Pori (2005): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
m poprawa linków |
||
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|projekt = PV 50 |
|projekt = PV 50 |
||
|oznaczenie NATO = |
|oznaczenie NATO = |
||
|stocznia = |
|stocznia = {{link-interwiki|Rauman telakka|tekst=Finnyards|Q=Q17334709}}, [[Rauma (miasto)|Rauma]] |
||
|początek budowy = |
|początek budowy = |
||
|położenie stępki = 2005 |
|położenie stępki = 2005 |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
|commons = Category:Pori (83) |
|commons = Category:Pori (83) |
||
}} |
}} |
||
'''Pori (83)''' – [[Finlandia|fiński]] [[kuter rakietowy]] z początku [[XXI wiek]]u, jedna z czterech jednostek [[Typ okrętu|typu]] ''[[Kutry rakietowe typu Hamina|Hamina]]''. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w 2005 roku w stoczni |
'''Pori (83)''' – [[Finlandia|fiński]] [[kuter rakietowy]] z początku [[XXI wiek]]u, jedna z czterech jednostek [[Typ okrętu|typu]] ''[[Kutry rakietowe typu Hamina|Hamina]]''. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w 2005 roku w stoczni {{link-interwiki|Rauman telakka|tekst=Finnyards|Q=Q17334709}} w [[Rauma (miasto)|Rauma]], a do służby w [[Merivoimat|Fińskiej Marynarce Wojennej]] wszedł 19 czerwca 2006 roku. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok). |
||
== Projekt i budowa == |
== Projekt i budowa == |
||
Prace projektowe nad kutrami rakietowymi 4. generacji rozpoczęto w Finlandii tuż po zakończeniu budowy okrętów typu ''[[Kutry rakietowe typu Rauma|Rauma]]''{{odn|Grotnik|2005|s=48}}. Nowa konstrukcja (pod oznaczeniem PV 50) była rozwinięciem poprzedniego projektu, powielając większość systemów (wielkość, uzbrojenie, napęd i wyposażenie) z niewielkimi modyfikacjami{{odn|Grotnik|2005|s=48}}{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}. Priorytetem konstruktorów była redukcja wartości pól fizycznych okrętu, co zaowocowało zastosowaniem nowej [[Nadbudówka|nadbudówki]]{{odn|Grotnik|2005|s=48}}. Początkowo planowano budowę jedynie dwóch jednostek, jednak po anulowaniu programu budowy [[Poduszkowiec|poduszkowców]] rakietowych typu ''NB-432'' zamówienie powiększono o dwa kolejne okręty{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}. |
Prace projektowe nad kutrami rakietowymi 4. generacji rozpoczęto w Finlandii tuż po zakończeniu budowy okrętów typu ''[[Kutry rakietowe typu Rauma|Rauma]]''{{odn|Grotnik|2005|s=48}}. Nowa konstrukcja (pod oznaczeniem PV 50) była rozwinięciem poprzedniego projektu, powielając większość systemów (wielkość, uzbrojenie, napęd i wyposażenie) z niewielkimi modyfikacjami{{odn|Grotnik|2005|s=48}}{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}. Priorytetem konstruktorów była redukcja wartości pól fizycznych okrętu, co zaowocowało zastosowaniem nowej [[Nadbudówka|nadbudówki]]{{odn|Grotnik|2005|s=48}}. Początkowo planowano budowę jedynie dwóch jednostek, jednak po anulowaniu programu budowy [[Poduszkowiec|poduszkowców]] rakietowych typu ''NB-432'' zamówienie powiększono o dwa kolejne okręty{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}. |
||
„Pori” został zamówiony w stoczni Finnyards w Rauma 15 lutego 2005 roku jako czwarty okręt typu ''Hamina'', a umowa opiewała na 21,7 mln [[euro]]{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}{{odn|Grotnik|2005|s=51}}. Położenie [[Stępka|stępki]] i [[wodowanie]] odbyło się w 2005 roku{{odn|Gogin|2022}}. |
„Pori” został zamówiony w stoczni {{link-interwiki|Rauman telakka|tekst=Finnyards|Q=Q17334709}} w Rauma 15 lutego 2005 roku jako czwarty okręt typu ''Hamina'', a umowa opiewała na 21,7 mln [[euro]]{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}{{odn|Grotnik|2005|s=51}}. Położenie [[Stępka|stępki]] i [[wodowanie]] odbyło się w 2005 roku{{odn|Gogin|2022}}. |
||
== Dane taktyczno-techniczne == |
== Dane taktyczno-techniczne == |
||
Linia 64: | Linia 64: | ||
„Pori” został wcielony do służby w [[Merivoimat|Fińskiej Marynarce Wojennej]] w dniu 19 czerwca 2006 roku{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}{{odn|Grotnik|2005|s=49}}. Kuter otrzymał [[numer burtowy]] 83{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}{{odn|Saunders|2009|s=235}}. |
„Pori” został wcielony do służby w [[Merivoimat|Fińskiej Marynarce Wojennej]] w dniu 19 czerwca 2006 roku{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}{{odn|Grotnik|2005|s=49}}. Kuter otrzymał [[numer burtowy]] 83{{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}{{odn|Saunders|2009|s=235}}. |
||
Wraz z bliźniaczymi kutrami „Pori” bazuje w [[Upinniemi]] (na południe od [[Kirkkonummi]]){{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}{{odn|Saunders|2009|s=235}}. 4 stycznia 2018 roku [[Patria]] i Saab zawarły kontrakt na modernizację i dozbrojenie kutrów typu ''Hamina'', warty 205 mln [[Dolar amerykański|USD]] (prace mają objąć m.in. instalację systemu zwalczania okrętów podwodnych opartego na [[torpeda]]ch Saab NLT i nowego zintegrowanego systemu łączności TactiCall, a także modernizację systemu walki{{odn|zbiam.pl|2018}}. |
Wraz z bliźniaczymi kutrami „Pori” bazuje w [[Upinniemi]] (na południe od [[Kirkkonummi]]){{odn|Chała|Czajkowski|2010|s=5}}{{odn|Saunders|2009|s=235}}. 4 stycznia 2018 roku [[Patria (przedsiębiorstwo)|Patria]] i Saab zawarły kontrakt na modernizację i dozbrojenie kutrów typu ''Hamina'', warty 205 mln [[Dolar amerykański|USD]] (prace mają objąć m.in. instalację systemu zwalczania okrętów podwodnych opartego na [[torpeda]]ch Saab NLT i nowego zintegrowanego systemu łączności TactiCall, a także modernizację systemu walki{{odn|zbiam.pl|2018}}. |
||
Okręt nadal służy w fińskiej flocie (stan na 2019 rok){{odn|Gogin|2022}}. |
Okręt nadal służy w fińskiej flocie (stan na 2019 rok){{odn|Gogin|2022}}. |
Aktualna wersja na dzień 14:47, 13 cze 2024
„Pori” w 2010 r. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Projekt |
PV 50 |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
2005 |
Wodowanie |
2005 |
Merivoimat | |
Nazwa |
„Pori” (83) |
Wejście do służby |
19 czerwca 2006 |
Los okrętu |
w służbie (2019) |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 235 ton |
Długość | |
Szerokość |
8,3 m |
Zanurzenie |
2 m |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 7510 KM 2 pędniki strugowodne | |
Prędkość |
32 węzły |
Zasięg |
500 Mm przy prędkości 30 węzłów |
Sensory | |
radary EADS TRS-3D, Furuno sonary Simrad Subdea Toadfish, Finnyards Sonac/PTA | |
Uzbrojenie | |
4 wyrzutnie pocisków rakietowych RBS-15SF (1 x IV) 1 armata Bofors kal. 57 mm 1 wyrzutnia rakiet plot. Umkhonto (1 x VIII) 2 wkm kal. 12,7 mm (2 x I) zrzutnia bg, miny | |
Załoga |
19-20 |
Pori (83) – fiński kuter rakietowy z początku XXI wieku, jedna z czterech jednostek typu Hamina. Okręt został zwodowany w 2005 roku w stoczni Finnyards w Rauma, a do służby w Fińskiej Marynarce Wojennej wszedł 19 czerwca 2006 roku. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok).
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]Prace projektowe nad kutrami rakietowymi 4. generacji rozpoczęto w Finlandii tuż po zakończeniu budowy okrętów typu Rauma[1]. Nowa konstrukcja (pod oznaczeniem PV 50) była rozwinięciem poprzedniego projektu, powielając większość systemów (wielkość, uzbrojenie, napęd i wyposażenie) z niewielkimi modyfikacjami[1][2]. Priorytetem konstruktorów była redukcja wartości pól fizycznych okrętu, co zaowocowało zastosowaniem nowej nadbudówki[1]. Początkowo planowano budowę jedynie dwóch jednostek, jednak po anulowaniu programu budowy poduszkowców rakietowych typu NB-432 zamówienie powiększono o dwa kolejne okręty[2].
„Pori” został zamówiony w stoczni Finnyards w Rauma 15 lutego 2005 roku jako czwarty okręt typu Hamina, a umowa opiewała na 21,7 mln euro[2][3]. Położenie stępki i wodowanie odbyło się w 2005 roku[4] .
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]Okręt jest kutrem rakietowym o długości całkowitej 50,8 metra (44,3 metra na konstrukcyjnej linii wodnej), szerokości całkowitej 8,3 metra i zanurzeniu 2 metry[5][6]. Gładkopokładowy kadłub jednostki został wykonany ze spawanych sekcji blachy aluminiowej[1][2]. Podzielony jest na siedem przedziałów wodoszczelnych: (od dziobu): I – skrajnik dziobowy, II – umywalnie, III – pomieszczenia mieszkalne załogi, IV – bojowe centrum informacyjne (BCI), V – siłownia dziobowa, VI – siłownia rufowa i VII – skrajnik rufowy z mechanizmami pędników[2]. Masywną nadbudówkę typu stealth wykonano z kompozytów poliestrowo-szklanych wzmocnionych włóknami kevlarowymi[1][2]. Zarówno kadłub, jak i nadbudówkę pokryto materiałem absorbującym i rozpraszającym fale radarowe (HPA-1), a niski poziom pola magnetycznego jest dodatkowo redukowany poprzez okrętowy system demagnetyzacyjny[1][2]. Wyporność standardowa wynosi 235 ton, zaś pełna 270 ton[5][7]. Siłownię okrętu stanowią dwa turbodoładowane 16-cylindrowe silniki wysokoprężne w układzie V MTU 16V538 TB93 o łącznej mocy 7510 KM przy 1900 obr./min, napędzające poprzez dwustopniową przekładnię redukcyjną Velmet M1HC-420 ES dwa pędniki strugowodne KaMeWa 90SII (o maksymalnym wychyleniu +/-65°)[8][9]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 32 węzły[5][7]. Okręt może zabrać 88 m³ mazutu, co zapewnia zasięg wynoszący 500 Mm przy prędkości 30 węzłów[5][6]. Energię elektryczną zapewniają dwa generatory prądu zmiennego 220 V Saab-Scania 11DGSJGM o mocy 295 KM każdy[5][8]. Siłownią zarządza automatyczny system nadzoru CAE Valmarine, który umożliwia jej bezwachtową pracę, a kolektory wydechowe wyposażono w instalację chłodzenia spalin wodą zaburtową norweskiej firmy Mecmar AS[5][8]. Autonomiczność okrętu wynosi 5 dób[5].
Główne uzbrojenie okrętu stanowi poczwórna wyrzutnia przeciwokrętowych pocisków rakietowych RBS-15SF3 produkcji szwedzkiej, umieszczona na śródokręciu, w tylnej części nadbudówki[10]. Pocisk rozwija prędkość 0,8 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 200 kg, zaś maksymalny zasięg sięga 100 km[6]. Na dziobie w wieży umieszczono pojedynczą armatę uniwersalną Bofors kalibru 57 mm Mark 3 L/70[6][11]. Masa naboju wynosi 2,6 kg, donośność 17 000 metrów i szybkostrzelność teoretyczna 220 strz./min[6]. W nadbudówce zainstalowano też pionową ośmioprowadnicową wyrzutnię rakiet plot. Umkhonto-IR (o zasięgu 12 km, prędkości 2 Ma i masie głowicy bojowej 22 kg)[8][12]. Broń małokalibrową stanowią umieszczone na nadbudówce na wysokości masztu dwa pojedyncze stanowiska wkm Ittk (licencyjne radzieckie NSW) kal. 12,7 mm[6][12].
Broń przeciwpodwodną stanowi zrzutnia bomb głębinowych[6][7]. Okręt może też przenosić do 10 min typu Merimiina 2000[12][13].
Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje system walki EADS ANCS SQ 2000, radar dozoru ogólnego EADS TRS-3D/16ES, radar nawigacyjny Furuno, system kierowania ogniem CEROS 200, głowica optroniczna Sagem EOMS NG, system walki radioelektronicznej Thales SIEWS DR 3000, sonar kadłubowy Simrad Subdea Toadfish, sonar holowany Finnyards Sonac/PTA (z 78-metrową pasywną anteną), system IFF EADS MSSR 2000, zintegrowany system łączności ICS-2000, ostrzegacz o opromieniowaniu laserowym EADS COLDS oraz system nawigacyjny oparty na ECDIS i AIS[6][13][14].
Jednostka została dostosowana do biernej obrony przeciwatomowej i przeciwchemicznej. W tym celu zamontowano 50 dysz do zraszania i spłukiwania okrętu wodą morską, a pomieszczenia wewnętrzne chronione są specjalnymi uszczelkami[1][2].
Załoga okrętu składa się z 5 oficerów oraz 14-15 marynarzy[5][13][a].
Służba
[edytuj | edytuj kod]„Pori” został wcielony do służby w Fińskiej Marynarce Wojennej w dniu 19 czerwca 2006 roku[2][8]. Kuter otrzymał numer burtowy 83[2][6].
Wraz z bliźniaczymi kutrami „Pori” bazuje w Upinniemi (na południe od Kirkkonummi)[2][6]. 4 stycznia 2018 roku Patria i Saab zawarły kontrakt na modernizację i dozbrojenie kutrów typu Hamina, warty 205 mln USD (prace mają objąć m.in. instalację systemu zwalczania okrętów podwodnych opartego na torpedach Saab NLT i nowego zintegrowanego systemu łączności TactiCall, a także modernizację systemu walki[15] .
Okręt nadal służy w fińskiej flocie (stan na 2019 rok)[4] .
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Według Saunders 2009 ↓, s. 235 załoga liczy 29 osób.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Grotnik 2005 ↓, s. 48.
- ↑ a b c d e f g h i j k Chała i Czajkowski 2010 ↓, s. 5.
- ↑ Grotnik 2005 ↓, s. 51.
- ↑ a b Gogin 2022 ↓.
- ↑ a b c d e f g h Chała i Czajkowski 2010 ↓, s. 6.
- ↑ a b c d e f g h i j Saunders 2009 ↓, s. 235.
- ↑ a b c Saunders 2004 ↓, s. 213.
- ↑ a b c d e Grotnik 2005 ↓, s. 49.
- ↑ Chała i Czajkowski 2010 ↓, s. 5-6.
- ↑ Chała i Czajkowski 2010 ↓, s. 7.
- ↑ Chała i Czajkowski 2010 ↓, s. 4.
- ↑ a b c Chała i Czajkowski 2010 ↓, s. 8.
- ↑ a b c Grotnik 2005 ↓, s. 50.
- ↑ Chała i Czajkowski 2010 ↓, s. 6-7.
- ↑ zbiam.pl 2018 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marcin Chała, Dariusz Czajkowski. Ścigacze rakietowe typu Hamina. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 3 (99), 2010. Magnum-X. ISSN 1426-529X.
- Ivan Gogin: HAMINA fast attack craft (missile) (1998-2006). Navypedia. [dostęp 2022-07-28]. (ang.).
- Tomasz Grotnik. Ścigacze rakietowe typu Hamina. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 5, 2005. Magnum-X. ISSN 1230-1655.
- Jane’s Fighting Ships 2004-2005. Stephen Saunders (red.). London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 2009-2010. Stephen Saunders (red.). London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).
- Łukasz Pacholski: Patria i Saab zmodernizują okręty typu Hamina. zbiam.pl. [dostęp 2018-01-26].