wykonawca

wykonawca (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌvɨkɔ̃ˈnaft͡sa], AS: [vykõnafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, który wykonuje, urzeczywistnia, wprowadza w czyn

(1.2) grający rolę teatralną (lub inną) lub wykonujący utwór muzyczny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wykonawca	wykonawcy
dopełniacz	wykonawcy	wykonawców
celownik	wykonawcy	wykonawcom
biernik	wykonawcę	wykonawców
narzędnik	wykonawcą	wykonawcami
miejscownik	wykonawcy	wykonawcach
wołacz	wykonawco	wykonawcy

przykłady:

(1.1) Wykonawcą tego projektu powinna zostać osoba odpowiedzialna i kreatywna.

(1.2) Na coroczne rozdanie nagród branży muzycznej wykonawcy przybywają zazwyczaj tłumnie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wykonawca planu / projektu / pomysłu / poleceń / życzeń / testamentu / robót • główny / indywidualny wykonawca

(1.2) wykonawca roli / utworu / pieśni / tańca • dobry / kiepski / utalentowany wykonawca

synonimy:

(1.1) realizator

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) muzyk, aktor, tancerz, piosenkarz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wykon m, wykonalność ż, wykonawstwo n, wykonywanie n, wykonanie n

forma żeńska wykonawczyni ż

czas. wykonywać ndk., wykonać dk.

przym. wykonalny, wykonawczy

przysł. wykonawczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. wykonać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) contractor, executor; (1.2) performer
• arabski: فاعل
• białoruski: (1.1) выканаўца m; (1.2) выканаўца m
• niemiecki: (1.1) Ausführer m (1.2) Vortragende m, Darsteller m
• rosyjski: (1.1) исполнитель m
• staroangielski: (1.1) wyrhta m
• turecki: (1.1) yapan

źródła: