piękno
piękno (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈpʲjɛ̃ŋknɔ], AS: [pʹi ̯ẽŋkno], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zbiór pozytywnych cech (harmonia, proporcja) należących do obiektu, pojęcia; coś, co podoba się, wzbudza zachwyt; zob. też piękno w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm[1];
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik piękno piękna dopełniacz piękna piękn / piękien[2] celownik pięknu pięknom biernik piękno piękna narzędnik pięknem pięknami miejscownik pięknie pięknach wołacz piękno piękna
- przykłady:
- (1.1) Pobyt w Rzymie stał się wielkim przeżyciem rozbudzającym wrażliwość na piękno i najwyższe wartości cywilizacyjne[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) piękno natury • piękno ciała • piękno umysłu • piękno muzyki • zmysł piękna • umiłować piękno • podziwiać piękno
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) brzydota
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. piękny, przepiękny
- przysł. pięknie, przepięknie
- rzecz. upięknienie n, piękność, piękniś
- czas. upiększać, upiększyć, pięknieć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- amharski: (1.1) ቁንጅና
- angielski: (1.1) beauty
- arabski: (1.1) روعة, جمال, حسن, زهرة
- bengalski: (1.1) সৌন্দর্য
- białoruski: (1.1) прыгажосць ż, краса ż
- duński: (1.1) skønhed w
- esperanto: (1.1) beleco, belo
- grenlandzki: (1.1) alutornassuseq
- hiszpański: (1.1) belleza ż
- interlingua: (1.1) beltate
- islandzki: (1.1) fegurð ż
- japoński: (1.1) 美 (び, bi)
- kataloński: (1.1) bellesa ż
- łotewski: (1.1) skaistums m
- niderlandzki: (1.1) schoonheid ż
- niemiecki: (1.1) Schönheit ż
- nowogrecki: (1.1) κάλλος n, ομορφιά ż
- nowopruski: (1.1) grazzu n
- osmański: (1.1) آب (âb)
- pali: (1.1) kalyāṇa n
- rosyjski: (1.1) красота ż
- sanskryt: (1.1) सौन्दर्य n, अतिरूप n, मरुत् m, दीप्ति ż, आभिजात्य n, आभिरूपक n
- staroegipski: (1.1)
(nfrw); 
(nfr) - szwedzki: (1.1) skönhet w
- tagalski: (1.1) ganda
- turecki: (1.1) güzellik
- tuvalu: (1.1) gali
- ujgurski: (1.1) جامال
- ukraiński: (1.1) краса ż
- węgierski: (1.1) szépség
- włoski: (1.1) bellezza ż, bello m
- źródła:
- ↑
Hasło „piękno” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „piękno” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Marek Borucki, Polacy w Rzymie : od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
