Nowofundland: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Anulowanie wersji 37367777 autora Zorza123456 (dyskusja) sprzeczne ze źródłem |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
||
(Nie pokazano 34 wersji utworzonych przez 24 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Pies infobox |
{{Pies infobox |
||
| |
|nazwa = Nowofundland |
||
| |
|grafika = Wystawa Rybnik 02.10.2011 nowofundland 1pl.jpg |
||
| |
|opis grafiki = Nowofundland na Krajowej Wystawie Psów Rasowych w Rybniku-Kamieniu |
||
|alt grafiki = |
|||
| |
|inne nazwy = {{ang.|newfoundland}},<br />wodołaz, nowofunland{{r|N&H}}, nowofunlandczyk{{r|N&H}} |
||
| kraj_patronacki= |
|||
|kraj patronacki = |
|||
| kraj_pochodzenia=[[Kanada]] |
|||
|kraj pochodzenia = [[Kanada]] |
|||
| wzrost=Pies: 71 [[centymetr|cm]], suka: 66 [[centymetr|cm]] |
|||
| |
|wysokość = Pies: 71 [[centymetr|cm]], suka: 66 [[centymetr|cm]]{{r|taylor}} |
||
|masa = Pies: 60–70 [[kilogram|kg]], suka: 45–55 [[kilogram|kg]] |
|||
| |
|FCI = Grupa II, sekcja 2<br />wzorzec nr 50{{r|Wz50}} |
||
| www_FCI=www.zkwp.pl/zg/wzorce/50.pdf |
|||
| |
|AKC = Working |
||
|ANKC = Grupa 6 (Utility) |
|||
⚫ | |||
| |
|CKC = Grupa 3 – Working Dogs |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
| CKC=Grupa 3 – Working Dogs |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
|www FCI = http://web.archive.org/web/20160421023806/http://zkwp.pl/zg/wzorce/50.pdf |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
| |
|www UKC = http://mail.ukcdogs.com/UKCweb.nsf/80de88211ee3f2dc8525703f004ccb1e/6614ad771d357f338525704400613db9?OpenDocument |
||
⚫ | |||
|inne wzorce = |
|||
⚫ | |||
}} |
}} |
||
{{wikisłownik|nowofundland}} |
|||
'''Nowofundland''' – [[rasy psa|rasa psa]] zaliczana do grupy [[molosy (psy)|molosów]] w typie górskim, wyhodowana na [[Nowa Fundlandia|Nowej Fundlandii]] w [[Kanada|Kanadzie]] – stąd jej nazwa. Początkowo użytkowana była przez rybaków jako pies pociągowy, a współcześnie jako pies-towarzysz i [[pies ratowniczy]]. |
'''Nowofundland''' – [[rasy psa|rasa psa]] zaliczana do grupy [[molosy (psy)|molosów]] w typie górskim, wyhodowana na [[Nowa Fundlandia|Nowej Fundlandii]] w [[Kanada|Kanadzie]] – stąd jej nazwa. Początkowo użytkowana była przez rybaków jako pies pociągowy, a współcześnie jako pies-towarzysz i [[pies ratowniczy]]. Potocznie nazywany jest wodołazem<ref>{{Cytuj |autor = Tomasz Wantoła |tytuł = Nowofunland |czasopismo = Pies rasowy |data = |issn = 2450-257X |wolumin = 11-12(20)/2018 |s = 14-18}}</ref>. |
||
== Rys historyczny == |
== Rys historyczny == |
||
Według aktualnego stanu wiedzy rasa pochodzi z [[Nowa Fundlandia|Nowej Fundlandii]] i powstała w wyniku [[krzyżowanie|krzyżówek]] psów zamieszkujących wyspę Indian [[Beothukowie|Beotuk]] z dużymi psami do polowań na niedźwiedzie, które na wyspę przywieźli około 1100 roku [[wikingowie]]. Za protoplastę nowofundlandów uważana jest wymarła już rasa o nazwie ''[[St. John's dog]]''{{r|Fogle}}. Rasę ukształtowała zapewne także domieszka krwi ras psów przywiezionych z Europy przez rybaków (nie wyklucza się udziału ras hiszpańskich{{r|Fogle}}) – jednakże podstawowe cechy rasy pozostały niezmienione i już od około roku 1600 można mówić o dużej stałości rasy – zarówno z punktu widzenia [[Morfologia (biologia)|morfologii]], jak i użytkowości (cechy charakteru). Dzięki temu nowofundland jest odporny na wpływ nawet bardzo surowych warunków klimatycznych – w tym zwłaszcza przy pracy w wodzie. |
Według aktualnego stanu wiedzy rasa pochodzi z [[Nowa Fundlandia|Nowej Fundlandii]] i powstała w wyniku [[krzyżowanie|krzyżówek]] psów zamieszkujących wyspę Indian [[Beothukowie|Beotuk]] z dużymi psami do polowań na niedźwiedzie, które na wyspę przywieźli około 1100 roku [[wikingowie]]. Za protoplastę nowofundlandów uważana jest wymarła już rasa o nazwie ''[[St. John's dog]]''{{r|Fogle}}. Rasę ukształtowała zapewne także domieszka krwi ras psów przywiezionych z Europy przez rybaków (nie wyklucza się udziału ras hiszpańskich{{r|Fogle}}) – jednakże podstawowe cechy rasy pozostały niezmienione i już od około roku 1600 można mówić o dużej stałości rasy – zarówno z punktu widzenia [[Morfologia (biologia)|morfologii]], jak i użytkowości (cechy charakteru). Dzięki temu nowofundland jest odporny na wpływ nawet bardzo surowych warunków klimatycznych – w tym zwłaszcza przy pracy w wodzie. |
||
Początkowo hodowano je w dwóch podstawowych odmianach barwnych: łaciate i jednobarwne. Z jednobarwnych ustaliły się czarna i brązowa, a z łaciatej powstał [[landseer]]{{r|Fogle}}. |
Początkowo hodowano je w dwóch podstawowych odmianach barwnych: łaciate i jednobarwne. Z jednobarwnych ustaliły się czarna i brązowa, a z łaciatej powstał [[landseer]]{{r|Fogle}}, rasa wyodrębniona w 1960 roku. |
||
== Wygląd == |
== Wygląd == |
||
Linia 62: | Linia 64: | ||
** Klatka piersiowa: szeroka, pojemna i głęboka, żebra dobrze wysklepione. |
** Klatka piersiowa: szeroka, pojemna i głęboka, żebra dobrze wysklepione. |
||
** Linia dolna i brzuch: Prawie horyzontalna, podkasanie niewskazane. |
** Linia dolna i brzuch: Prawie horyzontalna, podkasanie niewskazane. |
||
[[Plik: |
[[Plik:Newfoundland dog.jpg|thumb|250px|Nowofundland – szczenię]] |
||
Kończyny: |
Kończyny: |
||
Linia 85: | Linia 87: | ||
=== Umaszczenie === |
=== Umaszczenie === |
||
Czarne, biało-czarne i brązowe |
Czarne, biało-czarne i brązowe |
||
*Czarne; czasami występują białe znaczenia na piersi, palcach lub na końcu ogona; |
* Czarne; czasami występują białe znaczenia na piersi, palcach lub na końcu ogona; |
||
* Biało-czarne, preferowane przez hodowców rozmieszczenie znaczeń: czarna głowa, odcięta białą kryzą od reszty, czarny zad i czarna wierzchnia część ogona – pozostała część ciała biała, może mieć jednak minimalne czarne nakrapianie (lepiej żeby go nie było) (uwaga: klasyfikacja [[Międzynarodowa Federacja Kynologiczna|FCI]] odróżnia biało-czarnego nowofundlanda od przypominającego go biało-czarnego [[landseer]]a ect, stanowiącego odrębną rasę, nie uznawaną przez wiele organizacji kynologicznych). |
* Biało-czarne, preferowane przez hodowców rozmieszczenie znaczeń: czarna głowa, odcięta białą kryzą od reszty, czarny zad i czarna wierzchnia część ogona – pozostała część ciała biała, może mieć jednak minimalne czarne nakrapianie (lepiej żeby go nie było{{doprecyzuj|data=2015-06|dlaczego?}}) (uwaga: klasyfikacja [[Międzynarodowa Federacja Kynologiczna|FCI]] odróżnia biało-czarnego nowofundlanda od przypominającego go biało-czarnego [[landseer]]a ect, stanowiącego odrębną rasę, nie uznawaną przez wiele organizacji kynologicznych). |
||
* Brązowe: odcienie od czekoladowego do koloru brązu; |
* Brązowe: odcienie od czekoladowego do koloru brązu; |
||
* Stalowe (niebieskie), biało-brązowe, dropiate – występują, lecz nie są uznawane przez wzorzec FCI (psy o takim umaszczeniu w FCI nie uzyskują praw hodowlanych). |
* Stalowe (niebieskie), biało-brązowe, dropiate – występują, lecz nie są uznawane przez wzorzec FCI (psy o takim umaszczeniu w FCI nie uzyskują praw hodowlanych). |
||
== Zachowanie i charakter == |
== Zachowanie i charakter == |
||
Nowofundland uważany jest za jedną z najbardziej przyjacielskich ras{{r|Fogle}} – znany jest ze swojej życzliwości, delikatności i łagodności – zwłaszcza w stosunku do ludzi.Niezależnie od swych znacznych rozmiarów świetnie zżywa się z dziećmi<ref name=taylor>{{Cytuj książkę | nazwisko =Taylor| imię =David| tytuł =Księga psów|strony =154-155}}</ref>. |
Nowofundland uważany jest za jedną z najbardziej przyjacielskich ras{{r|Fogle}} – znany jest ze swojej życzliwości, delikatności i łagodności – zwłaszcza w stosunku do ludzi. Niezależnie od swych znacznych rozmiarów świetnie zżywa się z dziećmi<ref name=taylor>{{Cytuj książkę | nazwisko =Taylor| imię =David| tytuł =Księga psów|strony =154-155}}</ref>. |
||
== Użytkowość == |
== Użytkowość == |
||
[[Plik:Terre-neuve-img 2266.jpg|250px|thumb|Nowofundlandy lubią pływać i wyciągać z wody wszystko, co znajdą. Wyciągają z wody każdego, nawet wbrew jego woli{{r|Fogle}}.]] |
[[Plik:Terre-neuve-img 2266.jpg|250px|thumb|Nowofundlandy lubią pływać i wyciągać z wody wszystko, co znajdą. Wyciągają z wody każdego, nawet wbrew jego woli{{r|Fogle}}.]] |
||
Nowofundland bardzo lubi wodę, doskonale pływa. Początkowo pomagał rybakom przy wyciąganiu sieci na ląd oraz ciągnięciu łodzi{{r|Fogle}}. Obecnie jest to [[pies ratowniczy]] pracujący w ratownictwie morskim, jak również [[Psi zaprzęg|pies zaprzęgowy]] używany do transportu ciężkich ładunków (obecnie wyłącznie sportowo) oraz pies-towarzysz. Nowofundlandy i landsery uratowały wielu tonących ludzi{{r|N&H}}. |
Nowofundland bardzo lubi wodę, doskonale pływa. Początkowo pomagał rybakom przy wyciąganiu sieci na ląd oraz ciągnięciu łodzi{{r|Fogle}}. Obecnie jest to [[pies ratowniczy]] pracujący w ratownictwie morskim, jak również [[Psi zaprzęg|pies zaprzęgowy]] używany do transportu ciężkich ładunków (obecnie wyłącznie sportowo) oraz pies-towarzysz. Jest też wykorzystywany w dogoterapii. Nowofundlandy i landsery uratowały wielu tonących ludzi{{r|N&H}}, np. w 1919 roku w Kanadzie doszło do katastrofy parowca Ethie. Nowofundland pomógł wtedy uratować 93 pasażerów<ref>{{Cytuj |autor = Izabela Przeczek |tytuł = Psy rasowe. Pochodzenie, rasy, zachowania |s = 165}}</ref>. |
||
== Zdrowie i pielęgnacja == |
== Zdrowie i pielęgnacja == |
||
Psy tej rasy przejawiają średnie ryzyko do wystąpienia [[skręt żołądka|skrętu żołądka]], często tragicznego w skutkach. Oczekiwana długość życia wynosi 11 lat{{r|Fogle}}. |
Psy tej rasy przejawiają średnie ryzyko do wystąpienia [[skręt żołądka|skrętu żołądka]], często tragicznego w skutkach. Oczekiwana długość życia wynosi 11 lat{{r|Fogle}}. Z racji swojego rozmiaru przejawiają skłonność do [[Dysplazja stawu biodrowego|dysplazji stawu biodrowego]], inne typowe dla rasy problemy zdrowotne to dysplazja stawów łokciowych, choroby oczu, powiek, skóry i układu krążenia<ref>{{Cytuj |autor = Izabela Przeczek |tytuł = Psy rasowe. Pochodzenie, rasy, zachowania |s = 166}}</ref>. Szata wymaga regularnego szczotkowania. |
||
== Klasyfikacja == |
== Klasyfikacja == |
||
W klasyfikacji [[Międzynarodowa Federacja Kynologiczna|FCI]] rasę zaliczono do [[Grupy FCI#II grupa FCI|grupy II]] (''Pinczery i sznaucery, molosy, psy górskie i szwajcarskie psy do bydła''), do sekcji 2 – [[Molosy (psy)|molosy]] w typie górskim{{r|ZKwP}}. |
W klasyfikacji [[Międzynarodowa Federacja Kynologiczna|FCI]] rasę zaliczono do [[Grupy FCI#II grupa FCI|grupy II]] (''Pinczery i sznaucery, molosy, psy górskie i szwajcarskie psy do bydła''), do sekcji 2 – [[Molosy (psy)|molosy]] w typie górskim{{r|ZKwP}}. |
||
Wpisany do [[wzorzec rasy psa|wzorców ras]] pod numerem 50 (ostatnie zmiany we wzorcu pochodzą z 29 października 1996){{r|Wz50}}. Nowofundlandy nie podlegają [[ |
Wpisany do [[wzorzec rasy psa|wzorców ras]] pod numerem 50 (ostatnie zmiany we wzorcu pochodzą z 29 października 1996){{r|Wz50}}. Nowofundlandy nie podlegają [[Próby i konkursy pracy psów myśliwskich|próbom pracy]] (do uzyskania [[prawa hodowlane|praw hodowlanych]] lub [[championat]]u międzynarodowego nie są wymagane wyniki konkursów lub zawodów). |
||
Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, rasa należy do grupy psów pracujących<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Marder | imię =Ammy | nazwisko2= Horwitz| imię2=Debra | tytuł = Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów| strony =152}}</ref>. [[Typy psów|Typ dogowaty]]<ref name="Fal">{{Cytuj książkę | nazwisko =Falappi| imię = Rino| tytuł =Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów| strony =91}}</ref>. |
Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, rasa należy do grupy psów pracujących<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Marder | imię =Ammy | nazwisko2= Horwitz| imię2=Debra | tytuł = Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów| strony =152}}</ref>. [[Typy psów|Typ dogowaty]]<ref name="Fal">{{Cytuj książkę | nazwisko =Falappi| imię = Rino| tytuł =Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów| strony =91}}</ref>. |
||
== Nowofundland w kulturze == |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
* Opiekuńczość rasy znana jest m.in. dzięki postaci suki nowofundlandki o imieniu Nana, występującej w powieści [[J.M. Barrie|Jamesa M. Barrie]] ''[[Piotruś Pan (powieść)|Piotruś Pan]]''. |
|||
* Właścicielem nowofundlanda był m.in. lord Byron. Jego pies Boatswain, urodzony w 1803 roku w Nowej Fundlandii, zmarł 18 listopada 1808 roku w Newstead Abbey na wściekliznę. Byron uczcił pamięć psa wzniesieniem nagrobka<ref>{{Cytuj |autor = Hans Räber |tytuł = Encyklopedia psów rasowych |wolumin = 1 |s = 189}}</ref>. |
|||
== Przypisy == |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
<ref name="N&H">{{Cytuj książkę|imię=D. |nazwisko=Najmanova |nazwisko2 = Humpal |imię2 = Z. |tytuł=Psy rasowe |miejsce=Warszawa |rok=1987|wydawca=Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, strony = 81–82}}</ref> |
<ref name="N&H">{{Cytuj książkę|imię=D. |nazwisko=Najmanova |nazwisko2 = Humpal |imię2 = Z. |tytuł=Psy rasowe |miejsce=Warszawa |rok=1987|wydawca=Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, strony = 81–82}}</ref> |
