Przejdź do zawartości

Pektolit: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WarXboT (dyskusja | edycje)
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nagłówek artykułu
 
(Nie pokazano 32 wersji utworzonych przez 28 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Minerał infobox
{{linki}}
|nazwa = Pektolit
'''Pektolit''' - minerał z grupy krzemianów o wzorze Ca2NaH[Si3O9]; występujew szczelinach wsród skał magmowych; minerały towarzyszące: zeolit, kalcyt; minerały podobne: tremolit, wollastonit; typowa forma występowania: kryształy igiełkowe, wydłużone słupki, agregaty włókniste, masywne, nerkowate, promieniste; układ krystalograficzny: trójskośny; łupliwość: bardzo dobra; właściwości fizyczne: bardzo kruchy; twardość w skali Mohsa: 5; gęstość względna: 2,8; połysk: niemetaliczny, szklisty, jedwabisty, perłowy; przezroczystość: półprzezroczysty; barwa: biała, szarawa; rysa: biała; miejsce występowania: Bergen Hill (Tunnel), New Jersey, Stany Zjednoczone.
|grafika = Pectolite-263712.jpg
|opis grafiki =
|alt grafiki =
|inne nazwy =
|skład chemiczny = zasadowy krzemian wapnia i sodu<br />Ca<sub>2</sub>Na[Si<sub>3</sub>O<sub>8</sub>OH]
|twardość w skali Mohsa = 5
|przełam = nierówny, drzazgowy
|łupliwość = bardzo dobra
|pokrój kryształu =
|układ krystalograficzny = trójskośny
|topliwość =
|właściwości mechaniczne =
|gęstość minerału = 2,74–2,9 g/cm³
|barwa = biała, szarawa, zielonkawa, żółtawa, bezbarwny
|rysa = biała
|połysk = szklisty, jedwabisty, perłowy
|współczynnik załamania =
|inne własności optyczne =
|postacie alotropowe =
|szczególne własności =
|klasyfikacja Strunza =
|commons = Category:Pectolite
|wikisłownik =
}}
'''Pektolit''' ('''Yuksporyt''') – [[minerał]] z gromady [[krzemiany|krzemianów]]. Należy do grupy minerałów rzadkich.


Nazwa pochodzi od gr. ''pektos'' = złożony i ''lithos'' = kamień, skała.
Źródła: ISBN 83-7073-050-7


== Właściwości ==
Kategoria: Minerały
Zazwyczaj tworzy kryształy (często pseudojednoskośne) o [[pokrój kryształu|pokroju]] słupkowym, pręcikowym, igiełkowym. Czasami tworzy [[zbliźniaczenia]]. Występuje w [[skupienia minerałów|skupieniach]] zbitych, nerkowatych, groniastych, włóknistych o budowie promienistej. Jest kruchy, półprzezroczysty, czasami kryształy wykazują [[efekt kociego oka]].


== Występowanie ==
[[Kategoria:?]]
Najczęściej spotykany jest w utworach hydrotermalnych, przeważnie w szczelinach, [[Druza (mineralogia)|druzach]], pustkach pogazowych zasadowych [[skały magmowe|skał magmowych]] i [[pegmatyt]]ach. Występuje głównie w [[serpentynit]]ach, [[amfibolit]]ach, [[skarn]]ach, i [[marmur]]ach. <br />
Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: [[zeolity]], [[kalcyt]], [[prehnit]], [[diopsyd]], [[grossular]], [[natrolit]], [[laumontyt]], [[heulandyt]].
'''Miejsca występowania:'''
* [[Stany Zjednoczone|USA]] - Bergen Hill (Tunnel), New Jersey (piękne, białe i bezbarwne kryształy, osiągają wielkość kilku cm), Kalifornia, Arkansas (kryształy różowe), Alaska (niebieskozielone kryształy – tzw. '''„żad pektolitowy”'''),
* [[Kanada]] – rejon Ontario, Quebec (wspaniale wykształcone, niebieskozielone i białe kryształy),
* [[Dominikana]] (niebieskie i ciemnoniebieskie kryształy – tzw. '''larimar'''),
* [[Włochy]],
* [[Szwecja]] (kryształy przypominają [[azbest]]),
* [[Czechy]], [[Wielka Brytania]], [[Rosja]], [[Maroko]], [[Południowa Afryka|RPA]], [[Grenlandia]].

'''W Polsce''' został stwierdzony w okolicach [[Bielsko-Biała|Bielska-Białej]] ([[Beskidy]]) i w Jordanowie k. Sobótki ([[Dolny Śląsk]]).

== Zastosowanie ==
* ma znaczenie naukowe,
* jest cennym kamieniem kolekcjonerskim,
* czasami stosowany jako kamień jubilerski (nadaje się mu formę [[Szlif kaboszonowy|kaboszonów]], czasami [[Szlif fasetkowy|szlifuje fasetkowo)]].

== Bibliografia ==
* Jaroslav Bauer: ''Skały i minerały: przewodnik''. Warszawa: Wydawnictwo Multico, 1997. {{ISBN|83-7073-050-7}}.
* J. Parafiniuk: ''Minerały systematyczny katalog 2004'', TG”Spirifer” W-wa 2005
* A. Bolewski, A. Manecki: ''Mineralogia szczegółowa'', Wyd. PAE W-wa 1993
* W. Schumann: ''Minerały świata'', O. Wyd. ”Alma - Press” 2003&nbsp;r.

== Linki zewnętrzne ==
* [http://webmineral.com/data/Pectolite.shtml Pektolit na serwisie Webmineral] {{lang|en}}
* [http://www.mindat.org/min-3141.html Pektolit na serwisie Mindat] {{lang|en}}

{{Kontrola autorytatywna}}

[[Kategoria:Krzemiany (minerały)]]

Aktualna wersja na dzień 19:55, 13 gru 2023

Pektolit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

zasadowy krzemian wapnia i sodu
Ca2Na[Si3O8OH]

Twardość w skali Mohsa

5

Przełam

nierówny, drzazgowy

Łupliwość

bardzo dobra

Układ krystalograficzny

trójskośny

Gęstość minerału

2,74–2,9 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

biała, szarawa, zielonkawa, żółtawa, bezbarwny

Rysa

biała

Połysk

szklisty, jedwabisty, perłowy

Pektolit (Yuksporyt) – minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od gr. pektos = złożony i lithos = kamień, skała.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj tworzy kryształy (często pseudojednoskośne) o pokroju słupkowym, pręcikowym, igiełkowym. Czasami tworzy zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach zbitych, nerkowatych, groniastych, włóknistych o budowie promienistej. Jest kruchy, półprzezroczysty, czasami kryształy wykazują efekt kociego oka.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Najczęściej spotykany jest w utworach hydrotermalnych, przeważnie w szczelinach, druzach, pustkach pogazowych zasadowych skał magmowych i pegmatytach. Występuje głównie w serpentynitach, amfibolitach, skarnach, i marmurach.
Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: zeolity, kalcyt, prehnit, diopsyd, grossular, natrolit, laumontyt, heulandyt.

Miejsca występowania:

  • USA - Bergen Hill (Tunnel), New Jersey (piękne, białe i bezbarwne kryształy, osiągają wielkość kilku cm), Kalifornia, Arkansas (kryształy różowe), Alaska (niebieskozielone kryształy – tzw. „żad pektolitowy”),
  • Kanada – rejon Ontario, Quebec (wspaniale wykształcone, niebieskozielone i białe kryształy),
  • Dominikana (niebieskie i ciemnoniebieskie kryształy – tzw. larimar),
  • Włochy,
  • Szwecja (kryształy przypominają azbest),
  • Czechy, Wielka Brytania, Rosja, Maroko, RPA, Grenlandia.

W Polsce został stwierdzony w okolicach Bielska-Białej (Beskidy) i w Jordanowie k. Sobótki (Dolny Śląsk).

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • ma znaczenie naukowe,
  • jest cennym kamieniem kolekcjonerskim,
  • czasami stosowany jako kamień jubilerski (nadaje się mu formę kaboszonów, czasami szlifuje fasetkowo).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jaroslav Bauer: Skały i minerały: przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Multico, 1997. ISBN 83-7073-050-7.
  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG”Spirifer” W-wa 2005
  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE W-wa 1993
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]