wymowa:
IPA[pɔˈpravʲjät͡ɕ], AS[popravʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. poprawić)

(1.1) czynić coś lepszym, doskonalszym
(1.2) usuwać błędy, np. z tekstu
(1.3) powtarzać wykonanie jakiejś czynności w celu uzyskania lepszych wyników
(1.4) regulować lub ustawiać coś
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Całą noc poprawiałem twój projekt. Jak mogłeś narobić w nim tyle błędów?
(1.3) Jeśli nie poprawisz tego sprawdzianu, możesz nie otrzymać promocji do następnej klasy!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) polepszać, ulepszać
(1.2) korygować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. poprawić dk.
rzecz. poprawa ż, poprawka ż, poprawkowicz m, poprawkowiczka ż, poprawiacz m, poprawiciel m, poprawiny nmos, poprawność ż, poprawczak m, poprawianie n, poprawienie n
przym. poprawczy, poprawkowy, poprawny, poprawnościowy
przysł. poprawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: