bizonyítvány (język węgierski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) świadectwo, zaświadczenie, certyfikat
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bizonyság, bizonyosság, bizonyítás, bizonyíték, bizonylat
czas. bizonygat, bizonyul, bizonyít, bizonylatol
przym. bizonyos, bizonyító, bizonyított, bizonyítható
przysł. bizony, bizonnyal, bizonyára, bizonyosan
związki frazeologiczne:
etymologia:
węg. bizonyít + -vány
uwagi:
źródła: