Anatolij Wielmin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 10:41, 24 lip 2024

Anatolij Pietrowicz Wielmin, ros. Анатолий Петрович Вельмин (ur. 23 października 1883 r. w Kijowie, zm. 13 stycznia 1977 r. w Cormeilles-en-Parisis) – rosyjski prawnik, emigracyjny dziennikarz, działacz społeczno-kulturalny, publicysta.

Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie w Kijowie. Następnie założył tam biuro notarialne. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii rosyjskiej. Służył w stopniu praporszczika w oddziałach inżynieryjnych. W 1918 r. wstąpił do nowo formowanych wojsk Białych gen. Antona I. Denikina. W połowie października 1920 r. wraz z pozostałymi wojskowymi został ewakuowany z Krymu do Gallipoli. Na emigracji zamieszkał we Francji. W 1924 r. przeniósł się do Polski. W Warszawie do 1933 r. pełnił funkcję korespondenta paryskiego pisma „Poslednije nowosti”. Następnie stanął na czele Rosyjskiego Komitetu Opiekuńczego. W 1944 r. wyjechał do Niemiec. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Paryżu, gdzie został notariuszem. Wstąpił do Narodowego Związku Pracujących (NTS). W 1950 r. został sekretarzem Związku Rosyjskich Pisarzy i Dziennikarzy. W latach 1956–1957 wchodził w skład jego kierownictwa. Ponadto był członkiem Związku Działaczy Rosyjskiego Resortu Prawnego i Stowarzyszenia Ochrony Rosyjskich Dzieł Kultury. Występował z wykładami i odczytami. Pisał artykuły w pismach „Russkaja mysl” i „Nowyj żurnał”. Przewodniczył archiwum rosyjskim przy Uniwersytecie Columbia. Organizował spotkania w Domu Rosyjskim w Cormeilles-en-Parisis.

Linki zewnętrzne

Biografia Anatolija P. Wielmina (ros.)
Kolejna biografia Anatolija P. Wielmina (ros.)

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 '''Anatolij Pietrowicz Wielmin''', [[język rosyjski|ros.]] Анатолий Петрович Вельмин (ur. 23 października [[1883]] r. w [[Kijów|Kijowie]], zm. 13 stycznia [[1977]] r. w [[Cormeilles-en-Parisis]]) – rosyjski prawnik, emigracyjny dziennikarz, działacz społeczno-kulturalny, publicysta.
-Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie w [[Kijów|Kijowie]]. Następnie założył tam biuro notarialne. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] został zmobilizowany do armii rosyjskiej. Służył w stopniu praporszczika w oddziałach inżynieryjnych. W 1918 r. wstąpił do nowo formowanych wojsk [[Biali (Rosja)|Białych]] gen. [[Anton Denikin|Antona I. Denikina]]. W połowie października 1920 r. wraz z pozostałymi wojskowymi został ewakuowany z [[Półwysep Krymski|Krymu]] do [[Gallipoli (półwysep)|Gallipoli]]. Na emigracji zamieszkał we [[Francja|Francji]]. W 1924 r. przeniósł się do [[Polska|Polski]]. W [[Warszawa|Warszawie]] do 1933 r. pełnił funkcję korespondenta paryskiego pisma „Poslednije nowosti”. Następnie stanął na czele [[Rosyjski Komitet Opiekuńczy|Rosyjskiego Komitetu Opiekuńczego]]. W 1944 r. wyjechał do [[III Rzesza|Niemiec]]. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Paryżu, gdzie został notariuszem. Wstąpił do [[Narodowy Związek Pracujących|Narodowego Związku Pracujących]] (NTS). W 1950 r. został sekretarzem Związku Rosyjskich Pisarzy i Dziennikarzy. W latach 1956-1957 wchodził w skład jego kierownictwa. Ponadto był członkiem Związku Działaczy Rosyjskiego Resortu Prawnego i Stowarzyszenia Ochrony Rosyjskich Dzieł Kultury. Występował z wykładami i odczytami. Pisał artykuły w pismach „Russkaja mysl” i „Nowyj żurnał”. Przewodniczył archiwum rosyjskim przy Uniwersytecie Columbia. Organizował spotkania w Domu Rosyjskim w Cormeilles-en-Parisis.
+Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie w [[Kijów|Kijowie]]. Następnie założył tam biuro notarialne. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] został zmobilizowany do armii rosyjskiej. Służył w stopniu praporszczika w oddziałach inżynieryjnych. W 1918 r. wstąpił do nowo formowanych wojsk [[Biali (Rosja)|Białych]] gen. [[Anton Denikin|Antona I. Denikina]]. W połowie października 1920 r. wraz z pozostałymi wojskowymi został ewakuowany z [[Półwysep Krymski|Krymu]] do [[Gallipoli (półwysep)|Gallipoli]]. Na emigracji zamieszkał we [[Francja|Francji]]. W 1924 r. przeniósł się do [[Polska|Polski]]. W [[Warszawa|Warszawie]] do 1933 r. pełnił funkcję korespondenta paryskiego pisma „Poslednije nowosti”. Następnie stanął na czele [[Rosyjski Komitet Opiekuńczy|Rosyjskiego Komitetu Opiekuńczego]]. W 1944 r. wyjechał do [[III Rzesza|Niemiec]]. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Paryżu, gdzie został notariuszem. Wstąpił do [[Narodowy Związek Pracujących|Narodowego Związku Pracujących]] (NTS). W 1950 r. został sekretarzem Związku Rosyjskich Pisarzy i Dziennikarzy. W latach 1956–1957 wchodził w skład jego kierownictwa. Ponadto był członkiem Związku Działaczy Rosyjskiego Resortu Prawnego i Stowarzyszenia Ochrony Rosyjskich Dzieł Kultury. Występował z wykładami i odczytami. Pisał artykuły w pismach „Russkaja mysl” i „Nowyj żurnał”. Przewodniczył archiwum rosyjskim przy Uniwersytecie Columbia. Organizował spotkania w Domu Rosyjskim w Cormeilles-en-Parisis.
 == Linki zewnętrzne ==
-* [http://www.tez-rus.net/ViewGood24831.html Biografia Anatolija P. Wielmina ] {{lang|ru}}
+* [https://archive.ph/20130625230554/http://www.tez-rus.net/ViewGood24831.html Biografia Anatolija P. Wielmina ] {{lang|ru}}
-* [http://www.dommuseum.ru/index.php?m=dist&pid=2438&PHPSESSID=da6e293f80df7744931d451004f6ae4b Kolejna biografia Anatolija P. Wielmina ] {{lang|ru}}
+* [http://www.dommuseum.ru/index.php?m=dist&pid=2438 Kolejna biografia Anatolija P. Wielmina ] {{lang|ru}}
 {{SORTUJ:Wielmin, Anatolij}}
 [[Kategoria:Rosyjscy prawnicy]]
 [[Kategoria:Biali (wojna domowa w Rosji)]]
 [[Kategoria:Rosyjscy emigranci w II Rzeczypospolitej]]
 [[Kategoria:Biali emigranci rosyjscy]]
-[[Kategoria:Narodowo-Pracowniczy Związek Rosyjskich Solidarystów]]
+[[Kategoria:Ludowo-Pracowniczy Związek Solidarystów Rosyjskich]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1883]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1977]]