wymowa:
IPA[rɔsˈːɔ̃ndɛk], AS[ro•sõndek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ą gemin.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) intelektualna cecha człowieka oznaczająca umiejętność działania i podejmowania decyzji; zob. też rozsądek w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mój rozsądek często podpowiada mi rozwiązania problemów.
(1.1) Ona kieruje się rozsądkiem w swoim życiu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć rozsądek • nie mieć rozsądku • odzyskać rozsądek • stracić rozsądek • kierować się rozsądkiem
synonimy:
(1.1) roztropność, rozwaga, logika, chłopski rozum
antonimy:
(1.1) lekkomyślność
hiperonimy:
(1.1) rozum
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sąd mrz, rozsądność ż
przym. rozsądny, rozsądkowy
przysł. rozsądnie
czas. rozsądkować
związki frazeologiczne:
zdrowy rozsądek
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: