żwir

żwir (język polski)

żwir (1.1) pochodzenia morskiego

wymowa:

lp żwir, IPA: [ʒvʲir], AS: [žvʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.

lm żwiry, IPA: [ˈʒvʲirɨ], AS: [žvʹiry], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) okruchowa skała osadowa o luźnej postaci; zob. też żwir w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żwir	żwiry
dopełniacz	żwiru	żwirów
celownik	żwirowi	żwirom
biernik	żwir	żwiry
narzędnik	żwirem	żwirami
miejscownik	żwirze	żwirach
wołacz	żwirze	żwiry

przykłady:

(1.1) W procesie lityfikacji żwiru powstaje żwirowiec.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) szczerk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żwirownia ż, żwirowisko n, żwirowiec m, żwirownik m, żwirówka ż, żwirownica ż, żwirowanie n

zdrobn. żwirek m

czas. żwirować ndk.

przym. żwirowy, żwirowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

litew. žvyras

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gravel
• baskijski: (1.1) legar
• bułgarski: (1.1) чакъл m
• czeski: (1.1) štěrk m
• duński: (1.1) grus n
• esperanto: (1.1) gruzo
• francuski: (1.1) gravier m
• hiszpański: (1.1) grava ż, cascajo m
• litewski: (1.1) žvyras m
• niemiecki: (1.1) Kies
• nowogrecki: (1.1) χαλίκι n
• pali: (1.1) sakkharā
• rosyjski: (1.1) галька ż
• słowacki: (1.1) štrk
• szwedzki: (1.1) grus n
• ukraiński: (1.1) галька ż

źródła: