Ernest Ranglin: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Reggae man (dyskusja | edycje) m drobne |
|||
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Artysta muzyczny infobox |
{{Artysta muzyczny infobox |
||
| |
|nazwa = Ernest Ranglin |
||
|nazwa oryginalna = |
|||
| zdjęcie = Ernest_Ranglin_cropped.jpg |
|||
| |
|zdjęcie = Ernest Ranglin cropped.jpg |
||
| |
|opis zdjęcia = Ernest Ranglin w 2008 roku |
||
| |
|alt zdjęcia = |
||
| |
|imię i nazwisko = |
||
| |
|pseudonim = |
||
| |
|data urodzenia = 19 czerwca 1932 |
||
| |
|miejsce urodzenia = |
||
|pochodzenie = [[Manchester (region Jamajki)|Manchester]] |
|||
| data_śmierci = |
|||
| |
|data śmierci = |
||
| |
|miejsce śmierci = |
||
| |
|instrument = [[gitara]] |
||
| |
|typ głosu = |
||
| |
|gatunek = [[ska]], [[rocksteady]], [[reggae]], [[jazz]] |
||
| |
|zawód = gitarzysta, kompozytor |
||
| |
|aktywność = |
||
| |
|wydawnictwo = |
||
| |
|powiązania = [[Studio One]], [[The Skatalites]] |
||
| |
|współpracownicy = |
||
|wyróżniony instrument = |
|||
⚫ | |||
| |
|zespół = |
||
⚫ | |||
| wyróżniony_instrument = |
|||
| |
|faksymile = |
||
| |
|opis faksymile = |
||
| |
|commons = |
||
| |
|www = http://home.planet.nl/~vanbergh/index.htm |
||
| www = http://home.planet.nl/~vanbergh/index.htm |
|||
}} |
}} |
||
⚫ | '''Ernest Ranglin''' (ur. [[19 czerwca]] [[1932]]) – [[Jamajka|jamajski]] [[gitara|gitarzysta]] i kompozytor, [[muzyk sesyjny]] [[Studio One|Studia One]] [[Clement Dodd|Clementa „Sir Coxsone'a” Dodda]], znany z częstej współpracy z [[The Skatalites]], [[Monty Alexander|Monty Alexandrem]] i [[Jimmy Cliff|Jimmym Cliffem]]; odegrał znaczącą rolę we wszystkich etapach powstawania muzyki jamajskiej, w szczególności będąc jednym z prekursorów [[ska]], [[rocksteady]] oraz [[reggae]]. |
||
== Życiorys == |
|||
⚫ | '''Ernest Ranglin''' (ur. 19 czerwca 1932 |
||
⚫ | Urodził się i dorastał w niewielkim miasteczku Robin's Hall w [[Podział administracyjny Jamajki|regionie]] [[Manchester (region Jamajki)|Manchester]]. Muzyką zainteresowała go początkowo babcia, będąca organistką w lokalnym kościele [[Adwentyzm|adwentystów]], a następnie dwóch wujów grywających na [[ukulele]], którzy widząc talent siostrzeńca, sprezentowali mu na siódme urodziny właśnie taki instrument<ref name="JG">{{cytuj stronę|url=https://archive.ph/20120915015819/http://jamaica-gleaner.com/gleaner/20021108/ent/ent1.html|tytuł=Dr. Ernie Ranglin, I Presume?|opublikowany=www.jamaica-gleaner.com|data dostępu=2011-08-15}}</ref>. Wkrótce młody Ernest porzucił ukulele na rzecz prawdziwej gitary (w międzyczasie skonstruował sobie również własną, z przewodów i puszek po sardynkach)<ref name="JG"/>. Gdy miał 14 lat, przeprowadził się wraz z rodziną do stolicy kraju [[Kingston]], gdzie uczęszczał do college'u. Jednocześnie rozwijał swoją muzyczną pasję, nie tylko studiując gitarowe podręczniki, ale przede wszystkim podglądając na żywo nocne występy miejscowych zespołów; jego idolem był popularny wówczas w mieście gitarzysta Cecil Houdini<ref>{{cytuj stronę|url=http://tallawah.com/articles-reviews/the-lost-riddim/|tytuł=The Lost Riddim|opublikowany=www.tallawah.com|data dostępu=2011-08-15}}</ref>. W wieku 15–16 lat postawił pierwsze kroki na dorosłej scenie, dołączając do [[jazz]]owego [[big-band]]u założonego przez [[saksofon]]istę Vala Bennetta, by wkrótce zamienić ją na konkurencyjny zespół prowadzony przez Erica Deansa. Wraz z Eric Deans Orchestra koncertował w wielu różnych miejscach na [[Karaiby|Karaibach]], od rodzimej wyspy aż po [[Bahamy]]. |
||
⚫ | W 1958 roku Ranglin założył własny [[kwintet]], z którym dawał liczne występy w północnej części Jamajki. Podczas jednego z koncertów w hotelu Half Moon w [[Montego Bay]] muzyk został zauważony przez Chrisa Blackwella, przyszłego założyciela [[Island Records]], który zaprosił go do wspólnych nagrań. Ich owocem był m.in. jeden z pierwszych albumów wydanych przez wytwórnię Blackwella; na jednej stronie znalazły się utwory Ranglina, na drugiej zaś [[pianino|pianisty]] Lance'a Heywooda. Z kolei w roku 1959 nawiązał współpracę z [[kontrabas]]istą Cluettem Johnsonem, który wraz ze swoim zespołem Clue J & His Blues Blasters uznawany jest za jednego z prekursorów muzyki [[ska]]. Wspólnie zaangażowali się wówczas jako [[muzyk sesyjny|muzycy sesyjni]] w słynnym [[Studio One|Studiu One]] [[Clement Dodd|Clementa „Sir Coxsone” Dodda]], gdzie pracowali z najlepszymi wykonawcami tamtego okresu. Ponadto, ich własną kompozycję pt. „Shuffling Jug” tradycyjnie uważa się za pierwszy utwór, w którym pojawia się rytm ska. |
||
== Biografia == |
|||
⚫ | Urodził się i dorastał w niewielkim miasteczku Robin's Hall w [[Podział administracyjny Jamajki|regionie]] [[Manchester (region Jamajki)|Manchester]]. Muzyką zainteresowała go początkowo babcia, będąca organistką w lokalnym kościele [[Adwentyzm|adwentystów]], a następnie dwóch wujów grywających na [[ukulele]], którzy widząc talent siostrzeńca, sprezentowali mu na siódme urodziny właśnie taki instrument<ref name="JG">{{cytuj stronę|url=http://jamaica-gleaner.com/gleaner/20021108/ent/ent1.html|tytuł=Dr. Ernie Ranglin, I Presume?|opublikowany=www.jamaica-gleaner.com|data dostępu=2011-08-15}}</ref>. Wkrótce młody Ernest porzucił ukulele na rzecz prawdziwej gitary (w międzyczasie skonstruował sobie również własną, z przewodów i puszek po sardynkach)<ref name="JG"/>. Gdy miał 14 lat, przeprowadził się wraz z rodziną do stolicy kraju [[ |
||
⚫ | W 1964 roku o artyście przypomniał sobie Blackwell, który po przenosinach swojej wytwórni do [[Londyn]]u, zaprosił go wraz z piosenkarką [[Millie Small]] do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Gitarzysta akompaniował wokalistce na jej debiutanckim albumie ''My Boy Lollipop''. Tytułowy utwór z tego krążka, w maju 1964 roku osiągnął drugie miejsce zarówno na brytyjskiej liście przebojów, jak też w amerykańskim notowaniu [[Hot 100|Billboard Hot 100]]<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.billboard.com/charts/hot-100#/song/millie-small/my-boy-lollipop/2506323|tytuł=''My Boy Lollipop'' - Millie Small |
||
⚫ | W |
||
⚫ | |opublikowany=www.billboard.com|data dostępu=2011-08-15}}</ref>, stając się w ten sposób pierwszą piosenką ska, która odniosła międzynarodowy sukces. Przebywając w Londynie, Ranglin przez dziewięć miesięcy występował w słynnym klubie [[jazz]]owym Ronnie'ego Scotta. Z tego okresu działalności pochodzą także dwa jego solowe albumy jazzowe, ''Wranglin''' oraz ''Reflections''. Można go również usłyszeć w utworze „It Hurts To Be Alone” z wydanej w 1965 roku płyty ''[[The Wailing Wailers]]'', będącej debiutanckim albumem zespołu [[Bob Marley|Boba Marleya]]. |
||
⚫ | Od drugiej połowy lat 60. Ranglin regularnie występował z [[Jimmy Cliff|Jimmym Cliffem]] i swoim dawnym przyjacielem, [[pianino|pianistą]] [[Monty Alexander|Monty Alexandrem]]. Równocześnie kontynuował współpracę ze znanymi producentami – oprócz Sir Coxsone'a byli to m.in. [[Lee Perry|Lee „Scratch” Perry]] i [[Clancy Eccles]]. Jak sam często stwierdza w wywiadach, owocem jego pracy z Perrym i Ecclesem miał być pierwszy w historii utwór [[reggae]], „Say What You're Saying", śpiewany przez Erica „Monty'ego” Morrisa. Obecnie, mimo podeszłego wieku, wciąż bierze aktywny udział w licznych trasach koncertowych, pracuje także nad własną autobiografią. |
||
⚫ | W |
||
⚫ | |opublikowany=www.billboard.com|data dostępu=2011-08-15}}</ref>, stając się w ten sposób pierwszą piosenką ska, która odniosła międzynarodowy sukces. Przebywając w Londynie, Ranglin przez dziewięć miesięcy występował w słynnym klubie [[jazz]]owym Ronnie'ego Scotta. Z tego okresu działalności pochodzą także dwa jego solowe albumy jazzowe, ''Wranglin''' oraz ''Reflections''. Można go również usłyszeć w utworze |
||
⚫ | W roku 2006 ukazał się krótkometrażowy [[film dokumentalny]] w reżyserii Christoffera Salzgebera pt. ''Roots of Reggae: The Ernest Ranglin Story'', w którym oprócz samego Ranglina wypowiadają się o nim m.in. Blackwell i Cliff, a także [[Damian Marley]] i [[Robby Krieger]]<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.imdb.com/title/tt0929788/|tytuł=''Roots of Reggae: The Ernest Ranglin Story''|opublikowany=www.imdb.com|data dostępu=2011-08-15}}</ref>. |
||
⚫ | Od drugiej połowy lat 60. Ranglin regularnie występował z [[Jimmy Cliff|Jimmym Cliffem]] i swoim dawnym przyjacielem, [[pianino|pianistą]] [[Monty Alexander|Monty Alexandrem]]. Równocześnie kontynuował współpracę ze znanymi producentami |
||
⚫ | W roku 2006 ukazał się krótkometrażowy [[film dokumentalny]] w reżyserii Christoffera Salzgebera pt. ''Roots of Reggae: The Ernest Ranglin Story'', w którym oprócz samego Ranglina wypowiadają się o nim m.in. Blackwell i Cliff, a także [[Damian Marley]] i [[Robby Krieger]]<ref>{{cytuj stronę|url= |
||
== Dyskografia == |
== Dyskografia == |
||
{{układ wielokolumnowy|szerokość=300px| |
|||
* ''Guitar In Ernest'' (1958, Island) |
* ''Guitar In Ernest'' (1958, Island) |
||
* ''Wranglin''' (1964, Island) |
* ''Wranglin''' (1964, Island) |
||
Linia 64: | Linia 63: | ||
* ''Order of Distinction'' (2006, AIX) |
* ''Order of Distinction'' (2006, AIX) |
||
* ''Ranglin & Friends'' (2010, Dubtonic Kru) |
* ''Ranglin & Friends'' (2010, Dubtonic Kru) |
||
}} |
|||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{cytuj stronę|url=http://home.planet.nl/~vanbergh/index.htm|tytuł=Ernest Ranglin: Biography|język=en|opublikowany=www.ernestranglin.com|data dostępu=2011-08-15}} |
* {{cytuj stronę|url=http://home.planet.nl/~vanbergh/index.htm|tytuł=Ernest Ranglin: Biography|język=en|opublikowany=www.ernestranglin.com|data dostępu=2011-08-15}} |
||
* {{cytuj stronę|url= |
* {{cytuj stronę|url=https://www.allmusic.com/artist/ernest-ranglin-p116996/biography|tytuł=Ernest Ranglin: Biography|język=en|imię=Jason|nazwisko=Ankeny|opublikowany=www.allmusic.com|data dostępu=2011-08-15}} |
||
* {{cytuj stronę|url=http://unitedreggae.com/articles/n886/021112/interview-ernest-ranglin-part-1|tytuł=Interview: Ernest Ranglin (Part 1)|język=en|imię=Angus|nazwisko=Taylor|opublikowany=www.unitedreggae.com|data dostępu=2012-02-18}} |
* {{cytuj stronę|url=http://unitedreggae.com/articles/n886/021112/interview-ernest-ranglin-part-1|tytuł=Interview: Ernest Ranglin (Part 1)|język=en|imię=Angus|nazwisko=Taylor|opublikowany=www.unitedreggae.com|data dostępu=2012-02-18}} |
||
* {{cytuj stronę|url=http://unitedreggae.com/articles/n887/021712/interview-ernest-ranglin-part-2|tytuł=Interview: Ernest Ranglin (Part 2)|język=en|imię=Angus|nazwisko=Taylor|opublikowany=www.unitedreggae.com|data dostępu=2012-02-18}} |
* {{cytuj stronę|url=http://unitedreggae.com/articles/n887/021712/interview-ernest-ranglin-part-2|tytuł=Interview: Ernest Ranglin (Part 2)|język=en|imię=Angus|nazwisko=Taylor|opublikowany=www.unitedreggae.com|data dostępu=2012-02-18}} |
||
Linia 76: | Linia 77: | ||
* [http://home.planet.nl/~vanbergh/index.htm Oficjalna strona Ranglina] |
* [http://home.planet.nl/~vanbergh/index.htm Oficjalna strona Ranglina] |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Kategoria:Jamajscy gitarzyści]] |
[[Kategoria:Jamajscy gitarzyści]] |
||
[[Kategoria:Gitarzyści reggae]] |
[[Kategoria:Gitarzyści reggae]] |
||
[[Kategoria:Muzycy ska]] |
[[Kategoria:Muzycy ska]] |
||
⚫ | |||
[[ca:Ernest Ranglin]] |
|||
[[de:Ernest Ranglin]] |
|||
[[en:Ernest Ranglin]] |
|||
[[fr:Ernest Ranglin]] |
|||
[[ht:Ernest Ranglin]] |
|||
[[nl:Ernest Ranglin]] |
|||
[[ja:アーネスト・ラングリン]] |
|||
[[pt:Ernest Ranglin]] |
|||
[[fi:Ernest Ranglin]] |
|||
[[sv:Ernest Ranglin]] |
Aktualna wersja na dzień 11:27, 26 gru 2023
Ernest Ranglin w 2008 roku | |
Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1932 |
---|---|
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Gatunki |
ska, rocksteady, reggae, jazz |
Zawód |
gitarzysta, kompozytor |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Ernest Ranglin (ur. 19 czerwca 1932) – jamajski gitarzysta i kompozytor, muzyk sesyjny Studia One Clementa „Sir Coxsone'a” Dodda, znany z częstej współpracy z The Skatalites, Monty Alexandrem i Jimmym Cliffem; odegrał znaczącą rolę we wszystkich etapach powstawania muzyki jamajskiej, w szczególności będąc jednym z prekursorów ska, rocksteady oraz reggae.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się i dorastał w niewielkim miasteczku Robin's Hall w regionie Manchester. Muzyką zainteresowała go początkowo babcia, będąca organistką w lokalnym kościele adwentystów, a następnie dwóch wujów grywających na ukulele, którzy widząc talent siostrzeńca, sprezentowali mu na siódme urodziny właśnie taki instrument[1]. Wkrótce młody Ernest porzucił ukulele na rzecz prawdziwej gitary (w międzyczasie skonstruował sobie również własną, z przewodów i puszek po sardynkach)[1]. Gdy miał 14 lat, przeprowadził się wraz z rodziną do stolicy kraju Kingston, gdzie uczęszczał do college'u. Jednocześnie rozwijał swoją muzyczną pasję, nie tylko studiując gitarowe podręczniki, ale przede wszystkim podglądając na żywo nocne występy miejscowych zespołów; jego idolem był popularny wówczas w mieście gitarzysta Cecil Houdini[2]. W wieku 15–16 lat postawił pierwsze kroki na dorosłej scenie, dołączając do jazzowego big-bandu założonego przez saksofonistę Vala Bennetta, by wkrótce zamienić ją na konkurencyjny zespół prowadzony przez Erica Deansa. Wraz z Eric Deans Orchestra koncertował w wielu różnych miejscach na Karaibach, od rodzimej wyspy aż po Bahamy.
W 1958 roku Ranglin założył własny kwintet, z którym dawał liczne występy w północnej części Jamajki. Podczas jednego z koncertów w hotelu Half Moon w Montego Bay muzyk został zauważony przez Chrisa Blackwella, przyszłego założyciela Island Records, który zaprosił go do wspólnych nagrań. Ich owocem był m.in. jeden z pierwszych albumów wydanych przez wytwórnię Blackwella; na jednej stronie znalazły się utwory Ranglina, na drugiej zaś pianisty Lance'a Heywooda. Z kolei w roku 1959 nawiązał współpracę z kontrabasistą Cluettem Johnsonem, który wraz ze swoim zespołem Clue J & His Blues Blasters uznawany jest za jednego z prekursorów muzyki ska. Wspólnie zaangażowali się wówczas jako muzycy sesyjni w słynnym Studiu One Clementa „Sir Coxsone” Dodda, gdzie pracowali z najlepszymi wykonawcami tamtego okresu. Ponadto, ich własną kompozycję pt. „Shuffling Jug” tradycyjnie uważa się za pierwszy utwór, w którym pojawia się rytm ska.
