provinca

provinca (esperanto)

morfologia:

provinc•a

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prowincjonalny (dot. jednostki administracyjnej w niektórych państwach)

(1.2) prowincjonalny (dot. peryferyjnego obszaru państwa)

(1.3) przen. zaściankowy, niemodny, nienowoczesny

odmiana:

(1.1-3)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	provinca	provincaj
akuzativo	provincan	provincajn

przykłady:

(1.1) La Asembleo konsistas do esence el reprezentantoj de la provincaj registaroj kaj el diversaj sociaj klasoj kaj institucioj : militistoj, laboristoj, naciaj malplimultoj, intelektuloj, privataj entreprenistoj – inter kiuj trideko da miliarduloj. → Zgromadzienie składa się więc w istocie z reprezentantów prowincjonalnych rządów i z różnych społecznych klas i instytucji: żołnierzy, robotników, mniejszości narodowych, intelektualistów, prywatnych przedsiębiorców – między nimi trzydziestka miliarderów.

(1.2) Mi vivas en la kamparo, en provinca angulo, sed mi ne malzorgas mian personon, mi estimas en mi la homon. → Żyję na wsi, w prowincjonalnym kącie, lecz nie zaniedbuję mojej osoby, cenię w sobie człowieka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) provinca ĉefurbo → prowincjonalna stolica • provinca oficejo → urząd prowincjonalny • provinca gazetaro → prasa prowincjonalna

(1.2) provinca urbeto → prowincjonalne miasteczko • provinca internlando → prowincjonalne odludzie (głusza)

(1.3) provinca gusto → zaściankowy gust • provinca vestaĵo → niemodny strój

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. provinco, provincano, provincestro, provincismo

związki frazeologiczne:

(1.2) provinca anserino → prowincjonalna gęś (lekceważąco o kobiecie z prowincji)

etymologia:

uwagi:

źródła: