vůl

vůl (język czeski)

vůl (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) zootechn. wół

(1.2) pot. dureń, głupol

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	vůl	voli / volové
dopełniacz	vola	volů
celownik	volovi / volu	volům
biernik	vola	voly
wołacz	vola	voli / volové
miejscownik	volovi / volu	volech
narzędnik	volem	voly

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. volek, volek, volař, volovina

przym. volský

związki frazeologiczne:

dřít jako vůl

etymologia:

prasł. *volъ

uwagi:

źródła: