Mensch

Mensch (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [mɛnʃ] ​ lm ['mɛnʃən] ​

​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) człowiek (jako gatunek)

(1.2) człowiek (jako jednostka)

wykrzyknik

(2.1) człowieku!

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Mensch	die Menschen
dopełniacz	des Menschen	der Menschen
celownik	dem Menschen	den Menschen
biernik	den Menschen	die Menschen

przykłady:

(1.1) Jeder Mensch hat einen Kopf und zwei Augen. → Każdy człowiek ma jedną głowę i dwoje oczu.

(1.1) Sie sind Beispiele für jene Konsequenzen der globalen Erwärmung, die nicht nur Aktivitäten des Menschen beeinflussen, sondern auch die Ökosysteme. → To przykłady skutków globalnego ocieplenia, które nie mają wpływu jedynie na działalność człowieka, ale także na ekosystemy.

(1.2) Zwei Menschen wurden aus dem Wasser geborgen. → Dwoje ludzi zostało wyratowanych z wody.

(2.1) Mensch, warum machst du das denn nicht? → Człowieku, dlaczego tego nie robisz?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Menschheit ż, Menschlichkeit ż, Menschliches n

przym. menschlich

związki frazeologiczne:

Irren ist menschlich • nur noch ein halber Mensch • was Gott zusammengeführt, soll der Mensch nicht scheiden • der Mensch ist des Menschen Feind • der Mensch ist, was er isst • der Mensch denkt und Gott lenkt • der Mensch lebt nicht vom Brot allein

etymologia:

uwagi:

źródła: