Przejdź do zawartości

Trochofora: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej Z aplikacji Android
Linia 12: Linia 12:
9 – otwór gębowy<br />
9 – otwór gębowy<br />
10 – [[blastocel]]]]
10 – [[blastocel]]]]
'''Trochofora''' (''trochophora''), '''rzęsokrążek''' – [[pelagial|pelagiczna]], zwykle wolno żyjąca [[larwa]] wielu [[pierwouste|pierwoustych]], m.in. [[sikwiaki|sikwiaków]], [[szczetnice|szczetnic]], [[wieloszczety|wieloszczetów]], części [[mięczaki|mięczaków]] i [[segmentowce|segmentowców]]. Charakteryzuje się obecnością układu wieńców [[rzęska|rzęsek]]. Osiąga rozmiary od kilkudziesięciu do kilkuset μm<ref>{{Cytuj książkę | tytuł= Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0| data=2008 | wydawca=[[pwn.pl]] Sp. z o.o. | isbn=978-83-61492-24-5}}</ref>.
'''Trochofora''' (''trochophora''), '''rzęsokrążek''' – [[pelagial|pelagiczna]], zwykle wolno żyjąca [[larwa]] wielu [[pierwouste|pierwoustych]], m.in. [[sikwiaki|sikwiaków]], [[szczetnice|szczetnic]], [[wieloszczety|wieloszczetów]](które to są wtórouste), części [[mięczaki|mięczaków]] i [[segmentowce|segmentowców]]. Charakteryzuje się obecnością układu wieńców [[rzęska|rzęsek]]. Osiąga rozmiary od kilkudziesięciu do kilkuset μm<ref>{{Cytuj książkę | tytuł= Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0| data=2008 | wydawca=[[pwn.pl]] Sp. z o.o. | isbn=978-83-61492-24-5}}</ref>.


Ciało trochofory jest zbliżone kształtem do dwóch [[Stożek (bryła)|stożków]] przylegających do siebie podstawami. Na górnym biegunie ciała znajduje się ciemieniowy (apikalny) organ zmysłów z pęczkiem rzęsek, a w pozycji równikowej wieńce rzęsek, za pomocą których larwa pływa – przedgębowy, przechodzący nad otworem ustnym – '''prototroch''', zagębowy '''metatroch''', wentro-kaudalny '''neurotroch''' i kaudalny '''telotroch'''. Wewnątrz larwy znajduje się drożny, łukowato wygięty układ pokarmowy, zawiązki układu nerwowego (główny pień nerwowy i odchodzące od niego szeregi nerwów promienistych), [[protonefrydium]] i komórki pramezodermalne będące zawiązkiem [[mezoderma|mezodermy]].
Ciało trochofory jest zbliżone kształtem do dwóch [[Stożek (bryła)|stożków]] przylegających do siebie podstawami. Na górnym biegunie ciała znajduje się ciemieniowy (apikalny) organ zmysłów z pęczkiem rzęsek, a w pozycji równikowej wieńce rzęsek, za pomocą których larwa pływa – przedgębowy, przechodzący nad otworem ustnym – '''prototroch''', zagębowy '''metatroch''', wentro-kaudalny '''neurotroch''' i kaudalny '''telotroch'''. Wewnątrz larwy znajduje się drożny, łukowato wygięty układ pokarmowy, zawiązki układu nerwowego (główny pień nerwowy i odchodzące od niego szeregi nerwów promienistych), [[protonefrydium]] i komórki pramezodermalne będące zawiązkiem [[mezoderma|mezodermy]].
Linia 19: Linia 19:


[[Plik:Haliotis asinina trochophore.jpg|200px|none|thumb|Trochofora ślimaka ''Haliotis asinina'']]
[[Plik:Haliotis asinina trochophore.jpg|200px|none|thumb|Trochofora ślimaka ''Haliotis asinina'']]

== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 13:41, 26 mar 2019

Anatomia trochofory:
A – episfera
B – hyposfera
1 – układ nerwowy
2 – aparat apikalny
3 – prototroch
4 – metatroch
5 – nefrydium
6 – otwór odbytowy
7 – protonefrydium
8 – przewód pokarmowy
9 – otwór gębowy
10 – blastocel

Trochofora (trochophora), rzęsokrążekpelagiczna, zwykle wolno żyjąca larwa wielu pierwoustych, m.in. sikwiaków, szczetnic, wieloszczetów(które to są wtórouste), części mięczaków i segmentowców. Charakteryzuje się obecnością układu wieńców rzęsek. Osiąga rozmiary od kilkudziesięciu do kilkuset μm[1].

Ciało trochofory jest zbliżone kształtem do dwóch stożków przylegających do siebie podstawami. Na górnym biegunie ciała znajduje się ciemieniowy (apikalny) organ zmysłów z pęczkiem rzęsek, a w pozycji równikowej wieńce rzęsek, za pomocą których larwa pływa – przedgębowy, przechodzący nad otworem ustnym – prototroch, zagębowy metatroch, wentro-kaudalny neurotroch i kaudalny telotroch. Wewnątrz larwy znajduje się drożny, łukowato wygięty układ pokarmowy, zawiązki układu nerwowego (główny pień nerwowy i odchodzące od niego szeregi nerwów promienistych), protonefrydium i komórki pramezodermalne będące zawiązkiem mezodermy.

Berthold Hatschek wysunął hipotezę (tzw. teoria trochoforowa), że w organizacji trochofory zachowały się cechy wspólnych przodków wszystkich organizmów zaliczanych do wtórnojamowców (Coelomata)[2].

Trochofora ślimaka Haliotis asinina

Przypisy

  1. Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
  2. Adam Urbanek: Jedno istnieje tylko zwierzę...: myśli przewodnie biologii porównawczej. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2007. ISBN 978-83-88147-08-1.

Bibliografia

  1. Mały słownik zoologiczny. Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984. ISBN 83-214-0428-6.
  2. Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16108-8.