Pierre Buhler: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Usuwanie parametrów śledzących z adresów URL. |
→Biografia: HEC Paris |
||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Polityk infobox |
{{Polityk infobox |
||
|polityk = Pierre Buhler |
|polityk = Pierre Buhler |
||
|grafika = |
|grafika = Pierre Buhler in Warsaw, 2015.jpg |
||
|opis grafiki = Pierre Buhler (2015) |
|opis grafiki = Pierre Buhler (2015) |
||
|data urodzenia = [[21 marca]] [[1954]] |
|data urodzenia = [[21 marca]] [[1954]] |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
== Biografia == |
== Biografia == |
||
Zdobył maturę w Lycée Mangin w [[Sarrebourg]], ukończył studia wyższe w École des Hautes Études Commerciales, w [[Instytut Nauk Politycznych w Paryżu|Institut d’études politiques]], [[Institut national des langues et civilisations orientales|Institut national des Langues et Civilisations orientales]] (specjalizacja polska) w Paryżu, ma także licencjat z prawa na [[Université Panthéon-Sorbonne|Uniwersytecie Paryż I]], z etnologii ([[Université de Paris VII Diderot|Uniwersytet Paryż VII]]) oraz z ekonomii stosowanej – DEA ([[Université Paris-Dauphine|Uniwersytet Paryż IX]]). Jest absolwentem rocznika „Henri‑François d’Aguesseau” (1982) w [[École nationale d’administration|École Nationale d’Administration]] w Paryżu. |
Zdobył maturę w Lycée Mangin w [[Sarrebourg]], ukończył studia wyższe w [[HEC Paris|École des Hautes Études Commerciales]], w [[Instytut Nauk Politycznych w Paryżu|Institut d’études politiques]], [[Institut national des langues et civilisations orientales|Institut national des Langues et Civilisations orientales]] (specjalizacja polska) w Paryżu, ma także licencjat z prawa na [[Université Panthéon-Sorbonne|Uniwersytecie Paryż I]], z etnologii ([[Université de Paris VII Diderot|Uniwersytet Paryż VII]]) oraz z ekonomii stosowanej – DEA ([[Université Paris-Dauphine|Uniwersytet Paryż IX]]). Jest absolwentem rocznika „Henri‑François d’Aguesseau” (1982) w [[École nationale d’administration|École Nationale d’Administration]] w Paryżu. |
||
Jest profesorem wyższych uczelni, autorem artykułów naukowych i publicystycznych, z których niektóre przetłumaczono także na język polski (np. książka ''Polska droga do wolności.'' ''1939–1995'', wyd. Dialog, Warszawa 1999). |
Jest profesorem wyższych uczelni, autorem artykułów naukowych i publicystycznych, z których niektóre przetłumaczono także na język polski (np. książka ''Polska droga do wolności.'' ''1939–1995'', wyd. Dialog, Warszawa 1999). |
||
| Linia 71: | Linia 71: | ||
[[Kategoria:Absolwenci INALCO]] |
[[Kategoria:Absolwenci INALCO]] |
||
[[Kategoria:Kawalerowie Legii Honorowej]] |
[[Kategoria:Kawalerowie Legii Honorowej]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Cudzoziemcy odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej]] |
|||
[[Kategoria:Wyróżnieni Medalem „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae”]] |
[[Kategoria:Wyróżnieni Medalem „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae”]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Odznaką Honorową Bene Merito]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Odznaką Honorową Bene Merito]] |
||
Aktualna wersja na dzień 15:49, 8 lip 2024
 Pierre Buhler (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Ambasador Francji w Polsce | |
| Okres |
od 2012 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Pierre Buhler (ur. 21 marca 1954 w Rauwiller) – francuski dyplomata. W latach 2012–2016 akredytowany jako ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Republiki Francuskiej w Rzeczypospolitej Polskiej.
