tyn

Podobna pisownia: tynn

tyn (język polski)

wymowa:: ^{[uwaga 1]} IPA: [tɨ̃n], AS: [tỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) st.pol. mur^[1]

(1.2) st.pol. płot^[1]

zaimek wskazujący, rodzaj męski

(2.1) gw. (Śląsk Cieszyński) ten^[2]

odmiana:

przykłady:: (2.1) Tyn obrozek, coś namalowoł, je ónaki^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. Tyniec m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego

tłumaczenia:: zobacz listę tłumaczeń w hasłach: mur, płot; (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ten

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 129.
↑ ^2,0 ^2,1 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tyn&oldid=7920666”