ubezpieczenie

ubezpieczenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌubɛspʲjɛˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS: [ubespʹi ̯ečẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zapewnienie o odszkodowaniu za poniesioną stratę; działania prowadzące do zaspokojenia potrzeb finansowych osoby, która poniosła straty materialne

(1.2) wojsk. żołnierze należący do oddziałów ubezpieczających, osłaniających

(1.3) przyrząd, urządzenie, które ma chronić przed czymś

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ubezpieczenie	ubezpieczenia
dopełniacz	ubezpieczenia	ubezpieczeń
celownik	ubezpieczeniu	ubezpieczeniom
biernik	ubezpieczenie	ubezpieczenia
narzędnik	ubezpieczeniem	ubezpieczeniami
miejscownik	ubezpieczeniu	ubezpieczeniach
wołacz	ubezpieczenie	ubezpieczenia

przykłady:

(1.1) Wykupiłem ubezpieczenie turystyczne i dzięki temu miałem spokojny urlop.

(1.2) Ubezpieczenie marszowe chroni wojska w czasie przemarszu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) składka ubezpieczenia • suma ubezpieczenia • zakres ubezpieczenia • wykupić ubezpieczenie

synonimy:

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) asekuracyj

(1.3) zabezpieczenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) ubezpieczenie na życie, ubezpieczenie samochodowe, ubezpieczenie komunikacyjne, ubezpieczeni eturystyczne, ubezpieczenie podróżne, ubezpieczenie domu, ubezpieczenie mieszkania, ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne

(1.2) ubezpieczenie bojowe, ubezpieczenie marszowe, ubezpieczenie postoju, ubezpieczenie obowiązkowe, ubezpieczenie dobrowolne, ubezpieczenie komplementarne, ubezpieczenie suplementarne, ubezpieczenie substytucyjne

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezpieczeństwo n, zabezpieczenie n, ubezpieczanie n, ubezpieczyciel m, ubezpieczeniowiec m, ubezpieczalnia ż

czas. odbezpieczyć, ubezpieczać ndk., ubezpieczyć dk.

przym. ubezpieczeniowy, bezpieczny

przysł. bezpiecznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) insurance, assecuration
• arabski: (1.1) تأمين m (ta’mīn)
• baskijski: (1.1) asurantza, aseguru
• białoruski: (1.1) страхаванне n
• bułgarski: (1.1) осигуровка ż (osigurovka), застраховане n, застраховка ż (zastrahovka)
• chiński standardowy: (1.1) 保险 (bǎoxiǎn)
• chorwacki: (1.1) osiguranje n
• czeski: (1.1) pojištění n
• duński: (1.1) forsikring w; (1.3) sikring w
• esperanto: (1.1) asekuro
• estoński: (1.1) kindlustus
• fiński: (1.1) vakuutus
• francuski: (1.1) assurance ż
• hebrajski: (1.1) בטוח / ביטוח m (bituakh)
• hiszpański: (1.1) seguro m
• indonezyjski: (1.1) asuransi
• interlingua: (1.1) assecurantia
• japoński: (1.1) 保険, ほけん
• jidysz: (1.1) פֿאַרזיכערונג ż (farzicherung), סטראַכירונג ż (strachirung), אַסעקוראַציע ż (asekuracje)
• kataloński: (1.1) assegurança ż
• koreański: (1.1) 보험 (boheom)
• litewski: (1.1) draudimas m
• łotewski: (1.1) apdrošināšana ż
• niderlandzki: (1.1) verzekering ż
• niemiecki: (1.1) Versicherung ż, austr. Assekuranz ż
• norweski (bokmål): (1.1) forsikring m/ż
• nowogrecki: (1.1) ασφάλιση ż (asfálisi)
• portugalski: (1.1) seguro m
• rosyjski: (1.1) страхо́вка ż, страхова́ние n; (1.2) прикры́тие n; (1.3) защи́та ż, страхо́вка ż
• rumuński: (1.1) asigurare ż
• serbski: (1.1) осигурање (osiguranje) n
• słowacki: (1.1) poistenie n
• słoweński: (1.1) zavarovanje n
• szwedzki: (1.1) försäkring w, assurans w
• turecki: (1.1) sigorta
• ukraiński: (1.1) страхування n, pot. страховка ż
• walijski: (1.1) yswiriant m
• węgierski: (1.1) biztosítás
• wietnamski: (1.1) bảo hiểm
• włoski: (1.1) assicurazione ż, sicurtà ż

źródła: