pictor

pictor (interlingua)

pictor (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) malarz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. pictoresc

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pictor (język łaciński)

pictor (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) malarz

(1.2) hafciarz

odmiana:

(1) pictor, pictoris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pictor	pictorēs
dopełniacz	pictoris	pictorum
celownik	pictorī	pictoribus
biernik	pictorem	pictorēs
ablatyw	pictore	pictoribus
wołacz	pictor	pictorēs

przykłady:

(1.1) Meus accola pictor est. → Mój sąsiad jest malarzem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pictoria ż, pictura ż

przym. pictorius, picturatus

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pictor (język rumuński)

pictor (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈpik.tor/

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) malarz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	forma	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M. / B.	nieokreślona	un pictor	niște pictori
	określona	pictorul	pictorii
D. / C.	nieokreślona	unui pictor	unor pictori
	określona	pictorul	pictorii

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. pictor

uwagi:

źródła: