prosta
prosta (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geom. mat. nieposiadająca końców krzywa, która dla każdych dwóch swoich punktów zawiera w całości najkrótszą drogę pomiędzy nimi; zob. też prosta w Wikipedii
- (1.2) część drogi bez zakrętów
przymiotnik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prosta proste dopełniacz prostej prostych celownik prostej prostym biernik prostą proste narzędnik prostą prostymi miejscownik prostej prostych wołacz prosta proste
- przykłady:
- (1.1) W geometrii euklidesowej prosta przecina okrąg w co najwyżej dwóch punktach.
- (1.1) Prosta jest krzywą o nieskończonym promieniu krzywizny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) prosta styczna / sieczna • prosta równoległa / prostopadła • rysować / kreślić / prowadzić prostą • wyznaczać wzór prostej
- synonimy:
- (1.1) linia prosta
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) krzywa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prostaczka ż, prostak mos, prostowanie n, prostota ż
- czas. prostować ndk., upraszczać ndk.
- przym. prosty
- przysł. prosto
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) line, straight line
- arabski: (1.1) خط مستقيم m (ḫaṭṭ mustaqīm)
- baskijski: (1.1) zuzen
- białoruski: (1.1) прамая ż
- bułgarski: (1.1) права ż
- czeski: (1.1) přímka ż
- duński: (1.1) linje w
- esperanto: (1.1) rekto
- francuski: (1.1) droite ż
- hiszpański: (1.1) recta ż
- ido: (1.1) lineo
- islandzki: (1.1) (bein) lína ż
- niemiecki: (1.1) Gerade ż
- nowogrecki: (1.1) ευθεία ż
- rosyjski: (1.1) прямая ż
- słowacki: (1.1) priamka ż
- szwedzki: (1.1) (rät) linje w
- ukraiński: (1.1) пряма ż (prâma)
- włoski: (1.1) retta ż
- źródła:
