tytularny
tytularny (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) posiadający prawo do używania danego tytułu, ale bez pełnienia funkcji związanej z tym tytułem
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) członek tytularny • rektor tytularny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. tytularnie
- rzecz. tytuł mrz, tytulatura ż, tytularność ż
- czas. tytułować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) titular, nominal
- francuski: (1.1) titulaire, nominal
- hiszpański: (1.1) honorario
- kaszubski: (1.1) titëlarny, titularny
- niemiecki: (1.1) Titular-
- włoski: (1.1) titolare
- źródła: