Tekst źródłowy strony Wołowiec (Ukraina)

{{Miejscowość infobox
 |nazwa                        = Wołowiec
 |nazwa oryginalna             = 
 |zdjęcie                      = Ukraine-Volovets winter.jpg
 |opis zdjęcia                 = Zimowa panorama osiedla
 |alt zdjęcia                  = 
 |herb                         = 
 |flaga                        = 
 |dopełniacz nazwy             = Wołowca
 |państwo                      = UA-21
 |data założenia               = 1433
 |powierzchnia                 = 
 |wysokość                     = 
 |rok                          = 2022
 |liczba ludności              = 4961<ref>[http://db.ukrcensus.gov.ua/PXWEB2007/ukr/publ_new1/2022/zb_Сhuselnist.pdf Чисельність наявного населення України на 1 січня 2022 року. Державна служба статистики України. Київ, 2022.]</ref>
 |gęstość zaludnienia          = 
 |numer kierunkowy             = +380 3136
 |kod pocztowy                 = 89100
 |tablice rejestracyjne        = 
 |kod mapy                     = obwód zakarpacki
 |współrzędne                  = 48°43′27″N 23°12′0″E
 |commons                      = Category:Volovets
 |www                          = http://www.carpathia.uz.ua/districts/vol.htm
}}
'''Wołowiec''' ([[język ukraiński|ukr.]] Воловець, ''Wołoweć'', [[język węgierski|węg.]] ''Volóc'', [[język rosyjski|ros.]] Воловец, [[język słowacki|słow.]] ''Volovec'') – [[osiedle typu miejskiego]] w [[obwód zakarpacki|obwodzie zakarpackim]] w zachodniej [[Ukraina|Ukrainie]] (na [[Zakarpacie|Zakarpaciu]]). Liczba mieszkańców – 4900&nbsp;osób [[2024]].

Wołowiec leży nad potokiem Wicza, na południowym stoku [[Bieszczady Wschodnie|Wschodnich Bieszczadów]], w obniżeniu między tym grzbietem a pasmem [[Połonina Borżawska|Połoniny Borżawy]]. Przez miasto przebiega główna zakarpacka linia kolejowa ze [[Lwów|Lwowa]] do [[Czop (miasto)|Czopu]]. Znajduje się tu [[Wołowiec (stacja kolejowa)|stacja kolejowa Wołowiec]] – w okresie międzywojennym [[Czechosłowacja|czechosłowacka]], a od 1939 [[Węgry|węgierska]] stacja graniczna na granicy z [[Polska|Polską]].

Wykopaliska poświadczają w okolicy Wołowca osadnictwo z epoki brązu. Pierwsza wzmianka o Wołowcu pochodzi z [[1433]]. Wieś wraz z okolicą należała wówczas do rodu [[Perenyi]]ch. W [[1625]] komendant garnizonu w Mukaczewie Janos Balinda podarował Wołowiec Aleksemu Szymonowi. W [[1645]] Wołowec’ przyłączył do swoich włości książę [[Siedmiogród|siedmiogrodzki]] [[Jerzy II Rakoczy]]. W [[1657]] osada została całkowicie zniszczona przez odwetową wyprawę polskich wojsk na Siedmiogród. Po upadku [[powstanie kuruców|powstania kuruców]] Rakoczy utracili swe włości na rzecz [[Schönbornowie|Schönbornów]], którzy w [[1728]] włączyli Wołowiec do dominium mukaczewsko-czynadijewskiego. W [[1831]] i w [[1848]] przez okolice przetoczyły się fale walk powstań chłopskich.

W XIX wieku Wołowiec stał się jedną z największych wsi regionu i zaczął się coraz szybciej rozwijać. W latach trzydziestych XIX wieku zaczęła pracę pierwsza cegielnia, w [[1872]] przez wieś przeprowadzono linię kolejową, w [[1882]] powstała pierwsza szkoła, w [[1906]] zaczął pracę parowy tartak. W [[1870]] wieś liczyła około 600 mieszkańców, w [[1900]] – już 1,3 tys., z czego 0,8 tys. [[Rusini|Rusinów]], 0,3 tys. [[Niemcy|Niemców]], 0,2 tys. [[Węgrzy|Węgrów]]. Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej wieś]] znalazła się w granicach [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]]. Podczas wykopalisk w [[1930]] odnaleziono skarb złotych i brązowych przedmiotów z II tysiąclecia p.n.e.

Od 1 grudnia 1947 roku zaczęto wydawać gazetę<ref>№ 2751. «Свет Октября» // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 – 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.361</ref>.

W latach [[1946]]–[[1962]] Wołowiec był siedzibą władz powiatu, a w [[1957]] otrzymał prawa miejskie. Po przywróceniu powiatu wołowieckiego w [[1965]] powtórnie został siedzibą jego władz.

W 1989 liczyło 6760 mieszkańców<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/sng89_reg2.php Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу]</ref>.

W mieście znajduje się cerkiew greckokatolicka z XVII / XVIII wieku. Świątynia ta, pod wezwaniem Opieki Bogurodzicy jest przykładem trójdzielnej konstrukcji z wieżą słupowo-ramową i izbicą.

We wsi znajduje się ''turbaza'' Płaj posiadająca 120 miejsc noclegowych dla turystów.

== Przypisy ==
{{Przypisy}}

== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.face-music.ch/fotosukraine/volovets/volovets.html Zdjęcia]
* {{Cytuj stronę | url = http://www.carpathia.gov.ua/ua/publication/content/206.htm | tytuł = Historia miejscowości | opublikowany = carpathia.gov.ua | archiwum = https://web.archive.org/web/20070927215813/http://www.carpathia.gov.ua/ua/publication/content/206.htm | zarchiwizowano = 2007-09-27}}

{{Obwód zakarpacki}}
{{Osiedla typu miejskiego obwodu zakarpackiego}}

{{Kontrola autorytatywna}}

[[Kategoria:Osiedla typu miejskiego w obwodzie zakarpackim]]
[[Kategoria:Rejon wołowiecki]]