kuiri

kuiri (esperanto)

morfologia:

kuir•i

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) gotować (przygotowywać potrawę)

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	kuiras	kuiranta	kuirata
pasinta	kuiris	kuirinta	kuirita
venonta	kuiros	kuironta	kuirota
kondicionalo	kuirus
imperativo	kuiru

przykłady:

(1.1) Mi kuiras supon. → Gotuję zupę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kuiriĝi, diskuiri

rzecz. kuiro, kuirado, kuiraĵo, kuirejo, kuirestro, kuiristo

przym. kuira, kuirita

związki frazeologiczne:

kiu kaĉon kuiris, tiu ĝin manĝu • kiu komencis kuiri, ne forkuru de l' fajro • al fiŝ' kuirita jam akvo ne helpos

etymologia:

uwagi:

źródła: