M388 Davy Crockett: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 19:46, 23 mar 2008

"Davy Crockett" gotowy do wystrzelenia z działa bezodrzutowego zamocowanego na trójnogu

M388 Davy Crockett – taktyczny jądrowy pocisk odpalany z wyrzutni bezodrzutowej opracowany w USA podczas zimnej wojny. Nazwany imieniem amerykańskiego bohatera ludowego, żołnierza i kongresmena Davy'ego Crocketta (1786-1836).

Specyfikacja

Jedna z najmniejszych, kiedykolwiek zbudowanych, broni jądrowych. Jej konstrukcja została opracowana w późnych latach 50. na wypadek ataku wojsk Układu Warszawskiego w Niemczech Zachodnich. Koncepcja zakładała rozmieszczenie wzdłuż granicy, co kilka kilometrów, drużyn Atomic Battle Group (Atomowych Grup Bojowych) uzbrojonych w te pociski. W razie ataku, za ich pomocą, żołnierze mieli za zadanie zniszczyć lub obezwładnić nacierające wrogie oddziały oraz skazić teren tak, by poziom promieniowania na co najmniej 48 godzin uniemożliwił jego zajęcie przez wroga, dając tym samym wystarczający czas na mobilizację sił NATO.

Pocisk M388 był niekierowanym, stabilizowanym aerodynamicznie pociskiem rakietowym, wyposażonym w głowicę jądrową W54. Była to bardzo mała głowica o mocy pod-kilotonowej. Jej wersja Mk-54 ważyła ok. 23 kilogramów, z możliwością wyboru mocy rażenia na 10 lub 20 ton (wartość bardzo bliska praktycznej minimalnej wielkości oraz sile rażenia głowic z materiałami rozszczepialnymi). Cały pocisk ważył około 34,5 kg i miał niecałe 80 cm długości i 28 cm średnicy maksymalnej. Pocisk przy swojej podstawie miał podkalibrowy trzpień umieszczany w lufie działa celem wystrzelenia^[1].

Pocisk "Davy Crockett" mógł być odpalony z dwóch rodzajów wyrzutni: 120 mm M28, o zasięgu około 2 km, oraz 155 mm M29, o zasięgu około 4 km. Obydwie wyrzutnie można było zamocować na trójnogu na ciężarówce, transporterze opancerzonym czy jeepie. Wyrzutnie były obsługiwane przez trzech żołnierzy^[2].

Obydwie wyrzutnie w trakcie testów wykazały się niską celnością, zatem skuteczność pocisku mogła polegać raczej na promieniowaniu niż bezpośrednim trafieniu. Ustawiony na moc 10 ton (niska) pocisk mógł wyprodukować natychmiastową śmiertelną dawkę promieniowania (ponad 10 000 remów) w promieniu 150 m i prawdopodobnie śmiertelną dawkę (około 600 remów) w promieniu 400 m^[3].

Głowicę przetestowano 7 lipca 1962 w podczas testów broni nuklearnych Little Feller II, a sam pocisk wystrzelono (używając 155 mm wyrzutni) podczas kolejnych testów (Little Feller I) z dystansu 2,7 km 17 lipca. Była to ostatnia atmosferyczna próba jądrowa przeprowadzona na Poligonie Nevada.

Produkcja pocisków "Davy Crockett" zaczęła się w 1956 i wyprodukowano ich w sumie 2 100 sztuk. Armia amerykańska używała ich w latach 1961-1971.

W kulturze

W grze komputerowej Metal Gear Solid 3: Snake Eater, radziecki pułkownik GRU Volgin odpala fikcyjny odpowiednik pocisku "Davy Crockett" (wersja obsługiwana i przenoszona przez jednego człowieka) ze śmigłowca Mi-24 Hind-A, celując w placówkę badawczą kontrolowaną przez wrogą frakcję. Pocisk "Davy Crockett" dostarczył mu amerykański agent, który zbiegł na stronę radziecką.
W grze komputerowej Metal Gear Solid: Portable Ops, porucznik Cunningham, specjalista do przesłuchań z oddziału FOX, grozi odpaleniem pocisku "Davy Crockett" produkcji radzieckiej w St. Hyeronimo Peninsula Missile Base.
W serii książek Battletech, rycerze Inner Sphere, Comstar, Rashleg Republic Battle Mechs zostali zniszczeni przez bojowników-terrorystów za pomocą pocisków "Davy Crockett" odpalanych z transportera opancerzonego
Fikcyjne odpalenie pocisku "Davy Crockett" pojawia się w filmie Petera Watkinsa z 1965 The War Game, gdzie pociski są użyte przeciwko siłom radzieckim w i wokół Berlina Zachodniego.

Zachowane egzemplarze

Zachowane egzemplarze pocisków znajdują się m.in. w:

Air Force Space & Missile Museum, Stacja Sił Powietrznych Cape Canaveral, Floryda;
National Atomic Museum, Albuquerque, New Mexico;
National Infantry Museum, Fort Benning, Georgia;
United States Army Ordnance Museum, Aberdeen Proving Ground, Maryland;
Watervliet Arsenal Museum, Watervliet, New York;
West Point Museum, West Point, New York.

↑ Complete List of All U.S. Nuclear Weapons. 14-10-2006. [dostęp 22-03-08]. (ang.).
↑ M28 120mm Atomic Battle Group Delivery System (Light) M151A1D 4x4 Tactical Transporter / Launcher 'Davy Crockett'. [dostęp 22-03-08]. (ang.).
↑ Nuclear Weapons Frequently Asked Questions. 5.6 Mechanisms of Damage and Injury. [dostęp 22-03-08]. (ang.).

Weapons of Mass Destruction (WMD). Davy Crockett. GlobalSecurity.org, 28-04-05. [dostęp 22-03-08]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[1] Complete List of All U.S. Nuclear Weapons. 14-10-2006. [dostęp 22-03-08]. (ang.).

[2] M28 120mm Atomic Battle Group Delivery System (Light) M151A1D 4x4 Tactical Transporter / Launcher 'Davy Crockett'. [dostęp 22-03-08]. (ang.).

[DAMAGE-3] Nuclear Weapons Frequently Asked Questions. 5.6 Mechanisms of Damage and Injury. [dostęp 22-03-08]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{disambigR|broni jądrowej|[[Davy Crockett|amerykańskiego pioniera o tym imieniu]]}}
 [[Grafika:DavyCrockettBomb.jpg|200px|thumb|"Davy Crockett" gotowy do wystrzelenia z działa bezodrzutowego zamocowanego na trójnogu]]
-'''M388 Davy Crockett''' - [[taktyczna broń jądrowa|taktyczny jądrowy]] pocisk odpalany z  [[działo bezodrzutowe|wyrzutni bezodrzutowej]] opracowany w [[USA]] podczas [[Zimna wojna|zimnej wojny]]. Nazwany imieniem amerykańskiego bohatera ludowego, żołnierza i [[Kongres Stanów Zjednoczonych|kongresmena]] [[Davy Crockett|Davy'ego Crocketta]] (1786-1836).
+'''M388 Davy Crockett''' – [[taktyczna broń jądrowa|taktyczny jądrowy]] pocisk odpalany z  [[działo bezodrzutowe|wyrzutni bezodrzutowej]] opracowany w [[USA]] podczas [[Zimna wojna|zimnej wojny]]. Nazwany imieniem amerykańskiego bohatera ludowego, żołnierza i [[Kongres Stanów Zjednoczonych|kongresmena]] [[Davy Crockett|Davy'ego Crocketta]] (1786-1836).
 == Specyfikacja ==
-[[Grafika:Davy Crockett bomb.jpg|right|thumb|200px|Prezentacja pocisku dla amerykańskich oficjałów]]
+[[Grafika:Davy Crockett bomb.jpg|thumb|200px|Prezentacja pocisku dla amerykańskich oficjałów]]
 Jedna z najmniejszych, kiedykolwiek zbudowanych, [[broń jądrowa|broni jądrowych]]. Jej konstrukcja została opracowana w późnych [[lata 50. XX wieku|latach 50.]] na wypadek ataku wojsk [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]] w [[Niemcy Zachodnie|Niemczech Zachodnich]]. Koncepcja zakładała rozmieszczenie wzdłuż granicy, co kilka [[kilometr]]ów, drużyn [[Atomic Battle Group]] (''Atomowych Grup Bojowych'') uzbrojonych w te pociski. W razie ataku, za ich pomocą, żołnierze mieli za zadanie zniszczyć lub obezwładnić nacierające wrogie oddziały oraz [[Promieniotwórcze skażenie terenu|skazić teren]] tak, by poziom [[Promieniowanie jądrowe|promieniowania]] na co najmniej 48 godzin uniemożliwił jego zajęcie przez wroga, dając tym samym wystarczający czas na mobilizację sił [[NATO]].
-Pocisk M388 był niekierowanym, stabilizowanym aerodynamicznie pociskiem rakietowym, wyposażonym w [[głowica bojowa|głowicę]] [[broń jądrowa|jądrową]] [[W54]]. Była to bardzo mała głowica o [[Równoważnik trotylowy wybuchu jądrowego|mocy]] pod-[[kilotona|kilotonowej]]. Jej wersja Mk-54 ważyła ok. 23 [[kilogram]]ów, z możliwością wyboru mocy rażenia na 10 lub 20 ton (wartość bardzo bliska praktycznej minimalnej wielkości oraz sile rażenia głowic z materiałami rozszczepialnymi). Cały pocisk ważył około 34,5 kg i miał niecałe 80 cm długości i 28 cm średnicy maksymalnej. Pocisk przy swojej podstawie miał podkalibrowy trzpień umieszczany w [[lufa|lufie]] działa celem wystrzelenia <ref>{{cytuj stronę|tytuł=Complete List of All U.S. Nuclear Weapons|url=http://nuclearweaponarchive.org/Usa/Weapons/Allbombs.html|język=en|data=14-10-2006|data dostępu=22-03-08}}</ref>.
+Pocisk M388 był niekierowanym, stabilizowanym aerodynamicznie pociskiem rakietowym, wyposażonym w [[głowica bojowa|głowicę]] [[broń jądrowa|jądrową]] [[W54]]. Była to bardzo mała głowica o [[równoważnik trotylowy wybuchu jądrowego|mocy]] pod-[[kilotona|kilotonowej]]. Jej wersja Mk-54 ważyła ok. 23 [[kilogram]]ów, z możliwością wyboru mocy rażenia na 10 lub 20 ton (wartość bardzo bliska praktycznej minimalnej wielkości oraz sile rażenia głowic z materiałami rozszczepialnymi). Cały pocisk ważył około 34,5 kg i miał niecałe 80 cm długości i 28 cm średnicy maksymalnej. Pocisk przy swojej podstawie miał podkalibrowy trzpień umieszczany w [[lufa|lufie]] działa celem wystrzelenia<ref>{{cytuj stronę|tytuł=Complete List of All U.S. Nuclear Weapons|url=http://nuclearweaponarchive.org/Usa/Weapons/Allbombs.html|język=en|data=14-10-2006|data dostępu=22-03-08}}</ref>.
 Pocisk "Davy Crockett" mógł być odpalony z dwóch rodzajów wyrzutni: 120 mm '''M28''', o zasięgu około 2 km, oraz 155 mm '''M29''', o zasięgu około 4 km. Obydwie wyrzutnie można było zamocować na [[trójnóg|trójnogu]] na [[samochód ciężarowy|ciężarówce]], [[transporter opancerzony|transporterze opancerzonym]] czy [[Willys Jeep|jeepie]]. Wyrzutnie były obsługiwane przez trzech żołnierzy<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.guntruck.com/DavyCrockett.html|tytuł=M28 120mm Atomic Battle Group Delivery System (Light) M151A1D 4x4 Tactical Transporter / Launcher 'Davy Crockett'|data dostępu=22-03-08|język=en}}</ref>.
-[[Grafika:Recoilless gun 155mm Davy Crockett3.jpg|right|thumbnail|Pocisk "Davy Crockett" w zbiorach [[United States Army Ordnance Museum]]]]
+[[Grafika:Recoilless gun 155mm Davy Crockett3.jpg|thumb|Pocisk "Davy Crockett" w zbiorach [[United States Army Ordnance Museum]]]]
-Obydwie wyrzutnie w trakcie testów wykazały się niską celnością, zatem skuteczność pocisku mogła polegać raczej na promieniowaniu niż bezpośrednim trafieniu. Ustawiony na moc 10 ton (niska) pocisk mógł wyprodukować natychmiastową śmiertelną dawkę promieniowania (ponad 10 000 [[Röntgen equivalent man|remów]]) w promieniu 150m i prawdopodobnie śmiertelną dawkę (około 600 remów) w promieniu 400m.<ref name="DAMAGE">{{cytuj stronę|url=http://www.nuclearweaponarchive.org/Nwfaq/Nfaq5.html#nfaq5.6|tytuł=Nuclear Weapons Frequently Asked Questions. 5.6 Mechanisms of Damage and Injury|data dostępu=22-03-08|język=en}}</ref>.
+Obydwie wyrzutnie w trakcie testów wykazały się niską celnością, zatem skuteczność pocisku mogła polegać raczej na promieniowaniu niż bezpośrednim trafieniu. Ustawiony na moc 10 ton (niska) pocisk mógł wyprodukować natychmiastową śmiertelną dawkę promieniowania (ponad 10 000 [[Röntgen equivalent man|remów]]) w promieniu 150 m i prawdopodobnie śmiertelną dawkę (około 600 remów) w promieniu 400 m<ref name="DAMAGE">{{cytuj stronę|url=http://www.nuclearweaponarchive.org/Nwfaq/Nfaq5.html#nfaq5.6|tytuł=Nuclear Weapons Frequently Asked Questions. 5.6 Mechanisms of Damage and Injury|data dostępu=22-03-08|język=en}}</ref>.
-Głowicę przetestowano [[7 lipca]] [[1962]] w podczas testów broni nuklearnych [[Little Feller II]], a sam pocisk wystrzelono (używając 155mm wyrzutni) podczas kolejnych testów ([[Little Feller I]]) z dystansu 2,7km [[17 lipca]]. Była to ostatnia atmosferyczna próba jądrowa przeprowadzona na [[Poligon Nevada|Poligonie Nevada]].
+Głowicę przetestowano [[7 lipca]] [[1962]] w podczas testów broni nuklearnych [[Little Feller II]], a sam pocisk wystrzelono (używając 155 mm wyrzutni) podczas kolejnych testów ([[Little Feller I]]) z dystansu 2,7 km [[17 lipca]]. Była to ostatnia atmosferyczna próba jądrowa przeprowadzona na [[Poligon Nevada|Poligonie Nevada]].
 Produkcja pocisków "Davy Crockett" zaczęła się w [[1956]] i wyprodukowano ich w sumie 2 100 sztuk. Armia amerykańska używała ich w latach [[1961]]-[[1971]].
@@ Linia 22: / Linia 22: @@
 * W [[gra komputerowa|grze komputerowej]] ''Metal Gear Solid 3: Snake Eater'', [[ZSRR|radziecki]] [[pułkownik]] [[GRU]] Volgin odpala fikcyjny odpowiednik pocisku "Davy Crockett" (wersja obsługiwana i przenoszona przez jednego człowieka) ze śmigłowca [[Mi-24]] Hind-A, celując w placówkę badawczą kontrolowaną przez wrogą frakcję. Pocisk "Davy Crockett" dostarczył mu amerykański agent, który zbiegł na stronę radziecką.
 * W [[gra komputerowa|grze komputerowej]] ''[[Metal Gear Solid: Portable Ops]]'', porucznik Cunningham, specjalista do przesłuchań z oddziału FOX, grozi odpaleniem pocisku "Davy Crockett" produkcji radzieckiej w St. Hyeronimo Peninsula Missile Base.
-* W serii książek ''[[Battletech]]'', rycerze Inner Sphere, Comstar, Rashleg Republic Battle Mechs zostali zniszczeni przez bojowników-terrorystów za pomocą pocisków "Davy Crockett" odpalanych z [[Transporter opancerzony|transportera opancerzonego]]
+* W serii książek ''[[Battletech]]'', rycerze Inner Sphere, Comstar, Rashleg Republic Battle Mechs zostali zniszczeni przez bojowników-terrorystów za pomocą pocisków "Davy Crockett" odpalanych z [[transporter opancerzony|transportera opancerzonego]]
 * Fikcyjne odpalenie pocisku "Davy Crockett" pojawia się w filmie [[Peter Watkins|Petera Watkinsa]] z [[1965]] ''[[The War Game]]'', gdzie pociski są użyte przeciwko siłom radzieckim w i wokół [[Berlin Zachodni|Berlina Zachodniego]].