chan

chan (język polski)

wymowa:

(1.1) IPA: [xãn], AS: [χãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

(2.1) ‹czan›

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. głowa chanatu, tytuł oznaczający władcę w dawnych krajach Wschodu; zob. też chan (władca) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) rel. chińska odmiana buddyzmu, z której wywodzi się japoński zen; zob. też chan (buddyzm) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chan	chanowie
dopełniacz	chana	chanów
celownik	chanowi	chanom
biernik	chana	chanów
narzędnik	chanem	chanami
miejscownik	chanie	chanach
wołacz	chanie	chanowie

(2.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chan	chan
dopełniacz	chan	chan
celownik	chan	chan
biernik	chan	chan
narzędnik	chan	chan
miejscownik	chan	chan
wołacz	chan	chan

przykłady:

(1.1) Misjonarze i poszukiwacze przygód, tacy jak Marco Polo, mogli bez przeszkód wędrować przez bezkresne państwo chanów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. chanat mrz

przym. chanowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.1) chiń. 禅 (chán) < sanskr. ध्यान (dhyāna)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) khan; (2.1) chan
• arabski: (1.1) خان
• białoruski: (1.1) хан m
• bułgarski: (1.1) хан m, кан m
• czeski: (1.1) chán m
• esperanto: (1.1) ĥano
• francuski: (1.1) khan, kan
• hiszpański: (1.1) kan m
• japoński: (1.1) ハーン
• kaszubski: (1.1) chan m
• łaciński: (1.1) chanis m
• mongolski: (1.1) хан
• mongolski klasyczny: (1.1) ᠬᠠᠭᠠᠨ
• nowogrecki: (1.1) χαν
• serbski: (1.1) кан m
• turecki: (1.1) kağan
• ukraiński: (1.1) хан m
• węgierski: (1.1) kán; (2.1) csan, chan
• włoski: (1.1) khan m

źródła:

chan (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) slang. internetowy channel → kanał

(1.2) slang. internetowy forum obrazkowe

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

chan (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chan

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chanat m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: