Tadeusz Jędruszczak: Różnice pomiędzy wersjami

Tadeusz Jędruszczak
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1924 ; Iwano-Frankiwsk
Data śmierci	10 kwietnia 1993
	Przebieg służby
Lata służby	1944-1973
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	Wojskowa Akademia Polityczna, Wojskowy Instytut Historyczny
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	Instytut Historii PAN
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:33, 6 wrz 2019

Tadeusz Jędruszczak (ur. 16 stycznia 1924 w Stanisławowie, zm. 10 kwietnia 1993 w Warszawie^[1]) – polski historyk dziejów najnowszych, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys

Od 1944 roku służył w Ludowym Wojsku Polskim, w latach 1945–1948 oficer polityczno-wychowawczy. W latach 1948–1951 służył w Komendzie Głównej Służby Polsce. W latach 1951–1954 aspirant w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych / Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR. Magisterium uzyskał na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego w 1951, kandydatem nauk historycznych został w 1955. W latach 1954–1968 był wykładowcą w Wojskowej Akademii Politycznej (szef Katedry Historii Polski i prodziekan Wydziału Historycznego). W 1955 został zatrudniony w Instytucie Historii PAN.

Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1961, profesorem nadzwyczajnym został w 1968, a profesorem zwyczajnym w 1978. W latach 1968–1973 był komendantem Wojskowego Instytutu Historycznego. Ze stanowiska komendanta WIH, a także z wojska musiał odejść, w wyniku konfliktu z szefem Głównego Zarządu Politycznego WP gen. Włodzimierzem Sawczukiem. Od 1973 kierownik Zakładu Historii Politycznej Polski XIX i XX wieku w Instytucie Historii PAN. Kierownik seminarium magisterskiego z historii wojskowości na Uniwersytecie Warszawskim (od 1974), kierownik seminarium z historii Europy Środkowej w Szkole Zaawansowanych Badań w Naukach Społecznych w Paryżu (1978), członek Prezydium Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk (1972-1982). Był także redaktorem Kwartalnika Historycznego (1975-1984), wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego (1978–1982) oraz przewodniczący Komisji Historii Wojskowości Zarządu Głównego PTH (od 1973). Członek Międzynarodowej Komisji Historii II Wojny Światowej (1969-1982). Współzałożyciel kwartalnika Dzieje Najnowsze (1969).

W 1947 został członkiem PPR, następnie należał do PZPR.

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Autor około 200 artykułów naukowych publikowanych w periodykach polskich i zagranicznych. Specjalizował się w dziejach II Rzeczypospolitej.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[2].

Przypisy

↑ Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 378, przyp. 161, ISBN 978-83-235-0318-7
↑ Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze

Bibliografia

Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007
Kto jest kim w Polsce 1989, Warszawa 1989, str. 471
Wacław Ryżewski, Płk. prof. dr hab. Tadeusz Bolesław Jędruszczak (1924-1993) /w/ Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 2/1993
Andrzej Ajnenkiel, Tadeusz Jędruszczak (16 I 1924 – 10 IV 1993) /w/ Kwartalnik Historyczny, nr 2/1994
Mieczysław Wrzosek, Z wyrazami pamięci o płk. prof. Tadeuszu Jędruszczaku /w/ Przegląd Historyczno-Wojskowy, nr 4/2001

[1] Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 378, przyp. 161, ISBN 978-83-235-0318-7

[2] Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze

[1]

[2]

@@ Linia 19: / Linia 19: @@
  |wojny i bitwy       = [[II wojna światowa]]
  |późniejsza praca    = [[Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk|Instytut Historii PAN]]
- |odznaczenia         =
+ |odznaczenia         = {{order|OOP|KKO}}
  |commons             =
 }}
 [[Plik:Tadeusz Jędruszczak grób.JPG|mały|Grób Tadeusza Jędruszczaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]]
-'''Tadeusz Jędruszczak''' (ur. [[16 stycznia]] [[1924]] w [[Stanisławów|Stanisławowie]], zm. [[10 kwietnia]] [[1993]] w [[Warszawa|Warszawie]]<ref> Tadeusz Rutkowski, ''Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne'', Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 378, przyp. 161, {{ISBN|978-83-235-0318-7}}</ref>) – polski historyk dziejów najnowszych, [[tytuł naukowy|profesor]] [[Nauki humanistyczne|nauk humanistycznych]].
+'''Tadeusz Jędruszczak''' (ur. [[16 stycznia]] [[1924]] w [[Iwano-Frankiwsk|Stanisławowie]], zm. [[10 kwietnia]] [[1993]] w [[Warszawa|Warszawie]]<ref> Tadeusz Rutkowski, ''Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne'', Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 378, przyp. 161, {{ISBN|978-83-235-0318-7}}</ref>) – polski historyk dziejów najnowszych, [[tytuł naukowy|profesor]] [[Nauki humanistyczne|nauk humanistycznych]].
 == Życiorys ==
-Od 1944 roku służył w Ludowym Wojsku Polskim, w latach 1945–1948 oficer polityczno-wychowawczy. W latach 1948–1951 służył w Komendzie Głównej Służby Polsce. W latach 1951–1954 aspirant w [[Instytut Kształcenia Kadr Naukowych|Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych]] / [[Instytut Nauk Społecznych przy KC PZPR|Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR]]. Magisterium uzyskał na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego]] w 1951, kandydatem nauk historycznych został w 1955. W latach 1954–1968 był wykładowcą w [[Wojskowa Akademia Polityczna|Wojskowej Akademii Politycznej]] (szef Katedry Historii Polski i prodziekan Wydziału Historycznego). W 1955 został zatrudniony w [[Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk|Instytucie Historii PAN]].
+Od 1944 roku służył w Ludowym Wojsku Polskim, w latach 1945–1948 oficer polityczno-wychowawczy. W latach 1948–1951 służył w Komendzie Głównej Służby Polsce. W latach 1951–1954 aspirant w [[Instytut Kształcenia Kadr Naukowych|Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych]] / [[Instytut Nauk Społecznych przy KC PZPR|Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR]]. Magisterium uzyskał na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego]] w 1951, kandydatem nauk historycznych został w 1955. W latach 1954–1968 był wykładowcą w [[Wojskowa Akademia Polityczna im. Feliksa Dzierżyńskiego|Wojskowej Akademii Politycznej]] (szef Katedry Historii Polski i prodziekan Wydziału Historycznego). W 1955 został zatrudniony w [[Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk|Instytucie Historii PAN]].
 [[Habilitacja|Stopień doktora habilitowanego]] uzyskał w 1961, profesorem nadzwyczajnym został w 1968, a profesorem zwyczajnym w 1978. W latach 1968–1973 był komendantem [[Wojskowy Instytut Historyczny|Wojskowego Instytutu Historycznego]]. Ze stanowiska komendanta WIH, a także  z wojska musiał odejść, w wyniku konfliktu z szefem [[Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego|Głównego Zarządu Politycznego WP]] gen. [[Włodzimierz Sawczuk|Włodzimierzem Sawczukiem]]. Od 1973 kierownik Zakładu Historii Politycznej Polski XIX i XX wieku w [[Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk|Instytucie Historii PAN]]. Kierownik seminarium magisterskiego z historii wojskowości na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] (od 1974), kierownik seminarium z historii Europy Środkowej w [[École des hautes études en sciences sociales|Szkole Zaawansowanych Badań w Naukach Społecznych]] w [[Paryż]]u (1978), członek Prezydium Komitetu Nauk Historycznych [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]] (1972-1982). Był także redaktorem ''[[Kwartalnik Historyczny|Kwartalnika Historycznego]]'' (1975-1984), wiceprezesem [[Polskie Towarzystwo Historyczne|Polskiego Towarzystwa Historycznego]] (1978–1982) oraz przewodniczący Komisji Historii Wojskowości Zarządu Głównego [[Polskie Towarzystwo Historyczne|PTH]] (od 1973). Członek Międzynarodowej Komisji Historii II Wojny Światowej (1969-1982). Współzałożyciel kwartalnika ''[[Dzieje Najnowsze]]'' (1969).