ponoć

ponoć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔ̃nɔt͡ɕ], AS: [põnoć], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

partykuła oceniająca

(1.1) książk. jak słychać, jak mówią, zdaje się

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Ponoć w życiu nie ma nic za darmo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zob. podobno, pono

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pono + -ć

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: podobno

źródła:

ponoć (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) północ (24:00)

odmiana:

(1.1) lp ponoć, ponoći, ponoći, ponoć, ponoću, ponoći, ponoći; lm ponoći, ponoći, ponoćima, ponoći, ponoćima, ponoćima, ponoćima

przykłady:

(1.1) Već je ponoć, a ja sam tek počeo raditi. → Już jest północ, a ja dopiero zacząłem pracować.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: