zazębiać się (język polski)

edytuj
 
tryby zazębiają się (1.1)
wymowa:
IPA[zaˈzɛ̃mbʲjät͡ɕ‿ɕɛ], AS[zazmbʹi ̯äć‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.denazal.asynch. ę zestr. akc.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) zachodzić na siebie tak, aby łączyć się i uzupełniać się zębatą krawędzią
(1.2) przen. o sprawach i pojęciach abstrakcyjnych: uzupełniać się i zachodzić na siebie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Na drewnianym wale koła wodnego znajduje się koło zębate o średnicy dziewięć stóp, które zazębia się z kołem o średnicy trzy stopy (…)[1]
(1.2) Jak wynika z powyższego, walka polityczna zazębia się z walką ideologiczną, podobnie jak walka ekonomiczna zazębia się z walką polityczną.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) splatać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ząb m, zazębianie n, zazębienie n, zębatka ż
czas. zazębić się dk.
przym. zębowy, zębaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. za + ząb
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Historia techniki i nauk technicznych, t. 4-6, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1963, s. 56
  2. Jakub Banaszkiewicz, Józef Grudzień Filozofia marksistowska. Podręcznik akademicki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1970, s. 320