Biografia
[edytuj | edytuj kod]Zdobył maturę w Lycée Mangin w Sarrebourg, ukończył studia wyższe w École des Hautes Études Commerciales, w Institut d’études politiques, Institut national des Langues et Civilisations orientales (specjalizacja polska) w Paryżu, ma także licencjat z prawa na Uniwersytecie Paryż I, z etnologii (Uniwersytet Paryż VII) oraz z ekonomii stosowanej – DEA (Uniwersytet Paryż IX). Jest absolwentem rocznika „Henri‑François d’Aguesseau” (1982) w École Nationale d’Administration w Paryżu.
Jest profesorem wyższych uczelni, autorem artykułów naukowych i publicystycznych, z których niektóre przetłumaczono także na język polski (np. książka Polska droga do wolności. 1939–1995, wyd. Dialog, Warszawa 1999).
Zna języki niemiecki, angielski, polski i rosyjski. Jego żoną jest francuska dziennikarka Sylvie Kauffmann.
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]- 1982–1983 – pracował w administracji centralnej (Wydział Europa)
- 1983–1984 – drugi sekretarz ambasady w Warszawie
- 1984–1985 – pierwszy sekretarz ambasady w Warszawie
- 1985–1986 – w Moskwie
- 1987–1988 – drugi sekretarz w Moskwie
- 1988–1990 – w administracji centralnej (Wydział Spraw Strategicznych i Rozbrojenia)
- 1990–1993 – zastępca szefa Centrum Analiz i Prognoz
- 1993–1996 – radca w Waszyngtonie
- 1996–2001 – radca kulturalny, stały przedstawiciel francuskich wyższych uczelni w Stanach Zjednoczonych, w Nowym Jorku
- 2001–2002 – radca dyplomatyczny ministra obrony
- 2002 – sekretarz generalny X Konferencji ambasadorów
- 2002–2006 – oddelegowany do Ministerstwa Edukacji Narodowej i Badań Naukowych w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu
- 2006–2011 – ambasador w Singapurze
- 2011 – w administracji centralnej jako chargé de mission, Dyrekcja Generalna ds. Globalizacji, Rozwoju i Współpracy Partnerskiej (DGM), p.o. dyrektora France Coopération Internationale; ma tytuł Ministra Pełnomocnego I klasy.
- 2017 – prezes Instytutu Francuskiego
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (1999)[1][2],
- Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (2000)[1][3],
- Oficer Orderu Narodowego Zasługi (2014)[3],
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2012)[4][1],
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2016)[5],
- Odznaka Honorowa „Bene Merito” (2016)[1][6],
- Medal „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae” (2016)[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Biografia Pana Pierre’a Buhlera. ambafrance-pl.org. [dostęp 2016-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)].
- ↑ Décret du 12 mai 1999 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr. [dostęp 2016-10-02]. (fr.).
- ↑ a b Décret du 14 mai 2014 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr. [dostęp 2016-10-02]. (fr.).
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 276.
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 158.
- ↑ Ambasador Francji w Polsce oznaczony medalem Bene Merito. ambafrance-pl.org. [dostęp 2016-10-02].
- ↑ Wręczenie medalu „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae”.. krs.pl, marzec 2016. [dostęp 2020-02-20].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- „Ambasador” nr 15, rok 2012, s. 80, ISSN 1895-3050.
- Biografia Pana Pierre’a Buhlera [online], La France en Pologne – Ambassade de France en Pologne [dostęp 2015-11-22].
Kategorie:
- Ambasadorowie Francji w Polsce
- Absolwenci École nationale d’administration w Paryżu
- Absolwenci HEC Paris
- Absolwenci INALCO
- Kawalerowie Legii Honorowej
- Cudzoziemcy odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Wyróżnieni Medalem „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae”
- Odznaczeni Odznaką Honorową Bene Merito
- Odznaczeni Orderem Narodowym Zasługi (Francja)
- Urodzeni w 1954