||
<ref name="Wz50">Wzorzec rasy nr 50 (FCI Standard N° 50) [http:// |
<ref name="Wz50">Wzorzec rasy nr 50 (FCI Standard N° 50) [http://web.archive.org/web/20160421023806/http://zkwp.pl/zg/wzorce/50.pdf (pdf)] {{lang|pl}}, Związek Kynologiczny w Polsce - Zarząd Główny</ref> |
||
<ref name="ZKwP">Systematyka ras |
<ref name="ZKwP">Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras [http://web.archive.org/web/20190330121107/http://www.zkwp.pl/zg/regulaminy/Systematyka_ras_FCI.pdf (pdf)], Związek Kynologiczny w Polsce - Zarząd Główny</ref> |
||
}} |
}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{Cytuj książkę | nazwisko =Falappi | imię = Rino| tytuł =Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów| data = 2001 | wydawca =Dom Wydawniczy "Bellona" | miejsce = Warszawa | isbn = 83-11-09354-7 |
* {{Cytuj książkę | nazwisko =Falappi | imię = Rino| tytuł =Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów| data = 2001 | wydawca =Dom Wydawniczy "Bellona" | miejsce = Warszawa | isbn = 83-11-09354-7}} |
||
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Krämer | imię = Eva Maria | tytuł = Rasy psów|wydawca=Oficyna Wydawnicza MULTICO| miejsce = Warszawa | data =1998 | isbn = 83-7073-122-8 | strony =289}} |
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Krämer | imię = Eva Maria | tytuł = Rasy psów|wydawca=Oficyna Wydawnicza MULTICO| miejsce = Warszawa | data =1998 | isbn = 83-7073-122-8 | strony =289}} |
||
* {{Cytuj książkę |
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Marder | imię =Ammy | nazwisko2= Horwitz| imię2=Debra | tytuł = Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów | data = 1999 | wydawca =Książka i Wiedza | miejsce = Warszawa| isbn = 83-05-13030-4}} |
||
* |
*{{Cytuj książkę|imię=D. |nazwisko=Najmanova |nazwisko2 = Humpal |imię2 = Z. |tytuł=Psy rasowe |miejsce=Warszawa |rok=1987|wydawca=Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne}} |
||
*Izabela Przeczek, ''Psy rasowe. Pochodzenie, rasy, zachowania''. Warszawa: Wydawnictwo SBM, 2016. {{ISBN|978-83-8059-273-5}}. |
|||
⚫ | |||
*Hans Räber ''Encyklopedia psów rasowych'' tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999. {{ISBN|83-7073-158-9}}. |
|||
⚫ | |||
== Linki zewnętrzne == |
|||
* [https://atlaspsow.online/opis_psa.php?rasa=Nowofundland Nowofundland - opis rasy w Atlasie Psów] |
|||
{{molosy}} |
{{molosy}} |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
[[Kategoria:Rasy psów]] |
[[Kategoria:Rasy psów]] |
Aktualna wersja na dzień 23:56, 11 lis 2022
Nowofundland na Krajowej Wystawie Psów Rasowych w Rybniku-Kamieniu | |
Inne nazwy |
ang. newfoundland, |
---|---|
Kraj pochodzenia | |
Wymiary | |
Wysokość | |
Masa | |
Klasyfikacja | |
FCI |
Grupa II, sekcja 2 |
AKC |
Working |
ANKC |
Grupa 6 (Utility) |
CKC |
Grupa 3 – Working Dogs |
KC(UK) |
Working |
NZKC |
Utility |
UKC |
Guardian Dogs |
Wzorce rasy | |
Nowofundland – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie górskim, wyhodowana na Nowej Fundlandii w Kanadzie – stąd jej nazwa. Początkowo użytkowana była przez rybaków jako pies pociągowy, a współcześnie jako pies-towarzysz i pies ratowniczy. Potocznie nazywany jest wodołazem[4].
Rys historyczny
[edytuj | edytuj kod]Według aktualnego stanu wiedzy rasa pochodzi z Nowej Fundlandii i powstała w wyniku krzyżówek psów zamieszkujących wyspę Indian Beotuk z dużymi psami do polowań na niedźwiedzie, które na wyspę przywieźli około 1100 roku wikingowie. Za protoplastę nowofundlandów uważana jest wymarła już rasa o nazwie St. John's dog[5]. Rasę ukształtowała zapewne także domieszka krwi ras psów przywiezionych z Europy przez rybaków (nie wyklucza się udziału ras hiszpańskich[5]) – jednakże podstawowe cechy rasy pozostały niezmienione i już od około roku 1600 można mówić o dużej stałości rasy – zarówno z punktu widzenia morfologii, jak i użytkowości (cechy charakteru). Dzięki temu nowofundland jest odporny na wpływ nawet bardzo surowych warunków klimatycznych – w tym zwłaszcza przy pracy w wodzie.
Początkowo hodowano je w dwóch podstawowych odmianach barwnych: łaciate i jednobarwne. Z jednobarwnych ustaliły się czarna i brązowa, a z łaciatej powstał landseer[5], rasa wyodrębniona w 1960 roku.
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]Nowofundland to pies masywny i muskularny, o długiej i gęstej szacie, cechujący się dobrą kondycją ruchową, elastycznością i swobodnymi ruchami.
Zgodnie z obecnie obowiązującym w FCI wzorcem rasy, za istotne proporcje uważana jest sylwetka w obrysie prostokąta (wysokość psa jest niższa niż jego długość) – nieco dłuższego u suk, aniżeli u samców; tułów zwarty; głębokość klatki piersiowej jest nieco większa niż odległość od klatki piersiowej do podłoża.
Budowa
[edytuj | edytuj kod]Średnia wysokość w kłębie dla dorosłego psa wynosi 71 cm, a dla dorosłej suki 66 cm[3]. Przeciętna masa ciała psa to około 68 kg, a suki – około 54 kg[3].
- Głowa: Masywna, przy czym u suk nieco lżejsza, niż u samców;
- Mózgoczaszka:
- Czaszka: Kość ciemieniowa szeroka i lekko wysklepiona; kość potyliczna mocno rozwinięta.
- Stop: Wyraźnie zaznaczony, ale nigdy ostro.
- Trzewioczaszka:
- Nos: Duży, dobrze pigmentowany, nozdrza dobrze rozwinięte; czarny u psów czarnych i biało czarnych, brązowy u psów brązowych.
- Kufa: o graniastym kształcie, głęboka i umiarkowanie krótka, pokryta krótkim, delikatnym włosem, pozbawiona fałd; kąciki wargowe widoczne, lecz nie przesadnie zaznaczone.
- Fafle: Miękkie.
- Zgryz: Zgryz nożycowy lub cęgowy.
- Oczy: niewielkie, osadzone umiarkowanie głęboko lecz szeroko; trzecia powieka nie powinna być widoczna; ciemnobrązowe u psów czarnych i biało-czarnych, u brązowych dopuszczalne nieco jaśniejsze.
- Uszy: nieduże, w kształcie trójkąta o zaokrąglonych końcach, osadzone daleko w tyle głowy i do niej przylegające; przy mierzeniu koniec ucha winien u dorosłego psa sięgać do wewnętrznego kącika oka.
- Szyja: Mocna i muskularna; znaczne podgardle niewskazane.
- Tułów: O masywnym kośćcu. Oglądany z boku głęboki i mocny.
- Górna linia: Pozioma, prosta i stabilna.
- Grzbiet: szeroki.
- Lędźwie: Mocne i dobrze umięśnione.
- Zad: Szeroki, kąt spadku około 30 stopni.
- Klatka piersiowa: szeroka, pojemna i głęboka, żebra dobrze wysklepione.
- Linia dolna i brzuch: Prawie horyzontalna, podkasanie niewskazane.
Kończyny:
- Przednie: Proste i równoległe, zarówno w pozycji stojącej, jak i w stępie i w wolnym kłusie.
- Łopatki: Bardzo dobrze umięśnione, ustawione wyraźnie ukośnie.
- Łokcie: Przylegające.
- Śródręcze: Nieznacznie nachylone.
- Łapy: Duże lecz proporcjonalne do tułowia, dobrze zaokrąglone i zwarte, palce mocne i ściśle do siebie przylegające, połączone błoną.
- Tylne:
- Miednica: mocna, szeroka i długa.
- Uda: Szerokie i muskularne.
- Kolana: Dobrze kątowane.
- Podudzie: Mocne i dość długie.
- Stawy skokowe: Stosunkowo krótkie, ustawione bardzo nisko, rozstawione szeroko i równolegle do siebie.
- Łapy: Mocne i zwarte.
- Ogon: O szerokiej i mocnej nasadzie, sięgający do pięty lub nieco poniżej; noszony w linii poziomej, w spoczynku zwisający, pokryty gęstym włosem.
- Chody: Długi wykrok przednich kończyn i mocny napęd kończyn tylnych; nieznaczne kołysanie grzbietem jest naturalne; przy przyspieszaniu kończyny wykazują tendencję do zbieżnego stawiania, linia grzbietu pozostaje pozioma[3].
Szata
[edytuj | edytuj kod]- Włos: Odporny na przemoczenie i wilgoć. Włos okrywy umiarkowanej długości i prosty bez loków (bywa lekko falisty). Podszerstek miękki i gęsty, gęstszy zimą niż latem; włos na czaszce, kufie i uszach krótki i delikatny; pióra na przednich i portki na tylnych kończynach.
Umaszczenie
[edytuj | edytuj kod]Czarne, biało-czarne i brązowe
- Czarne; czasami występują białe znaczenia na piersi, palcach lub na końcu ogona;
- Biało-czarne, preferowane przez hodowców rozmieszczenie znaczeń: czarna głowa, odcięta białą kryzą od reszty, czarny zad i czarna wierzchnia część ogona – pozostała część ciała biała, może mieć jednak minimalne czarne nakrapianie (lepiej żeby go nie było[dlaczego?]) (uwaga: klasyfikacja FCI odróżnia biało-czarnego nowofundlanda od przypominającego go biało-czarnego landseera ect, stanowiącego odrębną rasę, nie uznawaną przez wiele organizacji kynologicznych).
- Brązowe: odcienie od czekoladowego do koloru brązu;
- Stalowe (niebieskie), biało-brązowe, dropiate – występują, lecz nie są uznawane przez wzorzec FCI (psy o takim umaszczeniu w FCI nie uzyskują praw hodowlanych).
Zachowanie i charakter
[edytuj | edytuj kod]Nowofundland uważany jest za jedną z najbardziej przyjacielskich ras[5] – znany jest ze swojej życzliwości, delikatności i łagodności – zwłaszcza w stosunku do ludzi. Niezależnie od swych znacznych rozmiarów świetnie zżywa się z dziećmi[2].
