wynalazek
wynalazek (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) coś, co wynaleziono; zob. też wynalazek w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wynalazek wynalazki dopełniacz wynalazku wynalazków celownik wynalazkowi wynalazkom biernik wynalazek wynalazki narzędnik wynalazkiem wynalazkami miejscownik wynalazku wynalazkach wołacz wynalazku wynalazki
- przykłady:
- (1.1) Potrzeba jest matką wynalazków.
- (1.1) Prawdopodobnie z każdym ważniejszym wynalazkiem ludzkości wiąże się nazwa, która początkowo była neologizmem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rewelacyjny / wiekopomny / genialny wynalazek
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. znajdka ż, wynalazczość ż, wynalazca m, wynalazczyni ż
- czas. wynaleźć dk.
- przym. wynalazczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) invention
- arabski: (1.1) اختراع
- baskijski: (1.1) asmakizun, asmakari, asmakuntza
- białoruski: (1.1) вынаходніцтва n, вынаходства n
- czeski: (1.1) vynález m
- dari: (1.1) اختراع
- duński: (1.1) opfindelse w
- fiński: (1.1) keksintö, kuvitelma, sepitelmä
- francuski: (1.1) invention ż
- gruziński: (1.1) გამოგონება
- hiszpański: (1.1) invento m
- interlingua: (1.1) invention
- jidysz: (1.1) אויסגעפֿינס n
- kaszubski: (1.1) wënalôzk m
- kataloński: (1.1) invenció ż
- łaciński: (1.1) inventio ż
- łotewski: (1.1) izgudrojums m
- niderlandzki: (1.1) uitvinding ż
- niemiecki: (1.1) Erfindung ż
- norweski (bokmål): (1.1) oppfinnelse m, oppfinning m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) oppfinning ż
- nowogrecki: (1.1) εφεύρημα n
- paszto: (1.1) ابداع
- perski: (1.1) اختراع
- portugalski: (1.1) invenção ż
- rosyjski: (1.1) изобретение n
- szwedzki: (1.1) uppfinning w
- turecki: (1.1) icat
- węgierski: (1.1) találmány
- włoski: (1.1) invenzione ż
- źródła: