carewicz

carewicz (język polski)

wymowa:

IPA: [t͡saˈrɛvʲit͡ʃ], AS: [carevʹič], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. syn cara

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	carewicz	carewicze
dopełniacz	carewicza	carewiczów
celownik	carewiczowi	carewiczom
biernik	carewicza	carewiczów
narzędnik	carewiczem	carewiczami
miejscownik	carewiczu	carewiczach
wołacz	carewiczu	carewicze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. car m, caryca ż, carat mrz

przym. carski, carewiczowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) formy D. i B. lm „carewiczy” są niepoprawne.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) czarevich, tsarevich, tzarevich
• białoruski: (1.1) царэвіч m
• hiszpański: (1.1) zarévich m
• nowogrecki: (1.1) τσάρεβιτς m
• rosyjski: (1.1) царевич m
• węgierski: (1.1) cárevics

źródła: