tainic

tainic (język rumuński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tajemniczy, zagadkowy^[1]

(1.2) tajny, tajemny^[1]^[2]

(1.3) utajony, ukryty^[1]

(1.4) skryty^[1]

odmiana:: (1.1-4) lp m tainic, ż tainică; lm m tainici, ż tainice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. taină ż

związki frazeologiczne:

etymologia:: scs. таинъ (tainŭ)^[2] → tajny, ukryty^[3] lub od rum. taină^[2]

uwagi:

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 271.
↑ Hasło „таинъ” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 686.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tainic&oldid=8069750”