wytrzymały (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌvɨṭʃɨ̃ˈmawɨ], AS[vyṭšỹmau̯y], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który jest w stanie dużo wytrzymać; wytrwały
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Armia rosyjska posiadała jeden wielki walor, miała żołnierza mężnego i wytrzymałego na trudy[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wytrzymać dk., wytrzymać ndk.
rzecz. wytrzymałość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janusz Pajewski, Historia powszechna 1871-1918, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.