliografia start}} |
{{Bibliografia start}} |
||
*{{Cytuj książkę | nazwisko=Witkowski | imię=Ryszard | inni= | tytuł= Dzieje śmigłowca | data=2005 | wydawca=Oficyna Wydawnicza ECHO | miejsce=Warszawa | isbn=83-87162-10-8 | strony=72}} |
*{{Cytuj książkę | nazwisko=Witkowski | imię=Ryszard | inni= | tytuł= Dzieje śmigłowca | data=2005 | wydawca=Oficyna Wydawnicza ECHO | miejsce=Warszawa | isbn=83-87162-10-8 | strony=72}} |
||
* Ryszard Witkowski ''Wiropłaty w okresie II wojny światowej'', "Lotnictwo", nr specjalny 3 (2007), s. |
* Ryszard Witkowski ''Wiropłaty w okresie II wojny światowej'', "Lotnictwo", nr specjalny 3 (2007), s. 60–65, ISSN 1732-5323. |
||
{{Bibliografia stop}} |
{{Bibliografia stop}} |
||
Wersja z 23:20, 24 mar 2011
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
mieszana |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
26 maja 1941 |
Liczba egz. |
240 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 x Silnik rzędowy Kobe |
Moc |
176,5 kW (240 KM) |
Wymiary | |
Średnica wirnika |
12,2 m |
Długość |
9,2 m |
Masa | |
Własna |
775 kg |
Startowa |
1 170 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
165 km/h |
Prędkość przelotowa |
115 km/h |
Wznoszenie maks. w locie pionowym |
5 m/s |
Pułap praktyczny |
3500 m |
Zasięg |
280 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 x 60 kg bomba głębinowa | |
Użytkownicy | |
Japonia |
Kayaba Ka-1 – wiatrakowiec Cesarskiej Armii Japońskiej z czasów II wojny światowej będący kopią amerykańskiej maszyny Kellett KD-1.
Historia
Jeszcze przed rozpoczęciem wojny na Pacyfiku, w 1939 roku do Japonii trafił egzemplarz amerykańskiego wiatrakowca Kellett KD-1. Sprowadziła go Cesarska Armia Japońska, która zamierzała poddać go badaniom pod kątem ewentualnego wykorzystania jako aparatu obserwacyjnego, korygującego ogień artylerii. Niestety maszyna już podczas jednego z pierwszych próbnych lotów uległa katastrofie. Niezrażona niepowodzeniem armia przekazała wrak firmie K.K. Kayaba Seisakusho zajmującej się badaniami nad tego typu aparatami latającymi, powierzając jej zadanie zbudowania podobnego wiatrakowca. W Kayaba Seisakusho zbudowano wiatrakowiec, oznaczony jako Ka-1. Poza zastosowaną jednostką napędową, którą był licencyjny silnik rzędowy, chłodzony powietrzem Argus As 10C, sama konstrukcja nie różniła się od amerykańskiego oryginału.
W swój dziewiczy lot wiatrakowiec wzbił się 26 maja 1941 roku. W tym samy roku maszyna trafiła do jednostek artylerii. W sumie wyprodukowano 240 egzemplarzy. Badano również możliwość wykorzystania Ka-1 w roli maszyny przeznaczonej do zwalczania okrętów podwodnych. W tym celu maszyna uzbrajana była w dwie głębinowe bomby o masie 60 kg każda. Próby w tym zakresie przeprowadzano na lotniskowcu eskortowym Akitsu Maru, brak jednak informacji o jakichkolwiek sukcesach tej wersji wiatrakowca.
Bibliografia
- Ryszard Witkowski: Dzieje śmigłowca. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ECHO, 2005, s. 72. ISBN 83-87162-10-8.
- Ryszard Witkowski Wiropłaty w okresie II wojny światowej, "Lotnictwo", nr specjalny 3 (2007), s. 60–65, ISSN 1732-5323.