finna
finna (język angielski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
forma ściągnięta
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
ununombro multenombro nominativo finna finnaj akuzativo finnan finnajn
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
finna (język islandzki)
edytuj- wymowa:
- IPA: /ˈfɪnːa/
- znaczenia:
czasownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
finna (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) znajdować, znaleźć, odkrywać[1]
- (1.2) doświadczać, pojmować, uświadamiać sobie[1]
czasownik zwrotny finna sig
- (2.1) pogodzić się (np. z losem), poprzestać na czymś, zaakceptować coś[2]
- (2.2) znaleźć się (w sytuacji), nabrać orientacji[2]
- (2.3) poczuć się jakimś (np. oszukanym)[2]
czasownik czynno-bierny (deponens) finnas
- (3.1) być, istnieć, znajdować się[3]
- odmiana:
- (1-2) att finna, finner, fann, funnit, finn!; pres. part. finnande, perf. part. funnen
- (3.1) finnas, finns, fanns, funnits, –!; pres. part. –, perf. part. –
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) hitta, påträffa, upptäcka
- (1.2) erfara, inse
- (2.1) foga sig, anpassa sig, acceptera
- (3.1) vara, existera, förekomma
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- czasownik frazowy finna på • finnas med • finnas till
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „finna” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „finna sig” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
- ↑ Hasło „finnas” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.