wymowa:
IPA[ˈpaʃkfʲil], AS[paškfʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) publikacja brukająca czyjąś reputację; zob. też paszkwil w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Premier skarżył się, że jest regularnie szkalowany paszkwilami w prasie.
(1.1) Podczas rządów Władysława Jagiełły został w 1410 powołany na sekretarza kancelarii królewskiej, lecz pozbawiony tej funkcji w 1419 roku za napisanie paszkwilu na królową Elżbietę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. paskwiliusz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. paszkwilista m, paskwiliusz m
przym. paszkwilowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. paskwiliusz < łac. pasquillus < łac. Pasquino, prawdop. za pośrednictwem wł.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Z Wikipedii.
  2. Roztrząsania, „Poradnik Językowy” nr 4/1919, s. 57.