W 1964 roku o artyście przypomniał sobie Blackwell, który po przenosinach swojej wytwórni do Londynu, zaprosił go wraz z piosenkarką Millie Small do Wielkiej Brytanii. Gitarzysta akompaniował wokalistce na jej debiutanckim albumie My Boy Lollipop. Tytułowy utwór z tego krążka, w maju 1964 roku osiągnął drugie miejsce zarówno na brytyjskiej liście przebojów, jak też w amerykańskim notowaniu Billboard Hot 100[3], stając się w ten sposób pierwszą piosenką ska, która odniosła międzynarodowy sukces. Przebywając w Londynie, Ranglin przez dziewięć miesięcy występował w słynnym klubie jazzowym Ronnie'ego Scotta. Z tego okresu działalności pochodzą także dwa jego solowe albumy jazzowe, Wranglin' oraz Reflections. Można go również usłyszeć w utworze „It Hurts To Be Alone” z wydanej w 1965 roku płyty The Wailing Wailers, będącej debiutanckim albumem zespołu Boba Marleya.
Od drugiej połowy lat 60. Ranglin regularnie występował z Jimmym Cliffem i swoim dawnym przyjacielem, pianistą Monty Alexandrem. Równocześnie kontynuował współpracę ze znanymi producentami – oprócz Sir Coxsone'a byli to m.in. Lee „Scratch” Perry i Clancy Eccles. Jak sam często stwierdza w wywiadach, owocem jego pracy z Perrym i Ecclesem miał być pierwszy w historii utwór reggae, „Say What You're Saying", śpiewany przez Erica „Monty'ego” Morrisa. Obecnie, mimo podeszłego wieku, wciąż bierze aktywny udział w licznych trasach koncertowych, pracuje także nad własną autobiografią.
W roku 2006 ukazał się krótkometrażowy film dokumentalny w reżyserii Christoffera Salzgebera pt. Roots of Reggae: The Ernest Ranglin Story, w którym oprócz samego Ranglina wypowiadają się o nim m.in. Blackwell i Cliff, a także Damian Marley i Robby Krieger[4].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Guitar In Ernest (1958, Island)
- Wranglin' (1964, Island)
- Reflections (1965, Island)
- Guitar In Ernest (1965, Federal)
- The Exciting Ranglin (1966, Federal)
- Boss Reggae (1969, Federal)
- A Mod A Mod Ranglin (1970, Federal)
- Ranglin Roots (1972, Water Lily)
- Ranglypso (1976, MPS)
- Below the Bassline (1996, Island Jamaica Jazz)
- Memories of Barber Mack (1997, Island Jamaica Jazz)
- In Search of the Lost Riddim (1998, Palm Pictures)
- Modern Answers To Old Problems (2000, Telarc)
- Grooving (2001, Blue Moon)
- Gotcha! (2001, Telarc)
- Alextown (2005, Palm Pictures)
- Surfin' (2005, Telarc)
- Order of Distinction (2006, AIX)
- Ranglin & Friends (2010, Dubtonic Kru)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dr. Ernie Ranglin, I Presume?. www.jamaica-gleaner.com. [dostęp 2011-08-15].
- ↑ The Lost Riddim. www.tallawah.com. [dostęp 2011-08-15].
- ↑ My Boy Lollipop - Millie Small. www.billboard.com. [dostęp 2011-08-15].
- ↑ Roots of Reggae: The Ernest Ranglin Story. www.imdb.com. [dostęp 2011-08-15].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ernest Ranglin: Biography. www.ernestranglin.com. [dostęp 2011-08-15]. (ang.).
- Jason Ankeny: Ernest Ranglin: Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2011-08-15]. (ang.).
- Angus Taylor: Interview: Ernest Ranglin (Part 1). www.unitedreggae.com. [dostęp 2012-02-18]. (ang.).
- Angus Taylor: Interview: Ernest Ranglin (Part 2). www.unitedreggae.com. [dostęp 2012-02-18]. (ang.).