wymowa:
IPA[ɔˈtfɔʒɨt͡ɕ], AS[otfožyć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. otwierać)

(1.1) aspekt dokonany od: otwierać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Czy mógłbyś otworzyć butelkę?
(1.1) Otworzył okno i zapatrzył się w gwiaździste niebo[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) otworzyć okno / drzwi na oścież
synonimy:
(1.1) reg. śl. odewrzyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. otwarcie n, otwieracz m, otwór m, otworzenie n, otwartość ż, otwornica ż
przym. otwarty
przysł. otwarcie
czas. otwierać
związki frazeologiczne:
otworzyć oczyotworzyć parasol w dupieotworzyć swoje sercespadochron się nie otworzył
etymologia:
st.pol. otewrzeć[2]
uwagi:
Formy typu otwarli, otwarły pochodzą z odmiany starszej postaci czasownika – otewrzeć[2].
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: otwierać
źródła:
  1. Zofia Kossak, Błogosławiona wina.
  2. 2,0 2,1 Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 5/1908, s. 73.