jagodnik

jagodnik (język polski)

jagodnik (1.2)

jagodnik (1.3)

jagodnik (2.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Paramythia montium, gatunek ptaka z rodziny jagodników; zob. też jagodnik (ptak) w Wikipedii

(1.2) ornit. nowogwinejski ptak z gatunku jagodnik (1.1)

(1.3) ornit. pot. Passer domesticus, wróbel zwyczajny (wróbel domowy)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) bot. pot. obszar porośnięty jagodami, np. borówką czarną lub borówką brusznicą

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jagodnik	jagodniki
dopełniacz	jagodnika	jagodników
celownik	jagodnikowi	jagodnikom
biernik	jagodnika	jagodniki
narzędnik	jagodnikiem	jagodnikami
miejscownik	jagodniku	jagodnikach
wołacz	jagodniku	jagodniki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jagodnik	jagodniki
dopełniacz	jagodnika	jagodników
celownik	jagodnikowi	jagodnikom
biernik	jagodnik	jagodniki
narzędnik	jagodnikiem	jagodnikami
miejscownik	jagodniku	jagodnikach
wołacz	jagodniku	jagodniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) jagodzisko

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gatunek

(1.3) wróbel

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Jagódka ż, jagoda ż, jagódka ż, jagodzianka ż, jagodowiec m, Jagoda ż, Jagodzin m, Jagodno n, Jagodna ż, jagodzisko n, Jagodnik m, jagodniki nmos

przym. jagodowy, jagodny

przysł. jagodowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. jagoda + -nik

uwagi:

zob. też jagodnik w Wikipedii

tłumaczenia:

źródła: