Wikisłownik

hańba

Podobna pisownia Podobna pisownia: hanba

hańba (język polski)

edytuj
wymowa:
​?/i, IPA: [ˈxãɲba], AS: [χãńba], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. coś, co przynosi wstyd, stanowi ujmę dla honoru
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikhańba
dopełniaczhańby
celownikhańbie
biernikhańbę
narzędnikhańbą
miejscownikhańbie
wołaczhańbo
przykłady:
(1.1) Zgubiłeś mnie wuj z kretesem, bo nie tylko, że mnie kula w łeb w Kiejdanach czeka, ale i hańba wiekuista na moje imię spadnie.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) wstyd i hańba • okryć się/kogoś hańbą
synonimy:
(1.1) wstyd, infamia, niesława, sromota, pohańbienie, niehonor, dyshonor, blamaż, daw. gańba
antonimy:
(1.1) zaszczyt, chluba, chwała, honor, splendor
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. haniebność ż, hańbienie n, zhańbienie n
przym. haniebny
przysł. haniebnie
czas. hańbić, zhańbić
związki frazeologiczne:
gdy przyjdzie pycha, przyjdzie i hańba
etymologia:
czes. hanba[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ H. Sienkiewicz: Potop
  2. ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=hańba&oldid=8054588”