Użytkowość
[edytuj | edytuj kod]Nowofundland bardzo lubi wodę, doskonale pływa. Początkowo pomagał rybakom przy wyciąganiu sieci na ląd oraz ciągnięciu łodzi[5]. Obecnie jest to pies ratowniczy pracujący w ratownictwie morskim, jak również pies zaprzęgowy używany do transportu ciężkich ładunków (obecnie wyłącznie sportowo) oraz pies-towarzysz. Jest też wykorzystywany w dogoterapii. Nowofundlandy i landsery uratowały wielu tonących ludzi[1], np. w 1919 roku w Kanadzie doszło do katastrofy parowca Ethie. Nowofundland pomógł wtedy uratować 93 pasażerów[6].
Zdrowie i pielęgnacja
[edytuj | edytuj kod]Psy tej rasy przejawiają średnie ryzyko do wystąpienia skrętu żołądka, często tragicznego w skutkach. Oczekiwana długość życia wynosi 11 lat[5]. Z racji swojego rozmiaru przejawiają skłonność do dysplazji stawu biodrowego, inne typowe dla rasy problemy zdrowotne to dysplazja stawów łokciowych, choroby oczu, powiek, skóry i układu krążenia[7]. Szata wymaga regularnego szczotkowania.
Klasyfikacja
[edytuj | edytuj kod]W klasyfikacji FCI rasę zaliczono do grupy II (Pinczery i sznaucery, molosy, psy górskie i szwajcarskie psy do bydła), do sekcji 2 – molosy w typie górskim[8].
Wpisany do wzorców ras pod numerem 50 (ostatnie zmiany we wzorcu pochodzą z 29 października 1996)[3]. Nowofundlandy nie podlegają próbom pracy (do uzyskania praw hodowlanych lub championatu międzynarodowego nie są wymagane wyniki konkursów lub zawodów).
Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, rasa należy do grupy psów pracujących[9]. Typ dogowaty[10].
Nowofundland w kulturze
[edytuj | edytuj kod]- Opiekuńczość rasy znana jest m.in. dzięki postaci suki nowofundlandki o imieniu Nana, występującej w powieści Jamesa M. Barrie Piotruś Pan.
- Właścicielem nowofundlanda był m.in. lord Byron. Jego pies Boatswain, urodzony w 1803 roku w Nowej Fundlandii, zmarł 18 listopada 1808 roku w Newstead Abbey na wściekliznę. Byron uczcił pamięć psa wzniesieniem nagrobka[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c D. Najmanova, Z. Humpal: Psy rasowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, strony = 81–82, 1987.
- ↑ a b David Taylor: Księga psów. s. 154-155.
- ↑ a b c d e Wzorzec rasy nr 50 (FCI Standard N° 50) (pdf) (pol.), Związek Kynologiczny w Polsce - Zarząd Główny
- ↑ Tomasz Wantoła , Nowofunland, „Pies rasowy”, 11-12(20)/2018, s. 14-18, ISSN 2450-257X .
- ↑ a b c d e f g Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy [Encyclopedia of the dog]. (tłum.) Marcin Gorazdowski. Warszawa: MUZA SA, 1996, s. 258. ISBN 978-83-7319-815-9.
- ↑ Izabela Przeczek , Psy rasowe. Pochodzenie, rasy, zachowania, s. 165 .
- ↑ Izabela Przeczek , Psy rasowe. Pochodzenie, rasy, zachowania, s. 166 .
- ↑ Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce - Zarząd Główny
- ↑ Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. s. 152.
- ↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 91.
- ↑ Hans Räber , Encyklopedia psów rasowych, t. 1, s. 189 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 289. ISBN 83-7073-122-8.
- Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
- D. Najmanova, Z. Humpal: Psy rasowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1987.
- Izabela Przeczek, Psy rasowe. Pochodzenie, rasy, zachowania. Warszawa: Wydawnictwo SBM, 2016. ISBN 978-83-8059-273-5.
- Hans Räber Encyklopedia psów rasowych tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999. ISBN 83-7073-158-9.
- David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.